به گزارش گروه "رسانهها" خبرگزاری تسنیم، خبرگزاری بسیج طی گزارشی به قلم احسان گل محمدی مینویسد؛
روزنامه «مردم امروز» به مدیرمسئولی احمد ستاری و سردبیری محمد قوچانی روی پیشخوان روزنامهفروشیها قرار گرفت.
قوچانی با همراهی احمد ستاری و اکبر منتجبی به عنوان دستیار سردبیر، روزنامه تازهای را با عنوان «مردم امروز» منتشر کردند.
ستاری درباره این روزنامه میگوید: «امید که میانهروی، اعتدال و پرهیز از افتادن در دام چپ و راست هماره نصبالعین رسالت سنگینی باشد که از بیستوچهارم آذرماه، حاصلش را روی پیشخوان مطبوعات و در میان خانههایتان خواهید دید.»
قوچانی سردبیر روزنامه مردم امروز گرایش را از لحاظ فکری به گفتمان اصلاحات تعلق دانسته و افزود: این نشریه را حامی دولت یازدهم (تدبیر و امید) خواهد بود و محور اصلی فعالیت آن نیز بر این اصل استوار است.
عده ای از کارشناسان معتقدند که "مردم امروز" برای بازگرداندن "مهره های دیروز" اصلاح طلب که دیگر شاید مقبولیتی در جامعه ندارند پا به دکه های روزنامه فروشی گذاشته است.
اما چند نکته درباره انتشار "مردم امروز" در آستانه انتخابات مجلس شورای اسلامی؛
یک کارگردان سرشناس هالیوودی روزی گفته بود در صحنه هایی که من کارگردانی میکنم هریک از وسایل صحنه باید در داستان فیلم نقشی داشته باشند یعنی اگر یک قیچی درون کادر تصویر دیده میشود در طول فیلم باید از آن قیچی استفاده ای در چارچوب قصه بعمل اید.
در روزنامه نگاری مدرن و جهان پسارسانه نیز عینا همین رویکرد کارگردان صاحب نام صدق میکند یعنی اینکه اگر خبری ساده از یک شخصیت مهجور و عزلت گزیده یا برکنار شده یا حتی فرد بدون سابقه مثبت و منفی در رسانه کار شد آگاهان مسایل مطبوعاتی درمی یابند که بزودی مانور قابل توجهی برای شخصیت سازی و به اصطلاح "لانسه کردن" فرد مورد نظر در برنامه رسانه های همفکر یا زنجیرهای در دست بهره برداریست.
مثلا اکنون که هنوز تب و تاب دوره جدید انتخابات مجلس شورای اسلامی آغاز نشده مصاحبه های تشریفاتی رپرتاژ آگهی و با بهانه های مختلف ذکر نام و تبلیغ تحصیلات و تجربه فرد مورد نظر سیگنالی است که به آگاهان میفهماند فرد یادشده در لیست داوطلبان مورد حمایت جریان وابسته به آن رسانه است که بتدریج باید برای مخاطبین نام و عنوان و سوابق قبلیش بصورت روتوش شده با فتوشاپ مخصوص کار شود تا ملت در بزنگاه انتخابات با فرد مجهول و ناشناخته ای روبرو نشوند.
که اگر طی این سی و پنج سال هیچ خبری از وی کار نشده و حتی در صفحات ترحیم و نیازمندی ها نیز حصوری نداشته طی مدت کوتاهی با فرکانس تکرار آنقدر خبر و گزارش با ربط و بی ربط از وی کار شود که خواننده رسانه تصور کند وی سالها از سابقون و انقلابیون و متخصصین باتجربه بوده که ما در شناخت ایشان کوتاهی کرده ایم.
اصل کار در رسانه نیز تکرار است و اگر طی دوماه مرتب از فردی بعنوان دکتر یا مهندس یاد شود و طرح های عظیم و ابتکارات فیل هواکن ایشان در حرف و تئوری معرفی شوند شاید مخاطبین ساده و زود باور تصور کنند کلید مشکلات کشور در جیب فلانی است و میتواند همه گرفتاری های ریز و درشت از اقتصاد و بیکاری تا بهداشت و ترافیک را حل کند غافل از اینکه در این 35 سال هر کسی هرچه در چنته داشته رو کرده و نمیتوان باور کرد که فردی دانشمند و کاردان وجود داشته که کناری نشسته و نظاره گر بوده و تازه اکنون میخواهد با دم مسیحایی وارد گود شود و به گونه ای به ملت القا می کنند که فلانی: "جهانی است بنشسته در گوشه ای"
پس شاید بتوان با عنصر تکرار و دروغهای باور نکردنی اما دوست داشتنی مخاطب را سرکار گذاشت و یک عنصر بیکار و بی تجربه و وامانده را بعنوان "رستم دستان" به مردم القا نمود تا در صورت ورود به پارلمان بتواند منویات گروه ذی نفوذ پشت پرده روزنامه را تامین نماید و فکر و رای خود را برای چهار سال واگذار کند و خودش دلخوش به رانت اطلاعاتی و اقتصادی درون مجلس بماند.
این اصطلاح" راه بنداز جا بنداز "شاید در راه اندازی یک رسانه اعم از سایت خبری یا روزنامه و هفته نامه کاربرد داشته باشد تا بتواند فرد مورد نظر را جا بیاندازد.
کهنسالان این مرز و بودم به یاد دارند هنگامی که قرار بود بی حجابی در کشور راه اندازی شود ابتدا طراحان پشت پرده نوعی نعلبکی هایی در بازار های کشور و بین متدینین عرضه کردند که عکس زن بی حجاب روی آن نقش بسته بود.
بدین صورت آرام آرام چشم مردم متدین اعم از بازاری و فرهنگی به دیدن عکس خانوم بی حجاب عادت کرد و قبح آن بین متدینین ریخت آنگاه بود که با برداشتن تعرفه سرخاب و سفیداب فرنگی مصرف کنندگان وطنی به سمت آرایش و خودنمایی کشیده شدند و با سختی کمتری سیاست بی حجابی آن هم در جامعه به شدت محجبه آن روزها اجرا شد.
وقتی ملت روزی چند بار به تصویر زن بی حجاب در هنگام مصرف چای نگاه میکردند بعد از مدتی نگاه بی معدود خانوم هایی که پیشرو کشف حجاب در کوچه و خیابان و شهر و روستا بودند قبحی نداشت و عادت شد.
همین رویه ولی با پیچیدگی بیشتر با شرایط قرن بیست و یکم و دنیای ارتباطات در مورد جا انداختن افرادی بی سابقه ( اگر نگوییم بدسابقه ) و گمنام که ردی هم در آرشیو نهادهای امنیتی و قضایی دارند موجب میشود این تیپ نیروها مطرح شوند معجزات و کرامات از ایشان در مردم القا شود و روز حادثه نیز بعنوان منجی رای مردم را بصورت غصبی کسب نمی ایند.
به خواست خدا این مبحث را در آینده پی میگیریم.
انتهای پیام/
خبرگزاری تسنیم: انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانههای داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانهای بازنشر میشود.
بازگشت به صفحه سایر رسانه ها