به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم، نشریه نیویورکتایمز در سرمقاله خود با بررسی موضعگیری کنگره و اسرائیل علیه رویکرد کاخ سفید در موضوع مذاکرات با هستهای ایران نوشت: به طور معمول، دیدار یک مقام خارجی از ایالات متحده باید با کاخ سفید هماهنگ شده باشد. اما در یک مورد نقض نسبت به رویههای دیپلماتیک، «جان بینر»، رئیس مجلس نمایندگان آمریکا و «ران دِرِمر»، سفیر رژیم صهیونیستی در واشنگتن، از جانب خود از بنیامین نتانیاهو نخستوزیر اسرائیل برای حضور در کنگره دعوت کرده کردهاند تا رویکرد اوباما نسبت به دستیابی به یک توافق هستهای با ایران را به چالش بکشند.
نتانیاهو که خود نیز انتخابات پارلمانی سرزمینهای اشغالی را در 17 مارس آینده در پیشرو دارد، آشکارا بر این باور است که با سرزنشکردن اوباما و به دست آوردن تشویق و تمجید کنگره این کشور، جایگاه خود را به عنوان رهبری که میتواند اسرائیل را امن نگه دارد، تقویت میکند. بینر نیز در ظاهر مصمم است تا از هر ابزار در دسترسی برای تضعیف و حمله به سیاست امنیت ملی اوباما استفاده کند.
همانطور که قانونگذاران حق دارند تا با رئیس جمهوری موافق نباشند، یک مقام خارجی نیز چنین اختیاری دارد. اما در این ماجرا، که قرار است که در فاصله یک مایلی کاخ سفید برگزار شود، یک تلاش خصمانه برای لابیکردن با کنگره به منظور تصویب تحریمهایی (جدید) علیه ایران است، اقدامی که اوباما به صراحت تهدید به وتوی آن کرده است.
اوباما در سخنرانی سالانه خود در کنگره این کشور رویکرد خود در حوزه تعاملات بینالمللی مطرح کرد، رویکردی که شامل کاهش تعهدات نظامی آمریکا در ماوراءبحار و تداوم مذاکرات برای محدود کردن فعالیتهای هستهای ایران در مقابل برچیدن گام به گام تحریمها است. اقدام کنگره برای تصویب لایحه پیشنهادی تحریمها می تواند گفتگوهای هستهای با ایران را به شکست بکشاند و قدرتهای عمده جهانی را که بر سر وارد کردن فشار به ایران متحد شده بودند را از هم جدا کند. ایران با استفاده از بهانه عقبنشینی از گفتگوها، برنامه هستهای خود را که طی یکسال گذشته و بر اثر توافق موقت ژنو محدود شده بوده، سرعت ببخشد، و ایالات متحده یا اسرائیل را به استفاده از اقدامات نظامی یا حملات سایبری برای دور نگه داشتن تهران از ساخت سلاحهای هستهای وادارد.
وزرای خارجه انگلیس، فرانسه، آلمان و مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا در یادداشت اخیر خود که در نشریه واشنگتنپست منتشر شد، از کنگره خواستند تا از تصویب تحریمهای جدید خودداری کنند. پیامهای مشابهی نیز از سوی تعداد زیادی از کارشناسان این عرصه ارسال شد، کارشناسانی عمچون برنت اسکوکرافت و زبگینو برژینسکی، مشاوران اسبق امنیت ملی آمریکا. جان کری، وزیر خارجه آمریکا و حتی موساد نیز به کنگره هشدار دادهاند که تحریمهای جدید میتوانند گفتگوها را به عقب براند، کری در این زمینه عنوان داشت که چنین اقدامی "شبیه انداختن یک نارنجک در این فرآیند است."
نتانیاهو از مدتها پیش ایران را به عنوان تهدید اصلی علیه رژیم صهیونیستی توصیف کرده و به آشکارا مذاکرات را تحقیر کرده است. وی نیز همچون متحدان خود در کنگره آمریکا، به جز تحریمهای بیشتر (که اگر بقیه جهان فشارهای خود را بر ایران کاهش دهند، اثرگذار نخواهند بود) یا اقدامات نظامی،هیچ جایگزین واقعی ارائه نکرده است. اگر یک توافق نهایی حاصل شود و کنگره آن را ناکافی بیابد، آنگاه تحریمهای سختتر میتوانند اعمال شوند.
در این میان عرصه سیاست داخلی نیز نقشآفرین است. جمهوریخواهان، تلاش خود برای خرابکاری و ممانعت از هرگونه موفقیت اوباما را واجد ارزش میدانند، حتی اگر به منافع آمریکاییهای آسیب برساند.
بر همین اساس، سخت بتوان تصور کرد که بیاحترامی نتانیاهو به یک رئیس جمهوری آمریکایی که به گفته خود او به طور قابل توجهی در راستای پیشبرد و تقویت امنیت اسرائیل عمل کرده است، بتواند برای رژیم صهیونیستی واجد منافعی باشد.
شکی وجود ندارد که اوباما، جدای از اینکه تنشها بر سر موضوع ایران تا چه حد باشد، پایبندی و تعهد امنیت آمریکا به امنیت اسرائیل را حفظ خواهد کرد. اما این رخداد (دعوت از نتانیاهو بدون هماهنگی با کاخ سفید) به روابط دوجانبه آمریکا و اسرائیل آسیبهایی خواهد رساند، روابطی که طی 6 سال گذشته چالشهای متعددی را از سر گذرانده است. کاخ سفید اعلام کرد که اوباما در زمانی که نتانیاهو در واشنگتن به سر میبرد، با وی دیدار نخواهد داشت. حتی جان کری که اخیرا از 50 رهبر جهان خواست تا تلاش کنند مانع از عضویت فلسطین در دیوان کیفری بینالمللی شوند نیز نسبت به تصمیم نتانیاهو برای انجام یک "بازی سیاسی" صبر خود را از دست داد. در این شرایط نتانیاهو آیا واقعا میتواند از چنین متحدانی چشم بپوشد؟
انتهای پیام/