بزرگانی که در کنار حافظ شیرازی، فراموش شده‌اند


خبرگزاری تسنیم: آرامگاه حافظ مأمن بزرگان و شاعران ایرانی است که کمتر شناخته شده‌اند و سنگ قبر برخی از این افراد فرسوده و تخریب شده است.

" بر سر تربت ما گر گذری همت خواه که زیارتگه رندان جهان خواهد شد" آرامگاه حافظ امروز نه تنها زیارتگه رندان جهان است بلکه بسیاری از بزرگان ادبیات و هنر همجواری در کنار آرامگاه وی را سعادتی برای خود می‌دانستند، امروز در گوشه و کنار آرامگاه دفن هستند.

به گزارش خبرگزاری تسنیم از شیراز، در گوشه و کنار آرامگاه سنگ‌ قبرهایی دیده می‌شوند که برخی به مرور زمان فرسوده شده و از بین رفته است به گونه‌ای که خواندن نوشته‌های روی آن امکانپذیر نیست و هیچ نشانه‌ای برای معرفی این افراد هم صورت نگرفته است در نتیجه مردم نیز که نمی‌دانند این سنگ قبر متعلق به کیست نادانسته پا بر روی آن می‌گذارند که این موضوع سبب می‌شود نقوش و کتیبه‌های روی سنگ قبر مورد فرسایش شدید قرار گیرد.

در ضلع غربی آرامگاه مکانی معروف به مقبره‌الشعرا است که بسیاری از بزرگان ادبیات معاصر در آن دفن هستند اما در آنجا نیز هیچ توضیح و نوشته‌ای برای معرفی این اشخاص نیست.

امین تجلی، مدیر مجموعه حافظیه، می‌گوید:«مکانی که مقبره حافظ در آن قرار گرفته در گذشته باغ و تفرجگاهی زیبا و مورد علاقه حافظ بوده و پس از وفات و دفن وی در آن به قبرستان عمومی تبدیل شده و بسیاری از بزرگان ادبیات در جوار حافظ  مدفون هستند».

وی افزود:«همه مقبره‌ها در طرح نوسازی بنا سنگفرش شده و تنها مقابر افراد شاخص در اینجا باقی‌ مانده که از جمله می‌توان به مقبره خانوادگی خاندان قوام‌الملک اشاره کرد که در ضلع غربی آرامگاه و در کنار آب انبار زندیه  واقع شده است».

در سمت راست آرامگاه حافظ مقبره اهلی شیرازی شاعر مشهور قرن نهم است که غزلیاتی لطیف به سبک سعدی دارد و در قصیده‌سرایی و مثنوی استاد بوده است. " شمع و پروانه" و " سحر هلال" از مهم‌ترین آثار وی است.

فرصت‌الدوله شیرازی در فاصله چند سانتی‌متری از اهلی شیرازی مدفون است. نامش میرزا محمد نصیر الحسینی و شاعر، نقاش، موسیقی‌دان و ادیب ایرانی و موسس " روزنامه فارس" در شیراز بود و در سال 1339ه.ق در جوار آرامگاه حافظ دفن شد.

فریدون توللی از شاعران معاصر که در سرودن شعر عاشقانه به شیوه نو پیشرو بوده است. شعرش سرشار از تصاویر، واژه‌ها و ترکیب‌های فریبنده با بیانی شاعرانه است. وی در خرداد 1364 در گذشت و مقبره‌اش در آرامگاه حافظیه است. 

لطفعلی صورتگر، موسس مجله " سپیده‌دم" در شیراز که چندی ریاست دانشگاه شیراز و استاد دانشگاه کلمبیا بوده است.

مهدی حمیدی شیرازی، شاعر شعر معروف " شنیدم که چون قوی زیبا بمیرد/ فریبنده زاد و فریبا بمیرد" و صاحب آثار مجموعه سه جلدی دریای گوهر، فنون شعر و کالبدهای پولادین آن، سبکسری‌های قلم و عشق دربه‌در است. در تیرماه 1365 درگذشت.

حمید دیرین، خوشنویس ایرانی، پایه‌گذار و نخستین رئیس انجمن خوش‌نویسان استان فارس است. وی در تدارک افتتاح خانه هنر با هدف تأمین فضای آموزشی و اداری انجمن خوش‌نویسان شیراز بود که در آبان ماه 1374 در اثر سانحه درگذشت.

علیرضا شاپور شهبازی باستان‌شناس، تاریخ‌نگار، نویسنده و متخصص در باستان‌شناسی دوران ایران هخامنشی و استاد دانشگاه‌های شیراز، تهران، هاروارد، کلمبیا، گوتینگن و اورگن شرقی و بنیانگذار بنیاد تحقیقات هخامنشی در سال 1352 بود.

وی یکی از فعال‌ترین استادان در زمینه تاریخ پیش از اسلام ایران بود و 180 مقاله و 18 کتاب در این زمینه به‌زبان‌های فارسی، انگلیسی، آلمانی و فرانسوی به رشته تحریر درآورد و مقاله‌های بسیاری از وی در دانشنامه ایرانیکا قرار گرفته‌اند. از کتاب‌های مهم او می‌توان به کورش بزرگ؛ زندگی و جهان‌داری بنیادگذار شاهنشاهی ایران، راهنمای مستند تخت جمشید و شرح مصور نقش رستم  اشاره کرد که به چهار زبان فارسی، انگلیسی، آلمانی و فرانسوی منتشر شده است.

انتهای پیام/ج