به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، صبح چهارشنبه بیانیه دیوان ملکی آل سعود تغییر در مناصب عالیه این رژیم را اعلام کرد که حاکی از روندهای چند ماه گذشته و بهویژه 6 هفته گذشته در جنگ با مردم یمن میباشد.
نگاه به این رخداد از زاویهای دیگر بیانگر پیامدهایی است که این مفهوم از ترکیب جدید حاکمیتی به جای میگذارد.
آنچه بدیهی است اینکه در ترکیب حاکمیتی آل سعود درک و انگیزه یکسانی نسبت به مداخله و جنگ افروزی در یمن وجود نداشت و بنا به نوع ارتباط و عملکرد هریک از عناصر حاکمیتی با محیط داخلی و بازیگران خارجی، تصویری متمایز از خود به جای میگذاشتند و کارکرد متفاوتی از خود نشان میدهند.
لذا در ترکیب حاکمیتی آل سعود، بهجز رقابتهای عمومی برای ارتقا در هرم قدرت پادشاهی، درک متفاوت، اولویت گوناگون از فرصتها و چالشها و ارتباط با قدرتهای خارجی، دیدگاههای متضادی در موضوعات حیاتی تولید میکرد.
بهشکل دقیقتر اینکه سعود الفیصل فردی همسو با سیاستهای آمریکایی است و عمدتاً تلاش میکند با سیاستهای آمریکاییها هماهنگ شود، در حالی که پادشاه جدید امروز نگاهی دیگر دارد و اولویت آن این است که سیاستهای آمریکا در خدمت عربستان و آل سعود قرار گیرد، یعنی آل سعود نیازمند گستره جنگی است که باید آمریکا و دیگر بازیگران برای دفاع از عربستان و آل سعود در یمن و در مقابل ایران قرار گیرند.
ارتباط وزیر خارجه جدید با مراکز و لابی قدرت
در حالی که آمریکا، منافع خود را در یک منازعه مدیریت شده میداند و آماده نیست هزینهای بیش از اولویتهای خود را بهعهده گیرد، در نتیجه عادل جبیر که پرورش یافته آمریکا و بندر بن سلطان است و با مراکز و لابیهای قدرت و بهویژه افراطیها ارتباطات اختصاصی دارد، برای پادشاه جدید مفید است تا آمریکا را به خدمت سیاستهای افراطی خود قرار دهد.
برنامه پنهان سلمان برای حذف مقرن از دایره هرم قدرت
بهدلیل مشابه باید در مورد مقرن و متعب که دیدگاههای معتدلتری در رفتار منطقهای عربستان را ترجیح میدهند و با قبایل و عشایر وسیعی در داخل عربستان مرتبط هستند، برای ملک سلمان مزاحم هستند، چرا که به سیاست جنگ افروزی و کشتار در یمن رضایت جدی نمیدهند و با وی هماهنگ نمیشوند. اگرچه خارج کردن مقرن در دایره و هرم اصلی قدرت و منصب ولیعهدی در برنامه پنهان خانوادگی سلمان و فرزندانش قرار داشت ولی اختلاف دیدگاه در قبال تحولات یمن و تا حدودی در قبال ایران با بهانه خوبی برای حذف وی قرار گرفت. لذا در ترکیب جدید حاکمیتی آنچه بیشتر برجسته است اینکه یک خانهتکانی هوشمند برای یکدست شدن افراطیها و پیگیری جنگ افروزی و سیاستهای افراطی به چشم میخورد.
اولین پیامد کابینه جنگی
یعنی اولین پیامد ترکیب جدید قدرت در عربستان، تشکیل کابینه جنگی برای جبران شکست در یمن و تلاش مجدد برای جذب و جلب نظر بازیگران و قدرتهای جهانی در قبال سیاستهای پادشاه جدید در عربستان است.
این تأکید بر جنگی بودن کابینه سعودی، بیشتر متمایل به راهبردهای مطلوب رژیم صهیونیستی است ولی با نگاه و راهبردهای آمریکا متفاوت است که آثار خود را در این مناسبات به جای میگذارد.
منحنی حملات نظامی به یمن کاهش نمییابد
همین ویژگی افراطی در ترکیب جدید در محیط منطقهای نیز کارکرد و آثاری بهجا میگذارد و بهعنوان نمونه نمیتوان انتظار داشت منحنی حملات نظامی به یمن بهسادگی و بهزودی کاهش یافته و پایان پذیرد. متقابلاً باید شاهد هماهنگی بیشتری بین آل سعود و رژیم صهیونیستی در سوریه و بهویژه در محور جنوبی و قنیطره و قلمون باشیم.
لحن سیاست منطقهای حاکمیت جنگی در قبال ایران و شیعه، خطرناکتر از همیشه
لحن سیاست منطقهای حاکمیت جنگی در قبال ایران و شیعه، خطرناکتر از همیشه و بیپروا افزایش خواهد یافت. این سیاست افراطی در مصر، در قبال ترکیه، پاکستان و سودان و برخی دیگر از کشورهای عربی و اسلامی تولیدکننده شوک میباشد زیرا ظرفیت کشورهای یادشده، توان همنوایی افراطی با عربستان را ندارند و یا حداقل بهشکل علنی قادر به همراهی با عربستان نخواهند بود.
شرایط نامطلوب کابینه جنگی
چنین پیامدی به خودی خود، اوضاع عربستان را بدون درنظر گرفتن آثار و نتایج جنگ با مردم یمن، بهسمت انزوا و آسیب پذیری جدید بهپیش میبرد که اگر مصالح و اولویتهای آمریکایی را هم بدان اضافه کنیم، شرایط مطلوبی برای این کابینه جنگی پیشبینی نمیشود.
البته نباید پیامد خشم و انتقام کابینه جنگی و افراطی آل سعود را در یمن، عراق و سوریه و احتمالاً لبنان نادیده گرفت و نتیجه آن وسعت یافتن ویرانی و کشتار و نسلکشی است که باید برای این بخش در رفتار این کابینه، تدبیر مناسب و عاجل صورت پذیرد.
انتهای پیام/ر*