به گزارش خبرگزاری تسنیم و به نقل از سایت فدراسیون ورزشهای جانبازان و معلولین، سیامند رحمان در خصوص روند کسب آمادگی برای مسابقات پاراآسیایی گذشته اظهار داشت: از اردیبهشت ماه امسال در اردوهای متعددی که ترتیب داده شده بود به همراه سایر ملیپوشان حضور داشتم و پیش از آن هم به صورت انفرادی در محل سکونتم تمرینات را به صورت مستمر ادامه میدادم.
قوی ترین مرد دارای معلولیت جهان افزود: نسبت به دوره قبل مسابقات پاراآسیایی، تیمها با آمادگی بیشتری آمده بودند اما در رشته وزنهبرداری رقیبان از شنیدن نام ایران و حضور ورزشکاران در اوزان مختلف، میترسند و هراس دارند و این نشاندهنده قدرت رشته وزنهبرداری در ایران است.
رحمان خاطر نشان کرد: در دسته فوق سنگین هم ایران حرف اول را می زند. خدا را شکر میکنیم که نفرات اول و دوم این دسته هر 2 ایرانی هستند. منصور پورمیرزایی از دوستان خوب من است که در جایگاه دوم این دسته قرار گرفت. برای من در درجه اول این اهمیت دارد که پرچم کشورمان را به اهتزاز در بیاوریم و اینکه چه کسی در جایگاه قهرمانی میایستد مهم نیست.
وی گفت: مسابقات قزاقستان که خرداد سال آینده برگزار میشود، مسابقات مهمی است که می توان از آن سهمیه پارالمپیک ریو را نیز به دست آورد، امیدواریم که ترکیب اعزامی تیم ملی بتواند با دست پر از این مسابقات برگردد و در ریو حضور قدرتمند داشته باشیم.
دارنده نشان طلای مسابقات پارالمپیک لندن اعلام کرد: به امید خدا در مسابقات پارالمپیک ریو رکورد مورد نظرم که 300 کیلوگرم است را به ثبت می رسانم، البته در اینچئون هم امکان این رکوردشکنی بود ولی به صلاحدید کادر فنی این کار را انجام ندادم و در حال حاضر آخرین رکورد به میزان 292 کیلوگرم و به نام خودم به ثبت رسیده است.
رحمان افزود: بهترین خاطرات من در سفر، در همراهی با همتیمیها و اعضای کاروان شکل گرفته، بهترین لحظات را روزهایی تجربه کردم که برای تشویق دوستانم به سالن میرفتم و زمانی که مسابقه داشتند همپای آنها مضطرب میشدم، خوشحال میشدم و گاهی هم ناراحت. این احساسات مشترک و همراهیها از ارزشمندترین خاطرات من در این مسابقات هستند.
قهرمان طلایی بازیهای پاراآسیایی اینچئون گفت: در حال حاضر امکان این فراهم شده که من بدون جابجایی از محل سکونتم، در همان شهر خودم تمرین کنم و به خاطر این از حمایتهای ریاست فدراسیون و کمیته ملی پارالمپیک تشکر میکنم که همواره طی این سالها از من حمایت کردند.
وی در پایان تصریح کرد: بر دستان پدر و مادرم بوسه میزنم که همیشه و در هر حال همراه من بودند و میدانم هر چه قدر هم که مدال بگیرم و موفق باشم، باز هم نمیتوانم محبتهای آنها را جبران کنم.
انتهای پیام/