به گزارش خبرگزاری تسنیم به نقل از بلومبرگ، کاهش قیمت نفت که شدیدترین کاهش از زمان فروپاشی سیستم مالی جهانی در سال 2008 ارزیابی می شود، ممکن است تبعات جهانی ای مشابه کاهش قیمت های 3 دهه قبل، نظیر بحران بدهی مکزیک و فروپاشی اتحاد شوروی را در پی داشته باشد.
روسیه، بزرگترین تولید کننده نفت جهان، دیگر نمی تواند به همان درآمدهای نفتی قبلی برای نجات خود از تحریم های آمریکا و اتحادیه اروپا دل خوش کند. ایران نیز که از تحریم های مشابهی رنج می برد، به کاهش یارانه ها نیاز خواهد داشت که مردم این کشور را در برابر نوسانات قیمت نفت مصون نگه داشته است. نیجریه و ونزوئلا نیز که به دلیل سیاست های ناکارآمد سیاسی و اقتصادی فلج شده اند، در میان بزرگترین بازندگان تصمیم اخیر اوپک برای عدم کاهش تولید قرار دارند.
دانیل یرگین، معاون موسسه انگلوود، و برنده جایزه پولیتزر در این باره گفت: «شوک بزرگی در کاراکاس به وجود آمده است.»
قیمت جهانی نفت از ابتدای امسال تاکنون 37 درصد کاهش یافته است و از نظر تئوریک، ادامه تولید در سطح فعلی می تواند قیمت ها را بیش از این نیز کاهش دهد. اما به گفته پل استیونز، تحلیلگر بازار انرژی در موسسه چاتهام هاوس لندن، تولید کنندگان نفت شیل ممکن است حتی در قیمت 40 دلار یا کمتر هم سر به سر شوند. بر اساس برآورد آژانس بین المللی انرژی، تولید کنندگان نفت شیل در قیمت 42 دلار هم از تولید نفت سود می برند.
این در حالی است که بر اساس برآورد صندوق بین المللی پول در ماه اکتبر، ایران برای برقراری توازن در بودجه خود به نفت 136 دلاری نیاز دارد. نیجریه و ونزوئلا هم به نفت 120 دلاری نیاز دارند. روسیه هم قادر است با نفت 101 دلاری بودجه خود را مدیریت کند.
ماری کلیر آئون، رئیس مرکز انرژی انستیتوی روابط بین الملل فرانسه در پاریس گفت: «کشورهای عربستان، امارات و قطر می توانند با قیمت های نسبتا پایین تر نفت برای مدتی سر پا بایستند، اما این در مورد ایران، عراق، نیجریه، ونزوئلا، الجزایر و آنگولا صادق نیست.» وی افزود: «قیمت نفت عامل مهمی برای اقتصاد آنهاست، زیرا آنها نتوانسته اند اقتصاد خود را تنوع ببخشند.»
سوزان مالونی، تحلیلگر موسسه بروکینگز که متخصص امور ایران است گفت: «کاهش قیمت نفت (در زمینه پرونده هسته ای) نمی تواند معادلات را تغییر دهد.»
انتهای پیام/ 152