به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، مراسم بزرگداشت روز جهانی یادبود قربانیان سلاحهای شیمیایی صبح امروز، 9 اردیبهشتماه، در موزه صلح تهران برگزار شد. این مراسم با حضور گری لوییس هماهنگ کننده مقیم سازمان ملل متحد در تهران، رجایی مقدم معاون سازمان ملل متحد، عباسپور معاون بهداشت و درمان بنیاد شهید و امور ایثارگران، سفیر هلند، جمعی از فعالان صلح و تعدادی از جانبازان شیمیایی برگزار شد.
در این مراسم پیام دبیر کل سازمان ملل متحد، رئیس سازمان منع سلاحهای شیمیایی و رئیس بنیاد شهید و امور ایثارگران و مدیرکل سازمان منع سلاحهای شیمیایی قرائت شد. گری لوئیس نماینده مقیم سازمان ملل متحد در تهران در این مراسم با اشاره به قربانیان سلاحهای شیمیایی گفت: صحبتهای خود را با چیزی که دبیرکل سازمان ملل در خاتمه پیامش اعلام کرد، آغاز میکنم. او گفت هیچ راه معنادار بیشتری برای احترام دستهجمعی به قربانیان سلاحهای شیمیایی و نوع بشر برای آنکه برای همیشه از این سلاحها در امان باشند، باقی نمانده است. ما امروز گرامیداشت سالگردی را داریم که آمیخته با غم و اندوه است. ما امروز به یاد میآوریم قربانیان و بازماندگان سلاحهای شیمیایی را در سراسر جهان.
وی افزود: امروز روزی است که به خاطر میآوریم کشوری مثل ایران طی یک جنگ مخرب مدت زیادی بهخاطر تأثیر سلاحهای شیمیایی دچار مرگ و میر شد. حدود 100 سال پیش در همین زمان در جنگ جهانی اول، اولین حمله شیمیایی در کشور بلژیک رخ داد. امروز کارهای بسیار زیادی توسط سازمان ملل متحد و سازمان منع سلاحهای شیمیایی انجام شده است اما هنوز کار بسیاری باقی مانده است. انبارهای این سلاح کشتار دسته جمعی هنوز وجود دارد، حالا امروز ما در کشوری که از اینجا خیلی هم دور نیست چیزهایی میشنویم که از گاز کلر بهطور مداوم علیه شهروندان استفاده میشود. نیاز داریم تلاشهایمان را برای امحای سلاحهای شیمیایی در سراسر جهان انجام دهیم.
نماینده مقیم سازمان ملل متحد در تهران در ادامه تصریح کرد: سیاستگذاران، دولتها و اعضای سازمانها از جمله OPT تمام تلاش خود را میکنند تا جهان را از سلاحهای شیمیایی رها کنند اما ما، تمامی افرادی که اینجا حضور داریم، میتوانیم نقشی در رابطه با آموزش و آگاهیهای عمومی نیز انجام دهیم. لازم میدانم به بازماندگان سلاحهای شیمیایی در ایران در دوره جنگ تحمیلی اشاره کنم. من مایلم آنها را به رسمیت بشناسم که به خاطر میآورند در این میان ما چه نقشی داشتهایم. بسیاری از این زنان و مردان شجاع امروز حضور دارند. در این جنگ نه تنها سربازان آلوده به سلاحهای شیمیایی شدند بلکه بسیاری از مردم عادی را هم داریم که آلوده این سلاحها شدهاند. نیاز داریم به آنها گوش دهیم، در این رابطه باید احساس متفاوتی داشته باشیم، وقتی طبلهای جنگ دوباره به صدا درمیآید.
لوییس با اشاره به موزه صلح تهران گفت: امروز در بخش ویژه پارک شهر در تهران هستیم و در موزه صلح تهران نگاهی به اطراف خود بیندازیم، آثار غنی را نگاه کنیم و تحت تأثیر تاریخ وحشتناکی که اینجا هست قرار بگیریم، عکسها، پوسترها و نمودارهایی که اینجا هست همهچیز را در رابطه با تاریخچه سلاحهای شیمیایی به ما میگوید و این فقط بخشی از چیزی است که ما خواهیم فهمید. گنج واقعی اظهارات بازماندگانی است که دانشی برای سهیم شدن با ما دارند. وقتی با آنها ــ کسانی که من هم با آنها صحبت کردم ــ صحبت کنید به این نکته پی خواهید برد.
وی با اشاره به 20 نفر از بازماندگان شیمیایی جنگ عراق علیه ایران و با تقدیر از آنان گفت: بعد از این مراسم شما نیز خود را به آنها معرفی کنید و با آنها دوست شوید. اجازه دهید بازماندگان جسور و شجاع راهنمای شما برای معرفی موزه باشند. خواهید شنید وقتی بمب شیمیایی منفجر میشود چه تفاوتی ایجاد میکند. قربانیان چه احساسی داشتند و چه وحشتی در وجودشان بوده است. در مورد وضعیت بهبودی آنها خواهید شنید که چگونه حمله شیمیایی برای آنان هیچوقت پایان نگرفته است و خواهید شنید چگونه بعد از 30 سال هنوز بهبود نیافتهاند، این تاریخ زندگی آنهاست ولی هدف ما این نیست که فقط از تاریخ یاد بگیریم، باید صلح را نیز بیاموزیم و اینکه چگونه هرکدام از ما مسئولیم تا فرهنگ صلح را در خانهها، جوامع، کشورها، ملتها و بین ملتهایمان ایجاد کنیم. ما را به چالش میکشانند برای آنکه بتوانیم جایگزینی برای جنگ پیدا کنیم، شما باید این را کشف کنید که بازماندگان سلاحهای شیمیایی هیچ تنفری را نسبت به دشمنانشان که این سلاحها را علیه آنها استفاده کردهاند در قلبهایشان جای ندادهاند و هیچ نیتی برای انتقام گیری ندارند. آنها دیدند تنفر چه نتیجهای داشته است و هرروز با نتایج تنفر زندگی میکنند. پیام آنها این است که سلاحهای شیمیایی در جهان هیچ متحدی ندارد و از طریق اقداماتی که انجام میدهند این را میگویند.
نماینده مقیم سازمان ملل متحد در تهران افزود: من مایلم از کمکهای دو تن از برادران که حالا بین ما نیستند تشکر کنیم کسانی همچون احمد زنگآبادی و جهانشاه صادقی که از قربانیان سلاحهای شیمیایی بودند و حالا میان ما نیستند، اجازه دهید پیرو آنها باشیم، ما باید صلح را میان خود جای دهیم. مرحوم صادقی میگفت: معتقدم مسئولیت ما این است که دوستان جدیدی برای خود پیدا کنیم و به هم لبخند بزنیم. در این صورت معتقدم تنش بین ملتها و کشورها برای همیشه از بین خواهد رفت.
انتهای پیام/*1