به گزارش خبرگزاری تسنیم از شیراز، اگرچه مدیران مترو از آماده بودن فاز یک قطار شهری شیراز از مدت‌ها پیش خبر داده بودند، اما هنوز اوج نگرفته و به بهره‌برداری کامل نرسیده، مترو شیراز با آیین آغاز به‌کار رسمی‌اش با حضور معاون رئیس جمهور قصد داشت به صورت رسمی به دوران بلوغ خود قدم نهد و به جرگه‌ وسایل نقلیه عمومی شهر شیراز بپیوندد.

طول خط یک مترو شیراز 24 و نیم کیلومتر بوده که فاز اول این خط به طول 10 و نیم کیلومتر است و روی کاغذ اگرچه ظرفیت جابجایی مسافر فاز اول خط یک آن، 50 هزار مسافر در روز است اما در صورت بهره‌برداری کامل از کل پروژه، امکان جابه‌جایی 18 هزار مسافر در هر ساعت را فراهم می‌کند.

متروی شیراز این روزها فقط به تعداد خاص و معدودی خدمات می‌دهد که به گفته دست‌اندرکاران متروی شیراز برخی گروه‌های اجتماعی هستند و اقداماتشان در محدود کردن افراد برای سوار شدن به مترو را آموزش و فرهنگ سازی اعلام کرده اند.

اما پرسشی که پیش روی هر ذهن کنجکاوی قرار می‌گیرد این است که چرا واقعاً بهره‌برداری تجاری از متروی شیراز به دو ماه دیگر موکول شده و چرا آموزش‌ها پیش‌تر صورت نگرفته است؟ مگر نه اینکه یکی از ظرفیت‌های آموزش، شبکه بومی سیما در استان است و شهرداری شیراز نیز در بازه‌های زمانی خاصی در برنامه شهر راز به ارائه گزارش می‌پردازد؟ آیا از این ظرفیت آموزش عمومی نمی‌توانست بهره‌برداری کند تا دیگر مجبور به ایجاد قرنطینه‌ای در استفاده از مترو نباشد؟

مدیرعامل سازمان قطار شهری شیراز در تشریح چرایی تأخیر دو ماه بهره‌برداری تجاری از متروی شیراز به تسنیم می‌گوید: همان‌گونه که پیش‌تر اعلام شده بود برای آشنایی مردم با فرهنگ استفاده از مترو به مدت دو ماه گروه‌های اجتماعی با هماهنگی روابط عمومی سازمان در مترو حاضر می‌شوند.

اسدالله حاجی‌زمانی افزود: این گروه‌های اجتماعی در طول حضور در مترو با ایستگاه‌ها و نیز مسیر آشنا می‌شوند و تا دو ماه آینده نیز بهره‌برداری تجاری از آن صورت می‌گیرد.

نکته‌ای که در این میان رخ می‌نماید و سبب می‌شود که نتوان به ضرس قاطع از ادعای آماده بودن مترو برای بهره‌برداری تجاری دفاع کرد، چگونگی تمهیدات در نظر گرفته شده برای دو ماه زمانی است که برای آموزش استفاده از مترو و یا به عبارت مصطلح‌تر فرهنگ سازی مشاهده می‌شود.

از جمله این تمهیدات که در قالب پرسش می‌توان مطرح کرد این است که هدف‌گذاری در بازه زمانی دو ماه چه تعداد نفرات بوده است یا به عبارت دیگر چه تعداد افراد از این وسیله نقلیه باید استفاده می‌کرده‌‌اند که دو ماه فرآیند آموزش به‌طول می‌انجامد؟ پرسشی که حاجی زمانی در پاسخ به آن به خبرنگار تسنیم می‌گوید: "تعداد و عدد خاصی برای استفاده‌کنندگان مترو پیش بینی نشده است"؛ پاسخی که خود می‌تواند گویای چند و چون برنامه‌ریزی در بهره‌برداری از مترو و عبارت صوری آموزش استفاده از مترو و ایجاد قرنطینه در استفاده از آن باشد.

از جمله دیگر نکاتی که در بهره‌برداری آموزشی مترو شیراز مبهم است، تحلیل بافت جمعیتی استفاده کننده از این خط مترو است با توجه به فاز یک این خط که از میدان احسان به سمت میدان نمازی وجود دارد؛ جمعیتی که به نظر مالی جزء قشر متوسط به بالا هستند و با توجه به فرهنگ حاکم بر این بافت جمعیتی استفاده از وسیله نقلیه شخصی غالب بر استفاده از وسیله نقلیه عمومی است و وسیله نقلیه عمومی آنچنان جذابیتی برای آنها ندارد.

یکی دیگر از نکات در استفاده از آموزش‌های مترو، شاخص انتخاب گروه‌های اجتماعی است و بازه زمانی ساعت 11 تا 14 روز که این گروه‌ها در محل اشتغال خود حضور دارند و امکان حضور در مترو برای آنها وجود ندارد؛ نکته‌ای که حاجی زمانی روزی در مصاحبه با خبرنگار تسنیم از لزوم درخواست این گروه‌ها برای استفاده از مترو و روز دیگر از دعوت روابط عمومی سازمان متروی شیراز برای حضور گروه‌های اجتماعی مذکور در مترو خبر می‌دهد!

اگرچه بهره‌برداری از مترو به طوری خواسته همه، از مدیران و دست اندرکاران گرفته تا شهروندان را شامل می‌شود اما آنچه به ما اراده بررسی چرایی تأخیر دو ماهه بهره‌برداری تجاری از متروی شیراز را داد، بررسی میدانی و مشاهداتی بود که از حضور در مترو و چگونگی آموزش‌ها و به عبارت دیگر فرهنگ‌سازی در استفاده از مترو به‌دست آوردیم؛ آموزش‌هایی که به توزیع بروشور در واگن‌‌ها خلاصه می‌شد و قاعدتا با چنین آموزشی نیازی به تأخیر در بهره‌برداری تجاری از مترو وجود نداشت.

گزارش از مرتضی نوشاد

انتهای پیام/