«احمد سعیدی» تحلیلگر مسائل افغانستان و پاکستان در گفتوگو با خبرنگار دفتر منطقهای خبرگزاری تسنیم در کابل اظهار داشت: مقامات دولتهای افغانستان و پاکستان هدف از تبادل هیئت را تلاشی برای روند صلح افغانستان عنوان میکنند در حالی که این تلاشها مانند گذشته نیز نتیجهای ندارد زیرا عاملهای تعیین کننده، احزاب بنیادگرا، ارتش و سازمان اطلاعات ارتش پاکستان (آی.اس.آی) هستند.
وی افزود: تا زمانی که عاملهای اصلی تعیین کننده صلح در افغانستان رویکرد خود را تغییر ندهند این سفرها نوعی فریب سیاسی و هدردادن زمان است.
این دیپلمات سابق افغان در مورد جایگاه شورای عالی صلح افغانستان نیز گفت: صلح در این کشور یک پروسه نیست بلکه پروژه است و گذشته شورای عالی صلح نشان میدهد که این شورا جایگاه اثرگذاری ندارد.
تحلیلگر افغان خاطرنشان کرد که در زمان حامد کرزی رئیس جمهور سابق افغانستان برای افراد در جستجوی کرسی، جایگاههایی با عناوین مختلف از جمله شورای صلح تشکیل شد.
وی در مورد چرایی همکاری و صلح نمادین پاکستان گفت: اهداف کوتاه مدت و درازمدت اسلامآباد را نباید فراموش کرد زیرا این کشور سیاستهایی علیه هند را دنبال میکند و در عین حال از موضوع «بلوچستان» و «پشتونستان» افغانستان نیز هراس دارد.
از سوی دیگر با توجه به مسائل بندرهای «گوادر» و «چابهار» و تلاش کابل برای یافتن راههای ترانزیتی جدید، پاکستان حضور قوی و نیرومند افغانستان را در کنار خود نخواهد پذیرفت و اگر اهداف دراز مدت اسلامآباد از راه درگیری برآورده نشود ترجیح میدهد که از مسیر صلح به آن برسد.
سعیدی در مورد برخی گفتهها مبنی بر مجاب شدن پاکستان برای کمک به صلح افغانستان در پی حادثه مدرسه پیشاور اظهار داشت: از زمان تشکیل پاکستان، 18 بار قانون اساسی این کشور تغییر یافته و در روزهای اخیر نیز برای تشکیل دادگاههای نظامی و مجازات تروریستها قوانین اساسی و نظامی پاکستان تغییر کرده در حالی که بسیاری مانند «فضل الرحمان» و برخی از احزاب مذهبی این کشور نیز با آن مخالف هستند.
این در حالی است که با توجه به شرایط موجود، این کشور در سطح داخلی و خارجی نیازمند کسب وجه است و نیازمند اعلام این که از صلح افغانستان حمایت میکند.
وی ادامه داد: اگر پاکستان صادق است نیاز به اعزام هیئت و ملاقات با اشرف غنی نیست، بلکه پایگاههای شبکههای حقانی، حافظ گل بهادر، مولوی نظیر و دیگر گروهها را از خاک خود برچیند.
تحلیلگر مسائل افغانستان و پاکستان با توجه به حضور و عدم حضور برخی افراد در هیئت پاکستانی که از افغانستان بازدید کردند نیز اظهار داشت: در بین هیئت پاکستانی کسانی در گذشته با افغانستان رابطه خوبی داشتهاند مانند «آفتاب خان شیرپاو»، «محمودخان اچکزی» و «افراسیاب ختک» که همواره به کابل رفت و آمد میکردند اما با این حال آمدن و نیامدن برخی مانند «مولانا فضل الرحمان» یا «اسفندیار ولی خان» تاثیری در روند صلح افغانستان ندارد.
سعیدی تاکید کرد: افراد توانا و بانفوذ باید در روند صلح افغانستان شرکت کنند و در صورتی که واقعا پاکستان تمایل به کمک داشته باشد باید افرادی مانند «سراج الحق»، مولوی «سبیل الحق»، ژنرال «حمید گل»، مولوی «عبدالحمید»، «سید شریف ظاهری» و مولوی «اجمل» به افغانستان سفر کنند اما هرگز آنها نخواهند آمد.
وی در ادامه با اشاره به تلاشهای صلح دولت کنونی افغانستان نیز تصریح کرد: ایجاد صلح با تضرع و التماس امکانپذیر نیست و اقدامات اشرف غنی برای سفر به پاکستان، چین و عربستان نیز اشتباه بود زیرا تضادهای کشورهایی مانند هند و پاکستان و دیگر کشورهای منطقه براحتی قابل حل نیست و در درازمدت رئیس جمهور افغانستان را با چالش روبرو خواهد کرد که و برای دولت کابل نیز مشکل ساز خواهد شد.
بنابراین افغانستان تخته شطرنجی است که بازیهای بزرگ در آن انجام میشود و باید در حرکتها طرف بودن دولت کابل در این تضادها احساس نشود در غیر اینصورت مات خواهد شد.
تحلیلگر افغان در ادامه با اشاره به ابتکار عمل آمریکاییها در مسائل جاری افغانستان و پاکستان اظهار داشت: تاهنوز بسیاری از ابتکار عملها در دست آمریکاست و مقامات واشنگتن با همکاری سازمان اطلاعات ارتش پاکستان (آی.اس.آی) در سال جدید میلادی زمینه سقوط دو شهرستان از ولایتهای کنر یا نورستان یا بدخشان را مهیا خواهند کرد همچنین آنها راه تروریسم و مواد مخدر به آسیای میانه را باز خواهند کرد تا روسیه دست از بازی با اوکراین بردارد زیرا کشورهای آسیای میانه در منطقه مغناطیسی روسیه است.
این در حالی است که آمریکا تصمیم جنگ همزمان و رو در رو با ایران و روسیه را ندارد و همچنین امیدوار است که مناسبات تهران و واشنگتن بهبود یابد در نتیجه میدان بویژه در موضوع مواد مخدر تاحدودی از افغانستان به کشورهای آسیای میانه منتقل خواهد شد.
سعیدی در ادامه، جنگ افغانستان را اطلاعاتی و نیابتی دانست و با اشاره به خروج نیروهای خارجی و احتمال صلح با طالبان گفت: جنگ افغانستان هرگز مذهبی نیست بلکه اطلاعاتی و بر سر تصاحب قدرت است بنابراین با ترک خارجیها نیز ادامه مییابد زیرا هدف سقوط این نظام است.
تحلیلگر افغان در پایان خاطرنشان کرد: مردم افغانستان با سیاست آشنا هستند، بنابراین سیاستمداران قولهایی ندهند که توانایی انجام آن را ندارند، به عقیده من حداقل جنگ در افغانستان دو دهه دیگر ادامه خواهد داشت زیرا دستهای فراوانی در آن دخیل هستند.
انتهای پیام/.