شرایط و بایسته های موفقیت ماموریت پیشمرگه ها
- اخبار رسانه ها
- 07 آبان 1393 - 15:38
به گزارش گروه رسانههای خبرگزاری تسنیم، 80 نفر از نیروهای پیشمرگه که از اقلیم خودمختار اعزام شده بودند، از راه ترکیه وارد منطقه کوبانی در سوریه شدند.
این نیروها از طریق هواپیما در منطقه مرزی «اورفه» در ترکیه پیاده شدند و از راه زمینی، این کشور را به مقصد کوبانی در سوریه ترک کردند.
70 نیروی پیشمرگه دیگر نیز منتظر اجازه ورود به سوریه هستند.
ترکیه پذیرفته است که 150 تن از نیروهای پیشمرگه برای پیوستن به جنگجویان کوبانی در سوریه، از خاک این کشور عبور کنند.
تلاش های بسیاری برای عبور جنگجویان کرد از مرز ترکیه و رفتن به سوریه برای کمک به کردهای محاصره شده کوبانی صورت گرفته است، اما مخالفت ترکیه با این کار تاکنون مانع از اعزام نیروهای کرد از ترکیه و عراق برای کمک به محاصره شدگان کوبانی شده بود.
دولت ترکیه از همان آغاز بحران کوبانی و حمله گروه تروریستی- تکفیری «داعش» به این شهر، تلاش کرد در جهت اهداف خود با استفاده از وضعیت پیش آمده هم سیاست «تغییر رژیم» را در سوریه پیش ببرد و هم به تضعیف کردهای «پ.ک.ک» و کردهای سوری وابسته به چریک های پ.ک.ک بپردازد.
به همین دلیل، با وجود این که مجلس ترکیه مجوز دخالت نظامی در عراق و سوریه برای مبارزه با داعش را به دولت داد، اما ترکیه همچنان نظاره گر تشدید حملات داعش به کوبانی باقی ماند.
نبود توافق میان ترکیه و آمریکا بر سر راهبرد مناسب برای جنگ با داعش از جمله اصلی ترین دلایل شرکت نکردن ترکیه در گروه موسوم به «ائتلاف علیه داعش» بود. ترکیه معتقد است هرگونه مبارزه با داعش باید با تغییر رژیم سیاسی در سوریه همراه باشد، اما آمریکا هرگونه دخالت بیشتر در سوریه و عراق را رد کرده و مخالفت خود با اعزام نیروهای زمینی برای مبارزه با داعش در عراق و سوریه را اعلام کرده است.
پیشروی های داعش در کوبانی و نگرانی از وقوع فاجعه ای انسانی همراه با ترس از شکست گروه ائتلاف باعث شد تلاش ها برای کمک به کوبانی محاصره شده تشدید شود. به همین دلیل بود که آمریکا به صورتی یک طرفه (بدون رضایت ترکیه) با کردهای سوریه وارد گفت و گو شد و تلاش کرد از راه هوا کمک های تسلیحاتی، غذایی و دارویی برای آن ها ارسال کند.
این اتفاق ها همراه با فشارهای سیاسی که آمریکا بر ترکیه وارد کرد، این کشور را به پذیرش موافقت با اجازه عبور 150 پیشمرگه کرد از خاک ترکیه برای کمک به کردهای کوبانی مجبور کرد.
اما ترکیه همچنان تلاش های خود را برای کارشکنی در اعزام این نیروهای پیشمرگه ادامه داد و تقریبا پس از حدود 6 نشست بین مقام های ترک و دولت اقلیم خودمختار بود که بخشی از پیشمرگه ها اجازه یافتند از خاک ترکیه وارد سوریه شوند.
نکته مهم این است که آیا اعزام پیشمرگه ها می تواند تاثیر ملموسی بر نبرد در کوبانی داشته باشد و این که، پشتیبانی های خارجی از جنگجویان کوبانی تا چه اندازه خواهد بود.
درست است که اعزام 150 سرباز پیشمرگه –که قاعدتا باید از توانایی بالای رزمی و فرماندهی برخوردار باشند- می تواند تاثیر آشکاری در تقویت محافظان کوبانی داشته باشد، اما این را نباید فراموش کرد که زبده ترین سربازان نیز در جنگ های مدرن (که تسلیحات خودکار و سلاح های با فن آوری بالا حرف نخست را می زند) نیاز به تسلیحات کافی و لازم دارند. در این جا دیگر نیروی بدنی نیست که عامل پیروزی به شمار آید، بلکه قدرت فرماندهی و قدرت آتش است که برنده جنگ را مشخص می کند.
پیشمرگه های کرد احتمالا دارای توان رزمی و فرماندهی لازم هستند، اما بدون سلاح نمی توان امیدوار بود آن ها بتوانند کارویژه های خود را در عمل نشان دهند.
جنگجویان کوبانی نیز با کمبود شدید تسلیحات دست به گریبانند و این در حالی است که مبارزه با آتش توپخانه ای داعش نیازمند سلاح های سنگین است که از خارج باید وارد شود.
به همین دلیل نیاز به کمک های خارجی بسیار اهمیت می یابد. این که دولت آمریکا تا چه اندازه حاضر و یا قادر به تسلیح کردهای کوبانی باشد و این که دولت ترکیه تا چه اندازه بر سر راه ارسال تسلیحات برای آن ها کارشکنی کند، خود می تواند عاملی مهم در راه موفقیت یا شکست کوبانی همراه با پیشمرگه های کرد باشد.
عقب راندن کامل داعش از کوبانی نیازمند تسلیح جنگجویان کرد است. در صورتی که چنین اتفاقی رخ دهد مردم کوبانی شانس شکست داعش را خواهند داشت. این نیز به سیاست های کشورهای منطقه در قبال داعش مربوط می شود.
در غیر این صورت، اگر سلاح های لازم به دست محافظان کوبانی نرسد، جنگ همچنان و به صورتی فرسایشی ادامه خواهد یافت.
بنابراین می توان گفت که، هر چند با اعزام جنگجویان پیشمرگه به کوبانی صحنه میدان جنگ می تواند به سود کردها تغییرات ملموسی داشته باشد، اما موفقیت کردها به رویکردهای منطقه ای و بین المللی برخی کشورهای درگیر در این مساله بستگی خواهد داشت؛ این که منافع این کشورها در تسلیح کردهای کوبانی باشد یا در جلوگیری از تسلیح آن ها و تداوم جنگ فرسایشی.
منبع:ایرنا
انتهای پیام/
خبرگزاری تسنیم: انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانههای داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانهای بازنشر میشود.