به گزارش گروه رسانههای خبرگزاری تسنیم،اولین وزیر اقتصاد دولت احمدی نژاد، در واکنش به سوال خبرنگار اعتماد که پرسیده بود سیاست های اقتصادی دولت سابق برای کسب رای بوده، پاسخ می دهد: «باید معنای سیاستهای پوپولیستی روشن شود. یعنی شما نباید فکر کنید اگر دولتها سیاستی را اتخاذ کردند که ممکن است مردم از آن استقبال کنند، لزوما آن سیاست پوپولیستی است. به عبارت دیگر، نباید فکر کنیم که دولتها باید سیاستهایی اتخاذ کنند که مردم از آن خوششان نیاید. آنچه مرزبندی سیاستهای پوپولیستی و سیاستهای اصولی و حساب شده را مشخص میکند، در نتیجه آن سیاستهاست. سیاست اصولی، سیاستی است که آثار بلندمدت آن برای اقتصاد، مردم و بنگاهها مثبت است. در حالی که سیاستهای پوپولیستی ممکن است حتی آثار کوتاهمدت مثبتی داشته باشد، ولی قطعا آثار بلندمدت آن منفی است.»
وی ادامه می دهد: «بحث من این است که دولتها سیاستهای مختلفی را در پیش میگیرند و هر کدام از اینها را نمیتوانیم فرض بر این بگذاریم که اگر موردپسند مردم بود، پس آن سیاست پوپولیستی است و اگر مردم بدشان آمد، یعنی آن سیاست درست است. دولتها باید کاری را انجام دهند که از نظر علمی و اصولی درست است و اثر آن در بلندمدت سازنده باشد. در خیلی از موارد، مردم این درک را دارند و از آن سیاست استقبال میکنند، ولی در مواردی هم ممکن است این کار را نکنند. این به قاطعیت دولت برمیگردد که اگر سیاستی را صلاح دانست، اجرایی کند. اما آنچه معمولا به عنوان سیاستهای پوپولیستی مطرح میشود، سیاستهایی است که از نظر منطق اقتصادی قابل دفاع نیست ولی ممکن است دولت با این وجود کماکان بخواهد آن سیاست را اجرا کند.»
خبرنگار اعتماد که به مقصودش از سوالات قبلی نرسیده، در اینجا صریح تر می شود و از دانش جعفری می پرسد: «خسارتی را که سوءمدیریتها در دولتهای نهم و دهم به اقتصاد کشور زد چقدر میدانید؟»
دانش جعفری در پاسخ گفته است: «دولت آقای احمدینژاد هم مثل بقیه دولتها یک سری محاسن و یکسری معایبی داشت. در واقع آنچه به نظر من به دوره آقای احمدینژاد به عنوان یک انتقاد مطرح میشود، این است که نسبتبه یافتههای حتمی و مسلم کشور که مربوط به سالهای قبل بود و در واقع نسبت به همه یافتهها، یک موضع روشنی نداشت و همه این یافتهها را چه مثبت و چه منفی بودند، کنار گذاشت و سعی کرد رویههای جدیدی را ایجاد کند. در حالی که خیلی از آن یافتهها، یافتههای مثبتی بود و باید تداوم پیدا میکردند... ولی در عین حال نکات مثبتی هم در این دوره بود که نباید آنها از نظر دور نگه داشت، از جمله اجرای قانون هدفمند کردن یارانهها که با قدرت اجرا شد. آرزویی که دولتهای قبلی هم داشتند ولی نتوانسته بودند ساز و کار اجرایی آن را فراهم کنند. البته چه بهتر بود که نکات انتقادی که گفتم، اتفاق نمیافتاد. اگر اینطور بود، قاعدتا یک کار ماندگاری صورت میگرفت که تاثیر شگرفی در اقتصاد ایران میگذاشت ولی خب به یک اصلاحات ناتمام تبدیل شد.»
خبرنگار اعتماد در ادامه یکی از ادعاهای همیشگی اصلاح طلبان درباره دولت احمدی نژاد را مطرح می کند، یعنی درآمدهای نفتی: «یکی از مسائلی که الان مطرح است، اینکه در این سالها 700 میلیارد دلار پول نفت چه شد؟» که دانش جعفری پاسخ جالبی به آن داده است: «این یکی از آن سوالات پوپولیستی است که معمولا خبرنگاران مطرح میکنند. همانطوری که عرض کردم، اشکال سیاستهای نفتی ما این بود که بخشی از درآمدهای نفتی به جای اینکه در جهت تقویت بنیانهای تولید بهکار گرفته شود، در جهت تامین نیازهای جاری بهکار گرفته میشود. اگر برمبنای اطلاعات سال 93 از شما بپرسم پول نفت 93 کجا میرود؟ جواب شما چیست؟ آیا همه پولی که در بودجه سال 93 میآید، همان پولی است که از درآمد صادرات نفت داشتهایم؟ بقیه این پول کجاست؟ در پاسخ خواهید گفت که 31 درصد به صندوق توسعه ملی میرود، حدود 14 درصد هم به خود شرکت نفت میرسد زیرا شرکت نفت خود را از محل درآمدهای صادرات نفت اداره میکند و مثل بقیه ادارات بودجه جاری ندارد پس بنابراین 45 درصد درآمد نفت به این بخشها میرود. 55 درصد بقیه به بودجه دولت ریخته میشود. درنتیجه اگر 100 دلار صادرات نفت داشته باشیم، 55 دلار آن به بودجه واریز میشود. اینکه کل 100 دلار به بودجه ریخته نمیشود، نباید سوالانگیز باشد. بقیه 45 درصد نیز حساب و کتاب دارد ولی ممکن است جزییات آن برای عموم منتشر نشود ولی قطعا حساب و کتاب دارد. بنابراین در پاسخ به سوال شما و اینکه سرنوشت 700 میلیارد دلار نفت چه شد باید بگویم، بین سه مصرف فوقالذکر تقسیم شد و نباید حساب و کتاب همه 700 میلیارد دلار را از دولت پرسید.»
دانش جعفری همچنین به ادعاهای چندساله اصلاح طلبان درباره اتلاف درآمدهای نفتی در دولت احمدی نژاد هم پاسخ داده و گفته است: «قطعا دیوان محاسبات، سازمان بازرسی کل کشور، مجلس و دولت نظارت در این قضیه دارند. قطعا هیچ پولی گم نشده است. اگر یک سنت هم گم شود، همه پیگیری میکنند. آنچه همواره انتقاد میشود، نحوه بد استفاده کردن از منابع درآمدهای نفتی است. منظور این است که پول نفت نباید صرف هزینههای جاری دولت شود. باید صرف سرمایهگذاریها شود. اگر در هزینههای عمرانی دولت استفاده شود، بهتر از هزینههای جاری است.»
منبع:مشرق
انتهای پیام/
خبرگزاری تسنیم: انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانههای داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانهای بازنشر میشود.
بازگشت به صفحه سایر رسانه ها