به گزارش خبرگزاری تسنیم، پیتر سلیمانیپور یکی از چهرههای شاخص و پر کار در دومین هفته موسیقی تلفیقی بود که با دو گروه «پیتر سلیمانیپور» و «دونوازی+1» توانست اجراهای موفقی را به صحنه ببرد.
سلیمانیپور درباره حضورش در دومین هفته موسیقی تلفیقی گفت: گروه «پیتر سلیمانیپور» گروهی بود که به بهانه برگزاری اولین هفته موسیقی که در فرهنگسرای نیاوران برگزار شد تشکیل شد. برای شروع کار آثاری داشتم که از سالهای بسیار قبل آنها را تهیه کرده بودم و به دلایلی فرصتی دست نداده بود تا آنها را اجرا کنم. آشنایی با نوازندگان بسیار خوب و قهاری که همیشه دوست داشتم با آنها کار کنم بهانهای شد که رپرتواری از کارهای اوایل دهه 70 و کارهای جدیدی اما به شباهت همان کارهای گذشته را برای علاقمندان اجرا کنیم. در حال حاضر نیز در مرحله ضبط همین کارها هستیم و امیدوارم هر چه سریعتر این مهم انجام شود. در ارتباط با گروه دومی هم که در این جشنواره شرکت کرده باید بگویم دونوازی است که با آقای غلامی انجام دادهام. در واقع این تمایل از گذشته بین بود ما که کاری دونفره ارائه دهیم و هفته موسیقی امسال بهانهای شد برای این فعالیت مشترک. در این کنسرت بیشتر قطعات در گامهای تعدیل شده، که نه عربی و نه ایرانی و بیشتر شور وحال و ریتم و رنگ آمیزی صوتی مد نظر بوده تنظیم شده است.
خالق آلبومهای «منظومه شخصی»، «قشم، هشت روایت» در ارتباط با «کنسرت دونوازی +1» با شهرام غلامی افزود: من شخصا هیچ سلیقه خاصی در موسیقی ندارم و از همه جای دنیا هر نوع موسیقی را گوش میدهم ولی در ارتباط با این اجرایمان باید بگویم ویژگی بارز عود، جهانی بودن آن است که باعث شد من به این ساز علاقمند شوم. برای این برنامه چند اثر که از قبل تصنیف شده بود به اضافه بعضی قطعات که در لحظه و بداهه شکل میگرفت را برای اجرا در نظر گرفته بودم. بخشهایی نیز از ساختههای شهرام غلامی بود. ما برای اولین بار ایده همیشگیمان یعنی استفاده از ادوات الکترونیکی را توانستیم در نیاوران پیاده کنیم و با استفاده از کامپیوتر و نرم افزارهای مخصوصی به بار معنایی کنسرتمان کمک کردیم. در این برنامه دوقطعه هم بود که به همراهی گیتار و عود اجرا شد که آن نیز بسیار جالب بود.
وی درباره موسیقی تلفیقی و تاریخچه آن گفت: واژه تلفیقی و یا همان کلمه انگلیسی فیوژن در دهه شصت میلادی توسط روزنامه نگاران و مخبرین برای اینکه بتوانند یک شناسهای داشته باشند ابداع شد و در واقع استناد به حرکتی داشت که در موسیقی به خصوص در موسیقی جاز در حال شکل گیری بود. البته قبلتر از اینها موسیقی جاز با موسیقی آمریکای لاتین تلفیق شده بود که اسمش را گذاشتند لاتین جز، با ظهور راکاند رول و ظهور گونههای مختلف موسیقی، دوره موسیقی جز کم رونق شد و رابطهای بین سازهای رایج موسیقی راک و موسیقی جاز پدید آمد که اسمش را گذاشتند موسیقی تلفیقی. ولی از نقطه نظر من هر حرکت ابتکاری در پاسخ به نیازهای درون آهنگساز میتواند به نوعی تلفیقی باشد. آهنگساز شاید تصمیم بگیرد بخشهایی مختلفی از موسیقیها را با هم ترکیب کنند و بعضی اوقات معلوم نیست چه اتفاقی دارد میافتد و چه چیزهایی دارد ترکیب میشود. من خودم به شخصه برای خلق موسیقی دنبال این نیستم که ببینم از چه المانهایی استفاده میکنم. در ایران در سال 73 بود که برای اولین بار مجوز اجرای موسیقی گرفتم که عنوانش موسیقی تلفیقی بود. ما موسیقیهای زیادی را آن شب در مکانهای مورد نظرمان اجرا کردیم و از آن دوره فکر میکنم واژه موسیقی تلفیقی ماندگار شد.
سلیمانیپور که سابقه همکاری با سهیل نفیسی در آلبوم «چنگ و سرود» را در کارنامه هنری خود دارد ادامه داد: من میدانم در نسلی از موسیقیدانان جوانتر این حس وجود دارد که ما میخواهیم موسیقی تلفیقی کار کنیم. به اینگونه افراد میگویم موسیقی تلفیقی موسیقی نیست که خودش را از بقیه موسیقیها جدا بکند. موسیقی تلفیقی در واقع همواره تلفیقی از المانهای عاطفی، اجتماعی، فرهنگی و... است که در هر شکلی حضور دارد. فرایند تلفیق را شما به هر کجای جهان که بروید میبینید مثلا اگر به سیستان وبلوچستان بروید سازهایی میبینید که در مکانهای دیگری نمیبینید در حالی که امکان دارد سازهایشان از هند و نغمههایشان از بندر عباس و خراسان آمده باشد. نمونه بارز دیگر همین ویلن است ما در ایران ویلن ایرانی داریم در حالی که همین ویلن سازی جهانی است از آنجایی که نوازندگان ایرانی تصمیم به نواختن ردیفها و نغمههای موسیقی ایرانی با این ساز گرفتند ویلن جزء سازهایی شد که ایرانیزه شد. خود این اتفاق هم نوعی تلفیق است. صدایی تازه اضافه شد لحن تازهای بوجود آمد ما در موسیقی دنبال ثبات نیستیم موسیقی در حال حرکت است. ما به عنوان اهالی قرن بیستم کره زمین داریم موسیقی مینویسیم و میسازیم و کاری را داریم میکنیم که خودش هویتی دارد. ما آنچه را که در گذشته صورت گرفته تکرار نمیکنیم. وقتی در ارتباط با ژانر تحقیق میکنید به مطالب زیادی بر میخورید که همه نوع بحثی با توجه به رشد جمعیت و رشد سلایق مختلف وجود دارد، کارهایی در موسیقی دارد صورت میگیرد که بسیار تاثیرگذار است و کسانی که مسئول نام گذاری ژانرهای موسیقی هستند گاهی کلماتی را برای نامگذاری کم میآورند. وقتی اسمی روی چیزی میگذارید آن اسم امکان دارد کار شما را محدود کند.
سلیمانیپور هفتههای موسیقی تلفیقی تهران در فرهنگسرای نیاوران را بسیار خوب و تاثیرگذار توصیف کرد و در پایان صحبتهایش گفت: جای خالی چنین جشنوارههایی برای موسیقی دانانی که هدف مالی برای موسیقی ندارند و میخواهند به موسیقی دلشان بپردازند تا موسیقی پول ساز بسیار خالی بود. از اینکه این امکان وجود دارد تا موسیقیمان به گوش اهلش برسد بسیار خوشحالیم و این برایمان بسیار مهم است. برای ذهن خلاقی که هدفش تجارت نیست این چنین هفتههایی بسیار ارزشمند است. موسیقی موهبتی است که زندگی در این دنیا را بهتر میکند.
موسیقی تلفیقی ژانر نیست، یک تجربه است
علی بوستان که در هفته موسیقی تلفیقی حضور داشت درباره این نوع موسیقی گفت: موسیقی تلفیقی ژانر نیست و یک تجربه است و قرار نیست مثل موسیقی کلاسیک یا جز و یا... یک گونه و یک ژانر از موسیقی باشد. بعضی اوقات این تجربهها همگن میشوند وبعضی اوقات همگن نمیشوند. تلفیق یعنی نشستن دو گونه موسیقی کنار یکدیگر آیا فقط نشستن دو تا ساز کنار هم مهم است؟ ادای ملودیها مهم است یا به یک ملودی مشترک رسیدن مهم است؟ تجربه نشان داده است که شما حتی اگر به ملودی مشترکی هم برسید موسیقیتان یا به موسیقی غرب یا شرق نزدیک میشود. گوش دادن به نمونههای موفق مثل راوی شانکار و یهودی منوهین با اثری به نام غرب در دیدار با شرق در اکثر کارها یهودی منوهین به راوی شانکار نزدیک شدهاند و با ساز ویلن غربی به موسیقی هند نزدیک شده است منوهین خودش میگوید جذابیت و روحانی بودن موسیقی هند من را در خودش غرق کرد. بیشتر کارهای که در زمینه موسیقی تلفیقی انجام میشود مخلوط است و محلول نیست.
این نوازنده خوش ذوق که در بیشتر کنسرتهای اخیر حسن علیزاده همراه وی بوده در ادامه صحبتهایش در ارتباط با آثار گروه نور افزود: گروه نور تلفیق موسیقی قرون وسطی و موسیقی کهن ایرانی است. ما در گروه نور در حال واکاوی ریشههای کهن موسیقی ایران و موسیقی قرون وسطی هستیم. کریستوف چون تسلط کافی بر قرون وسطی دارد در منابعی تحقیق میکنند که شباهتهای زیادی به موسیقی ایران دارد اما همین هم یک تجربه است.
هفته موسیقی تلفیقی تهران از 17 تا 23 دی ماه با اجرای کنسرت گروه «داماهی»، «پیتر سلیمانیپور»، «کانال»، «دونوازی+1»، «خنیاگران»، «شوربا»، «اشگواری» و گروه نور «برگزار گردید و مورد استقبال مخاطبان قرار گرفت.
انتهای پیام /