به گزارش خبرگزاری تسنیم از اصفهان، اسفندیار امینی عصر امروز در نشست بینالمللی تخصصی «پایداری رودخانه زایندهرود از زردکوه تا باتلاق گاوخونی» با بیان اینکه رودخانه از نظر ما مریض است، مانند بدن انسان که گاهی اوقات مریض میشود، اظهار داشت: بدن انسان 4.5 لیتر خون دارد اما پزشکان میگویند نزدیک به 2 هزار لیتر مصرف خون داریم، بدن ما به امر خداوند به نوعی درست شده که 4.5 لیتر خون را به 2 هزار لیتر خون تبدیل میکند.
وی افزود: از سال 87 تا 89 به گفته وزارت نیرو بیشتر از یک هزار و 200 میلیون مترمکعب آب وارد حوضه آبریز زایندهرود شده اما بالای 3 میلیارد مترمکعب مصرف داشتیم و به امر الهی همه حوضههای آبی دنیا به این گونه است که مقداری آبی که در درون آن جریان پیدا میکند، به گردش در میآید.
مدیرعامل کانون خبرگان کشاورزان استان اصفهان خاطرنشان کرد: بزرگترین آسیبی که در این حوضه برخلاف حوضههای دیگر وجود دارد، این بوده که بخشی از این آب را خارج کرده و آن را تبدیل به آب یکبار مصرف کردیم و راندمان آن را به 33 درصد رساندیم بنابراین با توجه به این اتفاقات، نمیتوان انتظاری به جز بحران فعلی را داشت.
مدیرعامل کانون خبرگان کشاورزان استان اصفهان تصریح کرد: در گذشته و زمانی که سد وجود نداشت، بالادست رودخانه میخشکید ولی در پائین دست آب وجود داشت و مسئله یک واقعیت است زیرا اکنون چقدر میتوان این گمشده را با انتقال بین حوضهای جبران کرد.
وی با اشاره به وضعیت کنونی تالاب گاوخونی گفت: کسانیکه فکر میکنند که با اختصاص 176 میلیون مترمکعب آب برای گاوخونی مشکل برطرف میشود، اشتباه میکنند زیرا با یک لوله که آب را از چشمه دیمه به تالاب برسانیم، تالاب احیا نمیشود و این فرض باطل بوده و زمانی که حوضه، حوضه واقعی نشود و آب به شیوه درست در این حوضه به جریان نیافتد، امکان احیای تالاب وجود ندارد.
امینی با اشاره به مادیهای طراحی شده در طومار شیخ بهائی بیان کرد: خیلی از زمانها مادیها را میبستند اما آب قطع نمیشد و این مسئله، یک نکته معنادار است. زمین آب مازاد خود را پس میداده و قنوات، چشمهسارها، زهکشها سبب چرخش آب میشد اما وقتی چاه زدیم، بدنه حوضه را سوراخ کردیم و به این روز افتادیم.
وی با بیان اینکه در طول رودخانه زایندهرود 150 مانع وجود دارد، خاطرنشان کرد: بزرگترین مانع بر سر راه رودخانه، سد زایندهرود بوده و طبیعی است وقتی سد احداث میشود، از سیلابها و بارشهائی که محیط زیست را تغذیه میکرد، خبری نیست. سیل ماموریت خود را در طبیعت انجام میداده اما فکر کردیم اگر با تکنولوژی سد بسازیم خوب است و نتیجه این شده که اکنون 150 بند در مسیر رودخانه وجود دارد که هرکدام بخشی از آب را دپو میکند.
مدیرعامل کانون خبرگان کشاورزان استان اصفهان با بیان اینکه سرشاخهها و تمام حریم رودخانه زیر بار کشت رفتند، اظهار داشت: برای درست شدن این بحران باید شیوه توزیع آب را درست کنیم و اکنون در شرایط کمبود آب در شرق اصفهان به جای مدیریت بهتر، بدترین مدیریت را انجام میدهیم که باید رودخانه سامان پیدا کند.
وی با بیان اینکه 40 درصد آبی که از سد خارج میشود، به اصفهان نمیرسد، گفت: باید چرخه آب را در رودخانه ساماندهی کنیم، زمانی که این رخ دهد، جریان آب بهتر از تونلها عمل میکند و در همیشه تاریخ هیچگاه دولتها نمیتوانند آب را کنترل کنند و تا زمانیکه بهرهبرداران و حقآبه داران را در قالب این ساماندهی نیاوریم، به نتیجه نمیرسیم.
امینی با بیان اینکه رودخانه زایندهرود طاقت این همه توسعه را ندارد، تصریح کرد: عکسبرداری هوائی نشان میدهد که 32 هزار هکتار در پائین دست رودخانه زیر کشت هستند و معادل آن در بالا دست را توسعه دادیم. این هکتارها که سالیانه 6 هزار مترمکعب آب هم نیاز داشته باشند، عدد وحشتناکی را میدهد، زمانی که یک متر مکعب در بالادست از آب برداشت میشود، در پائیندست، 3 مترمکعب آب وجود ندارد.
وی خاطرنشان کرد: گروه سیاستگذاری آب وزارت نیرو این مطلب را تائید کرد که 237 میلیون مترمکعب آب به چهارمحال و بختیاری داده شده و این به معنی این است که ما در پائین دست 650 میلیون مترمکعب آب کم میآوریم که باید در این زمینه کاری صورت گیرد.
مدیرعامل کانون خبرگان کشاورزان استان اصفهان با اشاره به مجوزهای برداشت آب از حوضه آبریز زایندهرود تصریح کرد: این مجوزها با منابع آبی موجود همخوانی ندارد و مسئله دیگر این است که آیا در این منطقه گرم، ما باید صنایع آب بر داشته باشیم، شهرک صنعتی و مسکونی بسازیم، که باید بر روی این موضوع نیز کار . حساب شده با توجه به بارندگی کم در این سالها، در شرایط عادی اگر مدیریت کرده و مصرف را بهینه کنیم، باز هم 600 میلیون مترمکعب آب کمبود داریم.
وی با بیان اینکه صنایع سبب شده که بیش از یک میلیون جمعیت به اصفهان بیایند، آیا این جمعیت سهم آب شرب، صنعت و کشاورزی خود را نیز با خود آوردهاند، گفت: باید تدبیری شود که هر کسی که به اینجا میآید، سهم آب خود را نیز با خود بیاورد و از طرفی میگویند شهرها و صنایع مصرف آب دارد اما این صنایع و شهرها تبدیل آب به پساب دارند، که به نظر میرسد برای پساب نیز باید جدیتر وارد عمل شویم.
امینی خاطرنشان کرد: در کشوری که به امر خدا در منطقه خشک قرار گرفته، در این منطقه یک متر آب به 3 متر تبدیل میشود، نباید یک متر را به 800 متر ببریم و محصول پسته و هلو تولید کنیم.
انتهای پیام/