به گزارش خبرگزاری تسنیم، یک خلبان سابق معتقد است که در هر حادثه هوایی غالبا سه احتمال عمده وجود دارد، نقص فنی، عامل محیطی و بیرونی مثل هوا و پرنده و خطوط الکتریسته و غیره و عامل انسانی یا خطای انسانی. خیلی وقتها تنها یک علت باعث سانحه نمی شود بلکه مجموعه ای از عوامل دست بدست هم می دهند و باعث حادثه می شوند.
گفتوگویی با برتراند ویلمر خلبان سابق و متخصص امور هوایی انجام شده که میخوانید:
برتراند ویلمر، شما خلبان سابق و متخصص در امور هوایی هستید. آیا زمان نتیجه گیری در خصوص آنچه که صبح سه شنبه در آلپ دو اوت پرووانس فرانسه روی داد، زود است؟
برخی داده ها را در دست داریم، این که خلبان وضعیت اضطراری اعلام نکرده و ارتفاع هواپیما کم می شده است، این داده ها به ما چه می گویند؟
برتراند ویلمر: دو روش اعلام وضعیت اضطراری وجود دارد، تماس رادیویی با تکرار می دی می دی می دی و یا فعال کردن یک فرستنده که به رادار برج مراقبت بطور بسیار شفاف پیام و نشان می دهد که هواپیما در وضعیت بحرانی است.
نکته اینجاست که از ارتفاع 38 هزار فوتی بمدت 12 دقیقه که هواپیما مرتب ارتفاع کم می کرد و نهایتا هم به زمین اصابت کرده، هیچ تماسی صورت نگرفته و سیگنال وضعیت اضطراری هم مخابره نشده است. شاید این جای تعجب نداشته باشد چرا که وقتی مشکلی روی میدهد اولین کاری که در کابین انجام می دهیم تحت کنترل در آوردن هواپیماست. پس از این مرحله است که اگر فرصتی باقی بود، ما خلبانان به سراغ دستگاه های ارتباطاتی می رویم.
آیا احتمالا فشار هوای داخل کابین افت کرده است؟
برتراند ویلمر: در هر حادثه هوایی غالبا سه احتمال عمده وجود دارد، نقص فنی، عامل محیطی و بیرونی مثل هوا و پرنده و خطوط الکتریسته و غیره و عامل انسانی یا خطای انسانی. خیلی وقتها تنها یک علت باعث سانحه نمی شود بلکه مجموعه ای از عوامل دست بدست هم می دهند و باعث حادثه می شوند.
این هواپیما از سال 1991 میلادی به ناوگان هوایی پیوسته و 24 سال پرواز کرده بود، آیا هواپیمایی کهنه و فرسوده بوده است؟
برتراند ویلمر: اگر استانداردهای اروپا را در نظر بگیریم، جواب منفی است. این ایرباس از سال 1988 میلادی به خدمت گرفته شده، بیش از 6 هزار فروند از آن هم اکنون پرواز می کنند و سفارش بیش از 10 هزار و 500 فروند نیز داده شده است یا در حال تحویل داده شدن هستند. ایرباس هواپیمایی است با اقبال و استقبال زیاد و با شرایط دقیق و سختگیرانه نگهداری و تعمیر.
اما 25 سال بیشترین محدودیت زمانی برای به خدمت گیری این هواپیماست؟
برتراند ویلمر: این محدودیت خود شرکتهاست اما از زمانی که هواپیما با دارا بودن شرایط ایمنی اجازه پرواز دریافت می کند می تواند و اجازه می یابد که به پرواز ادامه دهد.
لوفت هانزا این هواپیما را سال گذشته در اختیار شرکت جرمن وینگز گذاشت. آیا این امری است رایج و معمول که در انتهای عمر پرواز، هواپیماها به زیرمجموعه هایی که خدمات ارزان ارائه می دهند، داده می شوند؟
برتراند ویلمر: موضوع این است که سیاست شرکت قاعدتا بکارگیری هواپیماهای جدید در خطوط مسافرتی پرتردد است و این از منظر اقتصادی و سیاسی قابل فهم و منطقی است و البته این موضوع لزوما هیچ تاثیری مستقیم بر نقص فنی هواپیما نمی تواند داشته باشد.