استفن والت استاد سرشناس روابط بین الملل دانشگاه هاروارد و از بنیانگذاران نظریه واقعگرایی تدافعی معتقد است اگر ایران واقعا میخواست به بمب هستهای دست پیدا کند تاکنون حتما به آن رسیده بود اما به دلیل حرمت بمب از سوی دو رهبر عالی ایران و دلایل استراتژیک تهران به این سمت حرکت نمیکند. اگر ایران به احتمال ضعیف بمبی بسازد، احتمال دارد دیگر کشورهای در منطقه نیز این مسیر را دنبال کنند. ایران قابلیت نهفته بیشتری از هر دولت دیگر در منطقه دارد و احتمالا منطقه پیرامونی که در آن سلاح هسته ای توانایی آن را مهار نکند را ترجیح می دهد. تا زمانی که تهران نگرانی از حمایت آمریکا برای تغییر رژیم در ایران نداشته باشد،جایگاه استراتژیک آن در وضعیت بهتری بدون بمب خواهد بود. اگر رهبران عالی ایران موضوعات را اینگونه نگاه کنند، آنها برنامه هسته ای خود را نظامی نخواهند کرد، بدون توجه به اینکه توافق نهایی به آنها اجازه چنین کاری را بدهد یا خیر.
وی طی یاددشتی در فارین پالیسی افزوده است :جزئیات توافق احتمالی با ایران چندان اهمیت ندارد، چرا که ایران، احتمالا هیچ گاه تصمیم به تلاش برای نظامی شدن برنامه هستهای خود نمیگیرد. ایران از 40 سال قبل نوعی از برنامه تحقیقات هسته ای را داشته است و هنوز وارد مسابقه جدی برای کسب بمب نشده است. اما اسرائیل، پاکستان، هند، کره شمالی و آفریقای جنوبی(که البته زرادخانه خود را از بین برد) بمب هستهای تولید کردند. ایران اگر واقعا می خواست مطمئنا می توانست تا کنون برنامه هسته ای خود را نظامی کند اما این کار را نکرده است.
این نظریه پرداز علوم سیاسی می افزاید: چرا این موضوع این اندازه مهم است و چرا متحدان آمریکا عصبانی هستند؟ ریشه این موضوع به پتانسیل قدرت بلند مدت ایران بر می گردد. جمیت ایران بیش از 78 میلیون نفر است که با جمعیت 38 میلیون نفری عربستان، 33 میلیون نفری عراق و یا 7 میلیون نفری اسرائیل مقاسیه کنید. تولید ناخالص داخلی این کشور نیز 500 میلیارد دلار است، اما قابلیت اقتصادی ایران با سوء مدیریت، فساد والبته با تحریم های شدید و روز افزون متوقف شده است.
وی علت نگرانی عربستان و اسرائیل را از توافق احتمالی هسته ای این گونه توضیح میدهد: در صورتی که ایران از بند جعبه مجازات(تحریم ها) خارج شود،درهای کشور بر روی تجارت و سرمایه گذاری باز شود، دانشمندان، دانشجویان و جامعه تجار این کشور به تعامل دوباره با جهان خارج تشویق شوند، این امر با اطمینان زیاد ایران را به قدرتمندترین دولت در خاورمیانه تبدیل می کند. این چشم اندازی است که برخی از متحدان ما همچون عربستان و اسرائیل را نگران میکند و نه احتمال این که ایران شاید روزی تعداد معدودی سلاح هستهای داشته باشد.
انتهای پیام/