به گزارش خبرگزاری تسنیم از اهواز، هویزه نامی آشنا برای تمام نسلهای بعد از انقلاب شکوهمند اسلامی است. کمتر کسی در میان ایرانیان است که نام هویزه را نشنیده باشد؛ شهر کوچکی با تنها 30هزار نفر جمعیت در غرب خوزستان.
تاریخ نگاران شهر هویزه را شهری قدیمی ذکر کردهاند به گونهای که ابن بطوطه در مورد این شهر در کتابش مینویسد: زمانی در این شهر حوزه علمیه بزرگی بود که قریب به چهارصد مجتهد داشت و از اندلس و نجف در آن درس میخواندند.
اکثر ساکنین این شهر شیعه و از طوایف عرب بوده و به زبان عربی تکلم میکنند. طوایف معروف این شهر موالی، ساکی ، نیس، کوت، اهل الجرف، بنی ساله، بنی طرف، بنی تمیم، شرفا، سواری و حمودی هستند.
شهر هویزه در حوزه علم و دانش نیز از بزرگانی بهره برده است که در آسمان علم و دانش همچو ستاره میدرخشند دو تن از این علما علامه شیخ محمد کرمی حویزی و شیخ عبدالحسین حویزی مفسر کتاب نور الثقلین هستند.
حسین کربلای ایران؛
شهید علم الهدی پیشگام دانشجویان پیرو خط امام بود که در هویزه حماسه آفریدند و تا آخرین نفس در مقابل دشمن متجاوز ایستادند و خون پاک خویش را نثار کردند.
تشکیل گروه موحدین با عدهای از دوستان، شروع مبارزه مسلحانه علیه رژیم طاغوت، تکثیر و پخش اعلامیههای امام قدس سره، ایجاد هماهنگی و وحدت بین حوزه و دانشگاه و شرکت در ترور مستشار امریکایی "پل گریم"، بالاترین مقام شرکت نفت در اهواز که سبب ایجاد وحشت بیشتر در دل رژیم و حامیان آن و در نتیجه تداوم اعتصاب در شرکت نفت اهواز شد، از جمله فعالیتهای شهید علم الهدی در دوران قبل از پیروزی انقلاب بود.
بعد از پیروزی نیز شهید علم الهدی منشأ فعالیتهای مختلفی بود که تأسیس بسیج، مجاهدت در جهاد سازندگی تأسیس سپاه هویزه و شرکت در تسخیر لانه جاسوسی امریکا همراه با سایر دانشجویان پیرو خط امام از جمله این مجاهدتها است.
شهید علامالهدی که دانشجوی سال دوم دانشگاه مشهد در رشته تاریخ بود، با آغاز جنگ تحمیلی همراه با گروهی از دانشجویان و نیروهای بسیجی، به سوی جبهههای دفاع حق علیه باطل شتافت.
حماسه شهدای هویزه
دستور رسید که مردم باید هویزه را ترک کنند. خیلی سنگین بود، اما چاره نداشتند؛ چرا که خطر در کمین بود. آنان با دلشکسته و غمگین خانههای خویش را رها کردند و جز جوانان، نوجوانان، عدهای پیرمرد و پیرزن و افراد بیبضاعت کسی نماند.
مهاجرین رفتند تا خبر مقاومت مردانه مردم هویزه را به دیگران بدهند و بازماندگان ماندند تا حماسه بیافرینند. هویزه خلوت شده بود و میرفت تا حماسهای بیافریند.
از شهرهای اطراف نیروهای کمکی میرسد. کمکم سپاه هویزه سازماندهی و منظم میشود. عملیاتهای شناسایی انجام میگیرد. در همان روزهای نخست، 25 آبان، حصر سوسنگرد شکسته شد. دو روز بعد، 27 آبان، سید حسین علمالهدی با عدهای از دوستان اهوازی خود که از دانشجویان پیرو خط امام بودند وارد هویزه شدند تا جاودانه تاریخ شوند.
مرحله نخست عملیات در روز 15 دی برای آزادسازی جفیر و پادگان حمید آغاز شد، اما ناقص ماند. مرحله دوم، فردای آن روز ساعت هشت صبح آغاز شد. نیروها به طرف پادگان حمید و جفیر حرکت کردند، اما آتش دشمن شدید بود و عملیات متوقف شد.
علمالهدی و یارانش در محاصره کامل تانکهای دشمن قرار گرفتند و به شهادت رسیدند و بدن مطهرشان در زیر تانکها له شد تا جاودانه شود.
با عزل ابولحسن بنی صدر از فرماندهی کل قوا، عملیات بیتالمقدس با رمز «یا علی بن ابی طالب» شروع شد و روز هجدهم اردیبهشت 61، رزمندگان اسلام دشمن را مجبور به عقب نشینی کردند.
هویزه خیلی خوشحال شد که به دامان سرزمین ایران بازگشت و امروز هویزه خوشحال است که در آغوش خود پیکر قطعه قطعه شده حماسه آفرینانی چون علمالهدی را دارد که اجسادشان را پس از هفده ماه از زیر آوار بیرون کشیدند.
یادمان شهدای هویزه
مزار پاک سید حسین علم الهدی و یاران باوفایش در هویزه به زیارتگاه عاشقان و دلسوختگان مبدل شده به گونهای که هر ساله هزاران نفر از این عاشقان در کنار مزار شهدای هویزه خود را در حریم مولایشان حسین احساس میکنند.
گزارش از محمد علی بخشیپور
انتهای پیام/ ب