به گزارش خبرگزاری تسنیم از مشهد مقدس، جادههای منتهی به مشهد تصویرگر خوبی است برای نشان دادن اوج ارادت و دل دادگی مردم به ساحت قدسی امام رئوفشان، این دلدادگی و ارادت را نه فقط در افراد کهنسال بلکه در قدم های خسته و دل های سراسر نور و چشم های بارانی خیلی از زائران پیاده میتوان جست و جو کرد. فرقی ندارد که پیر باشند یا جوان، زن باشند یا مرد، همه آنها زائرند آن هم زائری از جنسی متفاوت؛ زائر پیاده...
در کنار زائران پیاده دلهایی نیز برای امام رضا(ع) عاشقانه میتپد هر چند با پای پیاده قدم بر نمیدارند اما از جان خود برای زائران امام رضا (ع) مایه میگذارند اینها همان خادمینی هستند که تنها نسبت به شوق و ارادتی که به امام رضا(ع) دارند به این راه دل داده اند شهروندانی که داوطلب شده اند تا به زائران پیاده امام رضا(ع) خدمت کنند.
این روزها جادههای منتهی به مشهد الرضا(ع) را ایستگاههای خدمت رسانی فرا گرفته که هریک به فراخور نذرشان، خدمتی به زائران رضوی (ع) میدهند، ازدختران و پسران نوجوان تا افراد میان سال اینجا کسی دوست ندارد از قافله تکریم زائران جا بماند.
فرقی نمیکند چه نوع خدمتی باشد از نظافت محل اسکان زائران گرفته تا فراهمکردن غذای گرم و پذیرایی، ماساژ و پاشویه، انتظامات، خدمات پزشکی و غیره. اینجا هر کس هر کاری در توانش باشد برای زائران پیاده انجام میدهد تا از غافله خدمتگزاران به امام رضا(ع) عقب نیافتد.
یکی از خادمان میقات الرضا(ع) مشغول پذیرایی از زائران است، میگوید: سه سال است که برای خدمت به زائران امام رضا(ع) به میقات الرضا میآیم، این روزها فرصت خوبی است برای تمام کسانی که میخواهند نسبت به امام رضا(ع) به عنوان یک مجاور و همسایه ادای دین کنند.
کمی آن طرفتر نوجوانی مشغول واکس زدن کفش زائران است در این هوای سرد چنان با حوصله به واکسزدن کفشهای زائران مشغول است که گویا متوجه حضور من نمیشود. سلام میکنم و میپرسم در این هوای سرد چرا در خانه نماندی؟ میگوید: خدمت کردن به امام رضا(ع) را دوست دارم، نمیتوانم حال و هوای زائران را حس کنم اما هروقت شاهد حضور زائرانی که کیلومترها با پای پیاده به مشهد میآیند به آنها، حسادت میکنم امیدوارم حداقل لیاقت خادمی امام رضا(ع) را داشته باشم.
گزارش از مرجان شریعت
انتهای پیام/ آ