به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، علیرضا رضاداد، دبیر جشنواره فجر پیش از این در مورد بخش تجلی اراده ملی این جشنواره در گفتوگو با خبرگزاری تسنیم گفته بود: ما بررسی کردیم و دیدیم که چندین سال است که چند سازمان که در طول سال کار ویژه ای برای سینما نمی کنند، میآیند به فیلمها جایزه میدهند. بخش تجلی اداره ملی برای این است که شما بیایید و کارهایی برای سینما انجام دهید و بعد خودتان را در آنجا ببینید. سازمان سینمایی جشنواره را برگزار میکند تا عملکرد خودش را ببیند، تا ببیند به چه فیلم هایی پروانه داده شده است، چه گرایش هایی تقویت شده، سینمای ما چه خلاهایی دارد، چه مزیت هایی امسال به وجود آمده است، چه قدر رشد کرده ایم و در چه زمینههایی رشد ما کم بوده است، در صورتی که یک عده در بخش تجلی میآیند جایزه میدهند که هیچ نسبتی در طول سال با سینمابرقرار نمیکنند وفقط در جشنواره سینما را ارزیابی میکردند. یا اینکه در جشنواره ابعاد دیپلماتیکی وجود دارد که وزارت خارجه حتما باید وظایف خود را نسبت به فجر اعمال کند، همچنین در حوزه های داخلی نیز تاثیراتی وجود دارد بنابراین همه اینها باید به کمک جشنواره فجر بیاید. از این جهت باید نگاهی مجدد به جشنواره بشود که بتوانیم توجهات همه کسانی را که جشنواره فجر بر روی آنها تاثیر می گذارد را جذب کنیم. اگر مثلا وزارت خارجه همه ظرفیت های خود را به کار بگیرد اتفاقات خیلی مهمتری میتواند در حوزه بین الملل جشنواره اتفاق بیافتد.در همین ارتباط محمدرضا آزادگر یکی از منتقدان سینما یادداشتی در نقد حذف بخش تجلی اراده ملی از سی و سومین جشنواره فیلم فجر در اختیار خبرگزاری تسنیم قرار داد که در ذیل از نظر می گذرانید.خبرگزاری تسنیم آمادگی دارد تا که هرگونه پاسخ مسئولان سینمایی به این یادداشت را در این رسانه منعکس کند:
بر اساس خبرهای رسیده از سی و سومین جشنواره فیلم فجر مطلع شدیم که امسال قرار است بخش تجلی اراده ملی یاداوران جانبی سازمان ها ، نهادها و وزراتخانه ها بعد از بیست و سه سال برگزار نشود و این خود سبب تعجب مارا برانگیخت که چرا این بخش مهم در سال جاری برگزار نمی شود.ظاهرا آنطور که برخی گفته اند به دلیل مشکلات مالی ،چنین تصمیمی اتخاذ شده است امّا باید دلایل مهمتری وجود داشته باشد که منجر به اتخاذ چنین تصمیمی شده است چرا که مهمترین قسمت این بخش که همان اهدای جوایز از سوی سازمانها و نهادها بود توسط خود این سازمانها تامین می شد.
عموماَ جشنواره حداقل 14 سکه بهار آزادی را به سازمانها تحمیل می کردو گاه پیش می آمد برخی از سازمانها ،جوایز بیش از 14 سکه و حتی چند برابر به منتخبین خود اهدا می کردند تنها یک شام و یک وسیله پذیرایی (عموما چای و شیرینی )باقی می ماند که آن هم غالبا متولیانی برایش پیدا می شد.بنابراین معضل اقتصادی نمی تواند عدم برگزاری بخش تجلی اراده ملی را توجیه کند.
این بخش ثمرات مثبت متعددی داشت ،اولاَ سازمانها و نهادها با سینما و فیلم سینمایی درگیر می شدندثانیاَ هنرمندان به خصوص تهیه کنندگان و کارگردانان را با نقطه نظرها و حساسیت ها ی این سازمانها آشنا می کردند و سبب می شد آنان رابطه عاطفی تری با یکدیگر پیدا کنند ثالثاَ سازمانها و نهادها با جو و فضای فرهنگی موجود حاکم بر سینما آشنا می شدند و خود به تحلیل این فضا می پرداختند رابعاَبا برگزاری نشست های سینمایی ،سازمانها و نهادها بیشتر معضلات و مشکلات دست اندرکاران سینما آشنا می شدند و...
اکنون این سوال مهم در پیش روی ماست که چرا معاونت سینمایی علیرغم این همه فواید از برگزاری بخش تجلی اراده ملی صرفه نظر کرده است؟امید است مسئولین سینمایی در این خصوص پاسخ شایسته ای ارایه نمایند.
انتهای پیام/