جهان پهلوان غلامرضا تختی
جهان پهلوان غلامرضا تختی در کنار دو تن از پیشکسوتان ورزش باستانی
جهان پهلوان غلامرضا تختی در حاشیه حضور در یکی از مسابقات کشتی
جهان پهلوان غلامرضا تختی
جهان پهلوان غلامرضا تختی در حاشیه حضور در یکی از مسابقات کشتی
جهان پهلوان غلامرضا تختی در حاشیه یکی از تمرینات دسته جمعی
جهان پهلوان غلامرضا تختی در کنار آیات: سید محمود طالقانی، سید محمدعلی انگجی و سید ضیاء الدین حاج سید جوادی در کنگره جبهه ملی دوم
جهان پهلوان غلامرضا تختی در کنار عباس شیرخدا
جهان پهلوان غلامرضا تختی در مراسم عروسیاش در تهران
جهان پهلوان غلامرضا تختی در جمع دوستانش در واپسین سال حیات
جهان پهلوان غلامرضا تختی در جمع دوستانش در واپسین سال حیات
لحظه تدفین جهان پهلوان در قبرستان ابنبابویه شهرری
*زندگی نامه
غلامرضا تختی در روز 5 شهریور 1309 در خانوادهای متوسط در محلهٔ خانیآباد در تهران به دنیا آمد. «رجب خان» (پدر تختی) غیر از وی دو پسر و دو دختر دیگر نیز داشت که همهٔ آنها از غلامرضا بزرگتر بودند. «حاج قلی»، پدر بزرگ غلامرضا، فروشندهٔ خواربار و بنشن بود. از قول رجب خان، تعریف میکنند که حاج قلی در دکانش بر روی تخت بلندی مینشست و به همین سبب در میان اهالی خانیآباد به حاج قلی تختی شهرت یافته بود. همین نام بعدها به خانوادههای رجب خان منتقل شد و به نام خانوادگی آنها تبدیل شد.
رجبخان با پولی که از ماترک پدرش به دست آورده بود، در محل سابق انبار راهآهن زمینی خریده و یک یخچال طبیعی احداث کرده بود واز همین راه مخارج زندگی خانوادهٔ پرجمعیت خود را تأمین میکرد. نخستین واقعهای که در کودکی غلامرضا روی داد و ضربهای بزرگ و فراموش نشدنی بر روح او وارد کرد، آن بود که مرحوم پدرش برای تأمین معاش خانواده ناچارشد خانهٔ مسکونی خود را گرو بگذارد. شادروان تختی به لحاظ مشکلات خانوادگی فقط 9 سال در دبستان و دبیرستان منوچهری خانیآباد درس خواند و در سال 1329 به سبب علاقه به کشتی و ورزش باستانی به باشگاه پولاد رفت. تختی در دوران زندگی ورزشیاش رکورددار شرکت در المپیکها و کسب بیشترین مدال از این آوردگاه بود. درچهار دوره المپیک حضور داشت و حاصل آن یک طلا، دو نقره و یک عنوان چهارم بود که در کشتی ایران این امر اتفاق نادری است. جهان پهلوان علاوه بر قهرمانی، به لحاظ منش و رفتار انسانی و سجایای اخلاقی پسندیده و جوانمردی و نوع دوستی شهره خاص و عام بودهاست.
او زندگی خود را وقف مردم کرده بود. شادروان تختی در ورزش باستانی و کشتی پهلوانی نیز دارای تبحر و مهارت بود، چنان که سه بار پهلوان ایران شد و هر بار کشتیگیران نامداری را مغلوب کرد.
وی چهار ماه پس از بازگشت از آخرین سفر خود (تولیدو، 1966) در آبان ماه سال 1345 زندگی مشترک خود را با همسرش آغاز کرد که حاصل آن تولد بابک در سال 1346 بود. پس از گذشت چهار ماه از تولد فرزندش، خبر درگذشت وی تحت عنوان خودکشی اعلام شد و همه را در اندوهی عظیم و بهتی شگفتانگیز فرو برد.
در مورد قتل و یا خودکشی وی دلایلی همچون ناراحتیهای روحی و مشکلات مالی آوردند ولی هیچ گونه بازرسی برای قتل وی به صورت جدی شکل نگرفته است.
منبع:مشرق
انتهای پیام/