به گزارش گروه رسانههای خبرگزاری تسنیم، داستان غم انگیز اتکای اقتصاد ایران به درآمدهای نفتی هر چند موضوع جدیدی نیست و کراراً از سوی کارشناسان معایب فراوان آن موشکافی شده است اما به دلیل اهمیت موضوع لازم است همواره به زوایای مختلف آن پرداخته شود زیرا وابستگی تمام عیار اقتصاد ایران به چاههای نفت، عامل اصلی نادیده گرفتن سایر منابع عظیم اقتصادی کشور بشمار می آید و چنانچه چاره ای برای آن اندیشیده نشود کشور دچار بحران خواهد شد . این چه بیماری است که اغلب مدیران بلندپایه برغم باور قلبی مبنی بر وجود ذخائر باالقوه در کشور در حوزه های مختلف و نیز شعارهای پر طمطراقی که مدام به منظور رهائی از اقتصاد متکی به نفت سر می دهند اما همچنان همه نگاههای ایشان به چاههای نفت و درآمدهای حاصل از آن دوخته شده است.
ایران اسلامی به لطف عنایات الهی کشوری است مملو از ذخائر ارزشمند در عرصه های مختلف از جمله در گردشگری که به آن لقب جهانی در یک مرز اطلاق می شود و ظرفیت های متنوع دیگر مانند منابع معدنی ، ظرفیت های فراوان کشاورزی ، صنایع دستی و غیره که تنها بخشی از توانمندیهای کشورمان را تشکیل میدهند علاوه بر اینها نیروی انسانی مستعد ایرانی که در دنیا اظهرمن الشمس هستند پتانسیل و نقطه قوت دیگری است که کمتر کشوری در جهان از این موهبت برخوردار است . اما چرا همچنان اقتصاد ما بر محور نفت و درآمدهای آن برنامه ریزی می شود؟ آیا غیر از این است که بی دردسر ترین و راحت ترین منابع درآمدی برای اداره کشور بشمار می آید ؟
چرا علیرغم اینکه دولتمردان یکی از مشکلات پایه ای اقتصاد ما را وابستگی آن به نفت می دانند و ایضاً برغم اطلاع از اینکه اقتصاد کشورکه تمام متغیرهایش وابسته به متغیرهای نفتی است و لذا با هر تغییر در متغیرهای نفت، تحت تأثیرقرار می گیرد اما با زهم بر طبل استفاده از رانت نفت در اقتصاد کشور می کوبند؟ هرگز در باورمردم ما نمی گنجد که دولتمردان ندانند اتکا بدترین نوع وابستگی است ؟ امروزه به اذعان و اعتراف همه نخبگان ، تحلیل گران و کارشناسان اقتصادی ، بزرگترین چالش در اداره کشور ، چاههای نفتی است که در اختیار دولت قرار دارد . در کشوری که اقتصاد آن وابسته به نفت باشد قطع به یقین دولتمردان با توزیع پول در مقابل فقر می ایستند نه با کار و تولید .
سنگ بنائی که مخصوصاً دولت گذشته آن را پایه گذاری کرد و امروز دولت تدبیر و امید هم گرفتار آن شد و در کوتاه مدت راه گریزی ندارد . بسی مایه شگفتی است که بجای استفاده از منابع مالی عظیم نفتی در ایجاد زیرساخت های صنعتی و تولیدی ، پول نقد در قالب یارانه بین مردم توزیع می شود که تنها نتیجه آن شیوع تنبلی است . کدام اقتصاد دان منصفی است که نداند توزیع پول نقد بین مردم مصادف است با شیوع تن پروری در کشور ؟ به کسی که بدون انجام دادن کار، مزدی پرداخت شود ، آیا می شود نیروی مولد اطلاق کرد؟
یقین دارم عرایض نگارنده خوشایند عده ای نیست ، اما تا کی قرار است از واقعیات فرار کرده و مانند کبک سر در برف داشته باشیم؟ به چه دلیل هنگامی که در مقام مقایسه با کشورهائی مانند ژاپن ، کره جنوبی ، مالزی و.... بر می آییم حقایق موفقیت های این کشورها را کتمان می کنیم ؟ آیا در هیچ یک از این کشورها سراغ دارید که دولت متبوع شان به اتباع خود پول نقد پرداخت کرده باشد ؟ آیا هرگز از مردم نظر سنجی شده است که مایل هستند بجای دریافت پول نقد ، با تزریق این مبالغ به چرخه تولید ، کالای ارزان در اختیار ایشان قرار گیرد؟ اطمینان دارم آن دسته از مدیرانی که در مظان این سوء مدیریت قراردارند داد سخن برخواهند آورد که مردم تمایلی به دریافت کالا و خدمات ارزان بجای پول نقد ندارند ؟ در جواب این عده قلیل عرض می کنم که دلیل مخالفت مردم ، از خلف وعده شما نشأت می گیرد زیرا تا جاییکه حافظه ایشان یاری می کند هیچ یک از وعده های مدیران مبنی بر کاهش قیمت ها در هیچ برهه ای محقق نشده بلکه تنها شعارهای انتخاباتی بوده است و لا غیر . درآمدهای حاصل از نفت آنچنانکه بارها و بارها از سوی مقام معظم رهبری و دیگرمسئولان عالیرتبه کشور عنوان شده متعلق به نسل های آینده کشور هم است لذا نباید چوب حراج به این منابع زد اقدامی که متأسفانه و خصوصاً طی سال های اخیر زیاد شاهد آنها بودیم .
به نظر میرسد یکی از راههای خروج از اتکای اقتصاد کشور به نفت ، وضع قوانین سختگیرانه در مجلس شورای اسلامی در راستای مجاب کردن دولت ها به استفاده بهینه از منابع نفتی در ایجاد زیرساخت های تولیدی و صنعتی و همچنین برنامه ریزی به منظور بهره مندی از سایر توانمندی ها و ظرفیت های کشور بجای نفت می باشد . مدیران انقلابی کشور که به پتانسیل ها و ظرفیت های بی بدیل و متنوع گردشگری ، معدنی ، کشاورزی ، صنعتی و از همه مهم تر منابع انسانی کشور ایمان دارند و همواره در خطابه ها و سخنرانی های خود خصوصاً در محافل خارجی بر آنها می بالند چرا برغم توصیه های مکرر مقام معظم رهبری آنگونه که شایسته است در بهره برداری از این منابع و گنجینه های ارزشمند که می تواند هر کشور و دولتی را به ابر قدرت اقتصادی تبدیل کند اقدام اثربخشی انجام نمی دهند و تن رنجور اقتصاد کشور را که همواره با نوسان های قیمت نفت به کما می رود التیام نمی بخشند ؟
بدون شک طرح اقتصاد مقاومتی که مبتکرآن مقام معظم رهبری است فرصت مغتنمی است برای توجه جدی تر دولتمردان کابینه تدبیر و امید به استفاده مناسب از درآمدهای نفتی از جمله تزریق آن در چرخه تولید و صنعت کشور ، سرمایه گذاری در پروژه های دانش بنیان ، بهره برداری بهینه از ظرفیت های فراوان کشاورزی استان های مختلف کشور ، ایجاد زیرساخت های مورد نیاز در صنعت گردشگری مانند هتل و متل ، توسعه ناوگان هوائی ، زمینی و ریلی کشور ، مراکز پژوهشی و تحقیقاتی وامثالهم . و صد البته که مردم نیز با مشاهده تلاش های صادقانه مسئولان در راستای شکوفائی اقتصاد کشور ، قید دریافت یارانه نقدی را خواهند زد .
منبع:سایت رویکرد
انتهای پیام/
خبرگزاری تسنیم: انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانههای داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانهای بازنشر میشود.
بازگشت به صفحه سایر رسانه ها