اکنون یک پژوهش دیگر مدعی است که تحقیقات انجام شده در سال 2014 بر اساس یک تحلیل ناقص از دادهها انجام شده و گلیزه 581d واقعا وجود دارد.
سال گذشته محققان دانشگاه پنسیلوانیا اعلام کردند که این سیاره و همتای آن گلیزه 581g تنها یک فریب نوری از انفجارات مغناطیسی ستارهای در فاصله 22 سال نوری هستند.
اما بررسیهای جدید محققان دانشگاه کوئینمری و دانشگاه هارتفوردشایر نشان داد که روش مورد استفاده تیم دانشگاه پنسیلوانیا تنها برای سیارات بزرگ مناسب بوده و اینکه ممکن است سیارات کوچکی مانند گلیزه 581d توسط آن دیده نشوند.
این محققان مدعی هستند که با استفاده از مدل دقیقتری در دادههای موجود توانستهاند وجود این سیارات را اثبات کنند.
کشف سیاره گلیزه 581d بسیار اهمیت دارد، زیرا اولین سیاره شبهزمینی در منطقه گلدیلاک اطراف ستاره میزبان است و معیاری برای روش دپلر بشمار میرود.
باورها بر این است که گلیزه 581d نخستین سیاره فراخورشیدی در منطقه گلدیلاک – محدود مناسب برای پشتیبانی از حیات – است.
در تحقیقات اولیه، ستارهشناسان دانشگاه کالیفرنیا در سانتاکروز به بررسی تغییرات ثابت نور پرداختند که توسط گرانش یک سیاره در حال گردش در مدار ستاره میزبان و کشیده شدن به سمت آن ایجاد میشود؛ قدرت این کشش نشان داد که سیاره گلیزه 581d حدود سه برابر اندازه زمین است.
نتایج این تحقیق در مجله Science منتشر شده است.