به گزارش خبرنگار اعزامی خبرگزاری تسنیم از لوزان، سناتورهای حزب جمهوریخواه و برخی سناتورهای حزب دموکرات در تلاشی جمعی سعی دارند به هر نحو ممکن مانع از نگارش و تدوین هرگونه توافق هسته ای میان ایران و اعضای 1+5 شوند. هدف اصلی این افراد، ایجاد حاشیه امنیت برای رژیم اشغالگر قدس در منطقه خاور میانه می باشد. وجه اشتراک افرادی مانند جان مک کین، لیندسی گراهام ،تد کروز، رابرت منندز و ....، تعلق خاطر مستقیم و شدید آنها به تل آویو و لابی های صهیونیستی می باشد. این تعلق خاطر بارها در موارد گوناگون به اثبات رسیده است.
به تازگی سنای آمریکا در بحبوحه مذاکرات هسته ای دستور عمل خود را به رای گیری درباره چند متمم بودجه و از جمله متممی در خصوص اعمال تحریمهای سریع علیه کشورمان اختصاص داد. این رای گیری ها غیر الزام آور است، زیرا این متمم ها به قانون تبدیل نمی شود اما بسیاری از سناتورها این متمم ها را ارائه کردند تا پیام هایی سیاسی را ارسال کنند.
یکی از بانیان این طرح، مارک کرک سناتورحزب جمهوریخواه است. کرک در این خصوص و در سایت شخصی خود نوشته است که رای سنا به متمم غیرالزام آور درباره ایران برای اعمال سریع تحریم بر ضد این کشور به منزله کمک به امنیت آمریکا و اسرائیل است.
در این بیانیه عنوان شده است که با تصویب متمم کرک-براون برای وضع تحریم بر ضد ایران، سنا به نفع امنیت آمریکا و اسرائیل و بر ضد اعطای امتیازات اتمی به ایران رای داده است! این رای گیری درباره متمم کرک-براون نشان دهنده حمایت قدرتمند سنا از لایحه تحریم های کرک-منندز که حالا آماده رای گیری است، می باشد.
واقعیت امر این است که اقدام اخیر سنای آمریکا را می توان مثداق تنفس مصنوعی مشترک سناتورهای دو حزب دموکرات و جمهوریخواه به رژیم اشغالگر قدس دانست. از آنجا که طی سالهای اخیر و در روندی تصاعدی روز به روز بر انزوای بین المللی و منطقه ای صهیونیستها افزوده شده است، هم اکنون سناتورهای آمریکایی در صدد نجات تل آویو از سقوط زودهنگام برآمده اند. حضور دو سناتور افراطی به نامهای مارک کرک و رابرت منندز در راس تحریکات ضد ایرانی سنای آمریکا در نوع خود قابل تامل است.رابرت منندز سناتور دموکرات و کرک سناتور جمهوریخواه هر دو به شدت نگران موقعیت رژیم صهیونیستی و افول این رژیم نامشروع در منطقه و جهان هستند. التماس نتانیاهو به این دو سناتور افراطی مبنی بر جلوگیری از هرگونه توافق هسته ای با ایران خود گویای همه ماجراست. با این حال به نظر می رسد سناتورهای آمریکایی نسبت ره درک حداقلی وقایع پیرامونی خود عاجز هستند...
چنانچه مقام معظم رهبری نیز در سخنان و تحلیلهای خود تاکید کرده اند، سقوط رژیم صهیونیستی متغیری وابسته به مذاکرات هسته ای با ایران و رسیدن یا عدم رسیدن به توافق هسته ای نبوده و چه در صورت امضای توافق و چه در صورت عدم امضای آن، سقوط صهیونیستها تحقق خواهد یافت. انزوای سالهای اخیر رژیم اشغالگر قدس و خروش افکار عمومی دنیا و حتی خشم افکار عمومی آمریکا و اروپا از جنایات رژیم کودک کش نتانیاهو در غزه ( در جریان جنگ 51 روزه) جملگی نشانه های عینی سقوط تل آویو در آینده ای نزدیک محسوب می شود. در این میان، اساسا اهمیتی ندارد که توافقی هسته ای میان ایران و اعضای 1+5 رخ دهد یا خیر.
پیروزی بنیامین نتانیاهو در انتخابات اخیر سرزمینهای اشغالی به طور طبیعی روند سقوط و اضمحلال رژیم اشغالگر قدس را تسریع خواهد کرد زیرا سیاستهای نتانیاهو در تعارض مستقیم با خواسته ها و منافع برخی کشورهای غربی در نظام بین الملل قرار دارد. در هر حال، تنفس مصنوعی سناتورهایی معلوم الحال مانند مارک کرک و رابرت منندز و تد کروز نمی تواند مانع از نابودی صهیونیستها در معادلات منطقه شود. از سال 2011 میلادی و پس از تشدید بیداری اسلامی در خاورمیانه، هر روزه بر ضریب آسیب پذیری صهیونیستها در خاورمیانه افزوده شده است. این آسیب پذیری حتی خود را در جریان جنگ نابرابر صهیونیستها علیه ساکنان بی دفاع غزه نیز نشان داد. در آن نبرد، صهیونیستها پس از 51 روز نبرد و کشتار نه تنها در جنگ پیروز نشدند، بلکه با تلفاتی زیاد از جمله دهها کشته و صد ها مجروح و تحمل خسارات اقتصادی ناشی از تعطیلی فرودگاهها و بنادر خود از میدان نبرد عقب نشینی کردند.
در نهایت اینکه شرایط منطقه و نظام بین الملل به گونه ای است که دیگر تضمین کننده بقای صهیونیستها در قدرت نخواهد بود. اینکه در این خصوص کدام یک از احزاب دموکرات یا جمهوریخواه در آمریکا قدرت را در دست داشته باشند اصالت و موضوعیتی ندارد. این قاعده در خصوص معادلات سیاسی سرزمینهای اشغالی نیز صادق است. به عبارت بهتر، حضور یا عدم حضور حزب لیکود،هاتنوعا، کادیما ،شاس و ...در قدرت هیچ یک تضمین کننده بقای صهیونیستها در منطقه نخواهد بود.در چنین شرایطی تنفس مصنوعی سناتورهای آمریکایی به تل آویو عملا ثمره ای برای شیاطین مستقر در کنگره آمریکا نخواهد داشت.
انتهای پیام/