به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم، این روزها حزب دموکرات آمریکا به شدت از بنیامین نتانیاهو و مقامات حزب لیکود عصبانی است. این نارضایتی نه صرفا به دلیل سخنرانی نخست وزیر رژیم اشغالگر قدس در کنگره آمریکا، بلکه بیشتر به دلیل پیوند سیاسی محکمی است که میان حزب لیکود در سرزمینهای اشغالی و جمهوریخواهان ایالات متحده برقرار شده است.
به عبارت بهتر، نتانیاهو مخالفت علنی خود با حضور دموکراتها در قدرت را نسبت به هر زمان دیگری بیشتر علنی ساخته است. نتانیاهو با پذیرش دعوت " جان بینر" رهبر جمهوریخواهان کنگره، ضربه حیثیتی سختی به کاخ سفید و باراک اوباما وارد ساخته است. در چنین موقعیتی، دولت آمریکا نیز ترجیح داده است با نتانیاهو مقابله با مثل کرده و از رقبای سیاسی وی در انتخابات سرزمینهای اشغالی حمایت کنند. دیدار اخیر جان کری و جو بایدن با اسحاق هرتزوگ رهبر حزب کار رژیم صهیونیستی در همین راستا صورت گرفت. این دیدار در حاشیه کنفرانس امنیتی مونیخ برگزار شد.
"انتقاد از نتانیاهو" اصلی ترین محور و موضوعیت دیدار مقامات ارشد کاخ سفید و هرتزوگ را تشکیل می داد. هرتزوگ در این دیدار اشاره ای صریح به سخنرانی نتانیاهو در کنگره آمریکا داشته و آن را محکوم کرده است:
"هنر دیپلماسی سخنرانی نیست بلکه هماهنگی و اتحاد با همپیمانانی است که در با آنها منافع مشترک داریم. البته اسرائیل هرگز یک ایران مسلح به سلاح هستهای را تحمل نخواهد کرد. وظیفه ماست که حتی اگر شده به تنهایی از مردم یهودی محافظت کنیم. با این حال بهتر است از طریق یک توافق بینالمللی از هستهای شدن ایران جلوگیری شود."
دیدار مشترک کری و بایدن با رهبر یک حزب صهیونیستی نشان می دهد که مقامات کاخ سفید از اکنون هرتزوگ و به عبارت بهتر، ائتلاف " هرتزوگ-لیونی" را پیروز انتخابات در سرزمینهای اشغالی قلمداد می کنند. از این رو دیدار بایدن و کری، دیدار مقامات رسمی آمریکایی با نخست وزیر احتمالی بعدی رژیم صهیونیستی بوده و باید از این منظر به تحلیل و بررسی آن پرداخت.
نکته دیگری که در این خصوص قابل توجه است، تشدید تقابل میان تل آویو و واشنگتن در صورت پیروزی مجدد حزب لیکود و احزاب ائتلافی آن در انتخابات پیش رو در سرزمینهای اشغالی خواهد بود.
با توجه به اینکه اوباما از اکنون تا حدود دو سال دیگر در قدرت خواهد بود، پیروزی نتانیاهو در انتخابات سراسری و البته نامشروع سرزمینهای اشغالی سبب خواهد شد تا اصطحکاک تاکتیکی واشنگتن و تل آویو به نقطه اوج خود برسد. اوباما و نتانیاهو یکدیگر را نسبت به بر هم زدن بازی واشنگتن و تل آویو در منطقه و نظام بینالملل متهم میکنند. اختلافات این دو بر سر امضای توافقنامه ژنو و امضای هر توافقنامه هستهای دیگر با جمهوری اسلامی ایران نیز ریشه در همین رویکرد دارد. در چنین وضعیتی، گزینه ایده آل برای دموکراتهای آمریکا، پیروزی ائتلاف هرتزوگ-لیونی در سرزمینهای اشغالی و سقوط کامل دولت نتانیاهو خواهد بود.
نظرسنجیهای صورت گرفته در سرزمینهای اشغالی نشان میدهد که رقابت نزدیکی میان ائتلاف نتانیاهو (با محوریت حزب لیکود) و ائتلاف حزب کار-هاتنوعا وجود دارد.
نکته قابل تامل اینکه حضور نتانیاهو در کنگرهای که مملوء از نمایندگان حزب جمهوریخواه هستند، مبنایی برای ایجاد پیوندی دائمی میان حزب لیکود و جمهوریخواهان آمریکاست. نشریه فارین پالیسی، غیبت دموکراتها در جلسه سخنرانی نتانیاهو در سنا را این گونه تحلیل میکند:
"به دلیل عدم حضور معاون رئیس جمهور آمریکا در جلسه سخنرانی نتانیاهو، به جای بایدن یک سناتور جمهوریخواه پشت سر نتانیاهو و در جایگاه ریاست مجلس سنا مینشیند."
به عبارت بهتر، نتانیاهو در بین دو عضو حزب جمهوریخواه قرار خواهد گرفت و سخنرانی خواهد کرد. نتانیاهو در کنار جان بینر (رئیس مجلس نمایندگان) و یک سناتور ارشد جمهوریخواه (به جای بایدن) خواهد نشست و در نتیجه، در تصویر و فیلم مربوط به این سخنرانی هیچ دموکراتی حضور نخواهد داشت.
قبل از نتانیاهو، آویگدور لیبرمن وزیر امور خارجه رژیم صهیونیستی نیز تعلق خاطر خود را به جمهوریخواهان و نومحافظه کاران آمریکایی علنی کرده بود.
در جریان رقابتهای انتخاباتی سال 2012 میلادی آمریکا نیز نتانیاهو تمامی توان خود را در راستای پیروزی جمهوریخواهان و میت رامنی نامزد این حزب به کار گرفت اما در نهایت اوباما توانست در انتخابات پیروز شود. حمایت نتانیاهو از میت رامنی در انتخابات ریاست جمهوری سال 2012 سبب شد تا بسیاری از سیاستمداران صهیونیستی و آمریکایی به صورت همزمان وی را بابت تقلیل دادن مناسبات کلان تل آویو و واشنگتن به گرایشهای حزبی به باد انتقاد گیرند. با این حال نتانیاهو در ابتدای سال 2015 میلادی نیز همان روند سه سال قبل را دنبال میکند.
در آن سوی میدان، حزب دموکرات آمریکا نیز دست به یارگیری علنی در دوحزب کار و هاتنوعا زده است. این یارگیری با گذشت زمان و نزدیک تر شدن به زمان برگزاری انتخابات سراسری در سرزمینهای اشغالی بیشتر خواهد شد.
از سوی دیگر، تقابل ائتلافهای راستگرا و چپگرا در سرزمینهای اشغالی با دو حزب دموکرات و جمهوریخواه نیز محصور به مقطع زمانی فعلی نخواهد ماند. نتانیاهو و اوباما رقابتی را کلید زدهاند که پس از خروج این دو از قدرت نیز در سالهای آینده میان جانشینان آنها دنبال خواهد شد.
انتهای پیام/