به گزارش گروه رسانههای خبرگزاری تسنیم،ابوسعید خدرى از رسول خدا حضرت محمد صلی الله علیه و آله روایت کرده است که فرمود: ماه رجب، ماه اصم خداست (و اصم به معنى کر و ناشنوا، و گفته شده است که یکى از علتهاى این نامگذارى آن است که در این ماه صداى اسلحه شنیده نمىشد) و ماه بزرگى بشمار میرود. و (به خاطر آن) اصم نامیده شده است که در نزد پروردگار هیچ ماهى از جهت حرمت و فضیلت به آن نمىرسد، و (حتى) در زمان جاهلیت به آن احترام مىگذاردند، و ماه شعبان ماه من است (ماه رسول گرامى اسلام)، و ماه رمضان ماه امت من.
آگاه باشید! که هر کس یک روز از ماه رجب را با ایمان و براى خدا روزه بگیرد، مستحق خشنودى بزرگ خداوند مىشود، و روزه او در آن روز سبب خاموش شدن آتش خشم الهى مىگردد و یک در از درهاى جهنم بر روى او مىبندد.
و اگر (گستره) زمین را پر از طلا کنند و به او بخشند، از پاداش روزه او برتر نیست، و اجر او در این دنیا جز با حسنات (کثیر) کامل نمىشود به شرط آنکه نیت او پاک و براى رضاى خدا باشد.
و به هنگام شب ده دعاى او مستجاب مىشود اگر دعاى او براى دنیا باشد، (خداوند) به او عنایت مىکند، وگرنه، خیرات و برکات و دعاهاى (مستجاب) دوستان و برگزیدگان خود را (براى آخرت او) ذخیره مىکند.
متن حدیث:
أَلَا إِنَّ رَجَبَ شَهْرُ اللَّهِ الْأَصَمُّ وَ هُوَ شَهْرٌ عَظِیمٌ وَ إِنَّمَا سُمِّیَ الْأَصَمَ لِأَنَّهُ لَا یُقَارِنُهُ شَهْرٌ مِنَ الشُّهُورِ عِنْدَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ حُرْمَةً وَ فَضْلًا وَ کَانَ أَهْلُ الْجَاهِلِیَّةِ یُعَظِّمُونَهُ فِی جَاهِلِیَّتِهَا؛ أَلَا فَمَنْ صَامَ مِنْ رَجَبٍ یَوْماً إِیمَاناً وَ احْتِسَاباً اسْتَوْجَبَ رِضْوَانَ اللَّهِ الْأَکْبَرَ وَ أَطْفَی صَوْمُهُ فِی ذَلِکَ الْیَوْمِ غَضَبَ اللَّهِ وَ أَغْلَقَ عَنْهُ بَاباً مِنْ أَبْوَابِ النَّارِ؛ وَ لَوْ أَعْطَی مِلْءَ الْأَرْضِ ذَهَباً مَا کَانَ بِأَفْضَلَ مِنْ صَوْمِهِ أَلَا إِنَّ رَجَبَ وَ شَعْبَانَ شَهْرَایَ وَ شَهْرَ رَمَضَانَ شَهْرُ أُمَّتِی وَ لَا یَسْتَکْمِلُ أَجْرَهُ بِشَیْءٍ مِنَ الدُّنْیَا دُونَ الْحَسَنَاتِ إِذَا أَخْلَصَهُ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ؛ وَ لَهُ إِذَا أَمْسَی عَشْرَ دَعَوَاتٍ مُسْتَجَابَاتٍ إِنْ دَعَا بِهِ دَاعٍ بِشَیْءٍ فِی عَاجِلِ الدُّنْیَا أَعْطَاهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ وَ إِلَّا ادَّخَرَ لَهُ مِنَ الْخَیْرِ أَفْضَلَ مِمَّا دَعَا مِنْ أَوْلِیَائِهِ وَ أَحِبَّائِهِ وَ أَصْفِیَائِهِ...
«ثواب الاعمال، صفحه 117»
انتهای پیام/