به گزارش خبرگزاری تسنیم از قم، از چند روز پیش حال و هوایم با تمام روزهای سال فرق میکند انگار تمام کشتیهایم غرق شده است که اینگونه عبوس کردهام لبخند به زور بر لبانم چین میاندازد، دلم بیقرار است خون در رگهایم بالا و پایین میشود و توان و قدرت از دستانم گرفته شده و پاهایم جلو نمیرود، شهرم را که مینگرم مثل دلم غم دارد و آسمان همیشه آبی دلم به کبودی میماند، با شنیدن اسمش ناخوادگاه موج در دریایی آبی چشمانم بالا و پایین میرود و به راحتی بر روی گونههایم نقش میبندد، آب دهانم در گلویم گیر میکند و مثل قبل نمیتوانم قورت دهم.
چند روز قبل از محرم گویا برای هر کسی سهمیهای گذاشتهاند سهمیهای به نام دلتنگی به نام اشک که با شنیدن نام امام حسین (ع) و کربلا نقش زمین میشود.
مصیبت بزرگی که در اسلام، بزرگتر از آن وجود ندارد، اشکها را بر دیدگان روان ساخته...هر لحظه با حسین و به یاد حسین بودن، بدون اشک و معرفت محال است.
گریه شمع، از برای ماتم پروانه نیست
حوریهای که برای حسین (ع) است در بهشت میگرید، جامهٔ عید حسین (ع)، باعث گریان شدن پیامبر (ص) شد، گشایشگری و پیروزی حسین (ع) در صفین، سبب گریهٔ علی (ع) شد، بازی کردن و غذا خوردن ایشان اشک را بر دیدگان مینشاند، و حتی دوران جنین بودن و ولادت و تبریک گویی برای ولادتش همراه با گریه و اشک بود.
با ورود به زمین کربلا ام کلثوم، خواهر امام حسین (ع) پرسیدای بردار! این زمین چقدر هراس انگیز و غمبار است.
وقتی ارباب به کربلا رسیدند، از اطرافیان نام زمین را پرسیدند.قاضریه، قادسیه، نینوا، کرب و بلا... در این هنگام اشک از دیدگان حسین روان گشت.
«اینجا پایگاه فرود آمدن ماست. اینجا خون ما را میریزند. کودکانمان را سر میبرند. خون مرا میریزند. خانوادهام را به اسارت میبرند. یاران مرا میکشند و سر میبرند. و فرومایگان، بزرگواران و آزادگان را به بردگی و غلامی میبرند.»
نام کربلا هم سبب گریستن است.
تربت کربلا پیامبر (ص) را گریان کرد وقتی که جبرئیل برای ایشان، از کربلا تربت آورد، از چشمان مبارکش اشک فرو میریخت.
امام صادق (ع) هنگام نوشیدن آب، میگریست و میفرمود: همانا آب گوارایی را نمینوشم جز آنکه یاد جدم میافتم. چقدر یاد حسین مرا اندوهگین میکند.
عشق و ارادت به امام حسین (ع) جهانی است
شیخ طوسی و شیخ مفید از ابان بن تغلب روایت کردهاند که حضرت صادق (ع) فرمودند: «نفس کسی که برای مظلومیت ما محزون است تسبیح است و اندوه و ماتم او عبادت خدا و پوشیدن اسرار ما از بیگانگان جهاد در راه خداست»
حجت الاسلام محمد رضا ضمیری بااشاره به فضیلت گریه کردن برای امام حسین (ع)، اظهار کرد: عزاداری برای امام حسین (ع) سابقه طولانی دارد و عزداری برای اهل بیت (ع) از سیره معصومین به ما رسیده است.
عضو هیئت علمی دانشگاه پیام نور قم بااشاره به گفته امام صادق (ع) در چگونگی نحوه عزاداری برای امام حسین (ع)، افزود: به همان شیوه که برای اقوام خودتان عزاداری میکنید برای امام حسین (ع) هم عزداری کنید.
وی بابیان اینکه عشق و ارادت به امام حسین (ع) جهانی است، عنوان کرد: اهل سنت هم نسبت به امام حسین (ع) علاقه دارند و برای ایشان مجلس عزاداری میگیرند.
ضمیری بااشاره به اینکه امام رضا (ع) در اول ماه محرم لبخند بر لبانشان نمیآمد، خاطرنشان کرد: خداوند وعده داده است هر کسی گریه و محزن و اندوهگین برای امام حسین (ع) شود خداوند بهشت را بر او واجب میکند.
عضو هیئت علمی دانشگاه پیام نور قم گفت: اگر افراد ارزش گریه کردن برای امام حسین (ع) را درک کنند از همه ناملایمتها عبور میکنند و به مرز بهشت وارد میشوند.
انتهای پیام/