به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم، نشریه والاستریت ژورنال در گزارشی درباره نسبت توافق هستهای با ایران و رابطه آمریکا با شیخنشینهای عرب نوشت که در حال حاضر سئوال بینادین این است که آیا دولتهای حاشیه جنوبی خلیج فارس به اندازه کافی به ایالات متحد اعتماد دارند تا پذیرای تضمینهای امنیتی واشنگتن یا وعده آن برای همکاریهای نوین دفاعی باشند؟
این نشریه در ادامه نوشت که طی هفتههای آتی رئیس جمهوری آمریکا در کمپدیوید میزبان رهبران شورای همکاری خلیج فارس شامل شش کشور پادشاهی و شیخنشین خواهد بود، جایی که تلاش خواهد کرد توافق هستهای با ایران را به آنها بقبولاند. این در حالی است که این دولتها در شرایطی از عصبانیت عمیق تا شک و تردید زیادی هستند مبنی بر اینکه توافق هستهای واقعا تهدید ایران را نسبت به منطقه را مهار خواهد کرد.
گفتگوهای آتی - با فرض اینکه تمامی این دولتها دعوت اوباما را بپذیرند - نیازمند میزان قابل توجهی از تواناییهای رئیس جمهوری در زمینه قبولاندن معیارهای این توافق است. اما این گفتگوها اساسا برای یک چیز بنیادین دیگر خواهند بود: در وهله اول، گفتگو و مباحثه در مورد این خواهد بود که ایالات متحده چه نوع از تضمین امنیتی را به این پادشاهیهای وحشتزده در حاشیه جنوبی خلیج فارس ارائه میکند، و سپس اینکه آمریکا آماده ارائه چه نوع همکاری دفاعی زمینی و هوایی برای محافظت از این کشورها در مقابل تهدید ایران است.
برخی مقامات آمریکایی به صراحت مشخص کردهاند که این گفتگوها همان چیزی است که از آن برای اطمینان بخشی به دولتهای حاشیه جنوبی خلیج فارس خاصه عربستان سعودی استفاده میکنند. اینجاست که یکی از بزرگترین تناقضات در مورد توافق هستهای در حال شکلگیری با ایران وجود دارد: بیشتر دولتهای حاشیه جنوبی خلیج فارس از ایران بیزار هستند، که باعث میشود بیش از پیش تحت حمایت چتر دفاعی دولت آمریکا قرار بگیرند.
در مورد سوال مطرح در ابتدای مطلب نیز باید گفت اگر ایالات متحده به دنبال قانع کردن رهبران این کشورها است مبنی بر این که گرایشی به سوی ایران نیافته است، پاسخ به این سئوال اهمیتی حیاتی مییابد. در این وضعیت جلوگیری از یک نوع واکنش شوم و متفاوت اهمیت مییابد: مانند تلاش عربستان برای به دست آوردن یک سلاح هستهای از طریق کشور پاکستان که متحد آن است، زیرا آنها هنوز قانع نشدهاند که برنامه هستهای ایران متوقف خواهد شد.
به عبارت دیگر خطرات و ریسکهای همراه با این کار (اینکه اوباما بتواند رهبران عربی را راضی و قانع کرند) بیش از تعامل با افراد بدبین در کنگره است.
انتهای پیام/