به گزارش گروه "رسانهها" خبرگزاری تسنیم، «استانی شدن انتخابات؛ شاید هرگز»عنوان یادداشت روز روزنامه قدس به قلم دکتر جعفر قادری است که در آن می خوانید؛
طرح استانی شدن انتخابات مجلس مدتی است که حاشیه های خاصی به اظهار نظر کارشناسان داده است.
سیاسیون و آگاهان معتقدند، این طرح باید مورد بررسی بیشتر قرار گیرد و با وضعیت آماده تری به مجلس ارایه شود. عده ای هم می گویند، این طرح باید هرچه زودتر به تصویب برسد تا انتخابات امسال به شیوه جدید برگزار شود.
در این خصوص لازم است که به چند نکته از نگاه های مختلف توجه کنیم.
1. برخی ها معتقدند، نظام انتخاباتی موجود در کشور ما درباره مجلس به دلیل شرایط حاکم بر آن پاسخگوی نیازهای موجود نیست و باید اصلاح شود. این عده می گویند، به دلیل اینکه نمایندگان مجلس به طور مستقیم از حوزه های انتخابیه کوچک انتخاب می شوند، بیش از حد با موضوعات محلی درگیر می شوند و همین امر باعث می شود از مسایل کلان کشور و قانونگذاری درباره موضوعات مهم کشور باز بمانند.
2. کارشناسانی که موافق استانی شدن انتخابات مجلس هستند، می گویند، ما باید سازوکار انتخاب نمایندگان مجلس را تخصصی تر کرده و ترتیبی بدهیم که نمایندگان به جای انتخاب از حوزه های کوچک، از حوزه های بزرگ و استانی انتخاب شوند، به این ترتیب نماینده از موضوعات و ارجاعات جزیی دور شده و به مسایل کلان کشور می پردازد، به این ترتیب اثر قومیت گرایی و قبیله محوری در انتخاب نمایندگان کاهش می یابد و نماینده می تواند به صورت تخصصی تر انتخاب شود.
3. عده ای دیگر از آگاهان می گویند، اگر این اتفاق بیفتد، اثر قومیت گرایی کاهش نمی یابد، بلکه سطح آن از شهرستان به سطح استان کشیده می شود و اثر قبیله گرایی بسیار وسیعتر خواهد بود. ما در استانهای مختلف گرایشهای گوناگونی داریم که در برخی از استانها به آشکار این گرایشها در اکثریت قرار دارند، بنابراین بعد از مدتی این بزرگان قوم و قبیله هستند که تعیین کننده آرای نمایندگان استان خواهند بود.
4. برخی ها هم موضوع تخصصی شدن را رد می کنند و معتقدند، اگر انتخاب نمایندگان، استانی شود، تعداد گزینه های هر فرد رای دهنده تا 10 برابر افزایش می یابد، بنابراین مردم عادی برای پیدا کردن بهترین گزینه دچار سردرگمی شده و نمی توانند بهترین را انتخاب کنند، چون اساسا فرصت کافی برای بررسی آن همه نماینده را ندارند.
5. منتقدان می گویند، اگر مردم احساس کنند که رأی آنها در انتخاب نماینده های استانی تعیین کننده و اثر گذار نیست، بسیار احتمال دارد که میلی به رأی دادن نداشته باشند و همین امر میزان مشارکت را بسیار کاهش خواهد داد .
در نتیجه این اتفاق، مردم نقاط دور افتاده بدون متولی می شوند و ارتباط آنها با تهران و مجلس قطع می شود. آنها دیگر میلی به رأی دادن ندارند، چون نماینده آنها انتخاب نمی شود، بنابراین مشارکت کاهش یافته و ارتباط نیز قطع می شود.
این اتفاق از نگاه برخی آگاهان تبعات منفی امنیتی در پی خواهد داشت و نمایندگان هم به سمت طرحهای کلان و ملی می روند و در نتیجه از مردم محروم غافل شده و مشکلات آنها نیز از نگاهشان پنهان می شود.
6. به نظر می رسد مشکل ما این است که راه درست را گم کرده ایم و به همین دلیل به سراغ چنین طرحهایی می رویم. الان در دنیا مدلهای بسیار بهتری وجود دارد که می توانداز آنها استفاده کرد.
به عنوان مثال، مدل انتخابات مجلس عراق که به صورت ائتلافی برگزار می شود و مشکلاتی که به آن اشاره شد نیز در آن وجود ندارد، هر فرد در این سازوکار به یک نفر رأی می دهد و احزاب و ائتلافها به نسبت سهم خودشان کرسی های لازم را به دست می آورند.
ظاهراً باید برای انتخاب نمایندگان به این سمت حرکت کنیم و مجلس نمایندگان با همان شأن و رتبه خود حفظ شده و با مردم نیز مرتبط باشند.
انتهای پیام/