به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، در آخرین اتفاقات، فرمانده ارتش بورکینافاسو ، با گذاشتن نقطه در اتنهای سطر فعالیت های دولت و پارلمان این کشور، پایان آنها را اعلام کرد. حالا ، نقطه سر خط!
هم زمان روز جمعه، تلاش ها برای شکل گیری یک دولت انتقالی نیز استارت خورد. پیشتر و در روز پنجشنبه، شورش بورکینافاسویی ها علیه «بلز کمپائوره» رییس جمهوری این کشور با آتش زدن پارلمان و حمله به ساختمان تلویزیون دولتی این کشور، به نقطه اوج خود رسید.
بعد از آن بود که سخنگوی ژنرال «نِبِره هونوره ترائوره»، فرمانده ارتش به میان خبرنگاران آمد و در یک کنفرانس رسانه ای، آب پاکی را روی دست دولتی های در رأس قدرت ریخت و گفت: «پارلمان و دولت منحل است. یک دولت انتقالی با هماهنگی همه احزاب سیاسی کشور قدرت را در دست می گیرد تا حداکثر در 12 ماه آینده، شرایط طبق قانون اساسی به حالت عادی برگردد.»
ابتدا از سرنوشت بلز کمپائوره که از 27 سال پیش، قدرت را در این کشور، قبض کرده در دست نبود اما پیغام پسغام های او حاکی از آن بود که لایحه جنجالی خود را پس گرفته ولی خیال استعفا ندارد؛ اما قصه لایحه رییس جمهور برکنار شده بورکینافاسو چیست؟ این لایحه، نقشه ای زیرپوستی برای نشستن مجدد بر روی صندلی شماره یک بورکینافاسو بود. به عبارت دیگر، کمپائوره در سر، رویای ادامه قدرت در مقام ریاست جمهوری را در سر می پروراند که با واکنش بسیار منفی مردم کشورش، مواجه شد!
بعد از کش و قوس های فراوان، کومپائوره با انتشار یک بیانیه که بیشتر به متن یک کناره گیری مسالمت آمیز شبیه بود، اعلام کرد که پست ریاستجمهوری بورکینافاسو «بدون صاحب» است و تمایل دارد آنهایی که قدرت را در دست گرفته اند، ظرف مدت 90 روز ، انتخابات را برگزار کنند.
بعد از این بیانیه که «پایان» کومپائوره محسوب می شد، موجی از شادی و خوشحالی سراسر این کشور بحران زده را فرا گرفت و مردم این کشور آفریقایی، به جشن و پایکوبی پرداختند! کومپائوره، بیش از یک ربع قرن پیش در یک کودتای نظامی ، به مرد اول بورکینافاسو تبدیل شد. گفته شده است که کومپائوره پس از استعفا، پایتخت بورکینافاسو را به سمت مناطق جنوبی این کشور ترک کرده است. ترائوره، فرمانده ارتش نیز، سریع دست به قلم شد و نوشت:«نیروهای مسلح استعفای رئیس دولت بورکینافاسو را در تاریخ 31 اکتبر سال 2014 میلادی تایید می کنند و من با استناد به قانون اساسی و به علت خلاء قدرتی که ایجاد شده و با در نظر گرفتن ضرورتی که برای حفظ زندگی ملت بوجود آمده و در ادامه بیانیه روز 30 اکتبر سال 2014 تصمیم گرفتم به عنوان رییس دولت، قبول مسئولیت کنم.»
بورکینافاسو در روزهای آخر اکتبر 2014 یعنی هم زمان با چانی زنی ها بر سر آینده بلز کمپائوره ، دچار بحران شد.
از سوی دیگر، خبر رسیده که به دستور فرمانده ارتش، از ساعت 7 بعدازظهر تا 6 صبح، در سراسر کشور مقررات منع آمد و شد اعلام شده و کسی حق ندارد در زمان «حکومت نظامی» در شب های بورکینافاسو، آفتابی شود!
البته این فقط واگادوگو (پایتخت) نیست که صحنه آشوب های خیابانی شده بلکه اعتراضات و آشوب به چند شهر دیگر بورکینافاسو هم سرایت کرده است. در شهر بوبو دیولاسو ، دومین شهر بزرگ این کشور، شهرداری و مقر حزب رییس جمهور به آتش کشیده شده است.
اما بهتر است کمی در مورد بورکینافاسو بدانیم؛ کشوری که محصور در خشکی است و در غرب قاره سیاه است. این کشور از شمال و غرب با کشور مالی هم مرز است ؛ از شرق با نیجر و از جنوب با کشورهای ساحل عاج، غنا، توگو و بنین مرز مشترک دارد. بورکینافاسو 17 میلیون نفر جمعیت دارد و پیشتر با عنوان «جمهوری ولتای علیا» مستعمره فرانسه بود. بورکینافاسو در سال 1960 میلادی استقلال خود را بدست آورد. کودتاهای متعددی در 20 سال بعد از استقلال در بورکینافاسو اتفاق افتاد تا اینکه در سال 1983 توماس سانکارا که به او لقب «چه گوارای آفریقا» را داده بودند در پی یک کشمکش داخلی قدرت را در دست گرفت.
یک سال بعد بود که نام کشور ولتای علیا به بورکینافاسو تغییر یافت. بورکینافاسو چهارمین تولید کننده طلا در آفریقا و در عین حال یکی از فقیرترین کشورهای دنیاست. حدود 46 درصد مردم این کشور در فقر زندگی می کنند.
در سال 1987 یعنی سال 1366 شمسی، سانکارا در جریان یک کودتا کشته شد؛ کودتایی به رهبری یکی از متحدان نزدیکش؛ بلز کومپائوره. همان فردی که در کانون اعتراضات سال 2014 قرار گرفت.
حالا هم مردم بورکینافاسو از یک چیز، حسابی نگران هستند؛ با اینکه آنها توانستند آقای کومپائوره را بعد از 27 سال، از قدرت برکنار کنند اما حالا از این موضوع نگرانند که روابط نزدیک فرمانده ارتش با رییس جمهور مستعفی، مسیر انقلاب کوچک آنها را منحرف کند و در نهایت هیچ تغییری در وضعیت کنونی کشور بوجود نیاید.
انتهای پیام/پ