به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم به نقل از نشریه فارن پالیسی، تصویر جورج دبلیو بوش و عبدالله شاه سابق عربستان که در سال 2005 میلادی، دست در دست هم در مزرعه ای در تگزاس مشاهده می شوند، به نمادی از روابط آمریکا و عربستان تبدیل شده است.
برای بیش از 40 سال، آمریکا همراه با عربستان و دست در دست این کشور از بحران های خاورمیانه عبور کرده است. 14 می یعنی پنج شنبه، در کمپ دیوید، باراک اوباما رئیس جمهور آمریکا قصد دارد نشست ویژه ای را با عربستان و شورای همکاری خلیج فارس برگزار کند تا مرحله تازه ای را در روابط با این کشورها آغاز نماید.
ولی برای نخستین بار، به نظر می رسد دست های کمتری در این نشست حضور خواهد داشت و مذاکرات سختی در پیش خواهد بود. آمریکا از این نشست به عنوان فرصتی برای شنیدن نگرانی های کشورهای خلیج فارس در خصوص ایران استفاده خواهد کرد، ولی احتمالا با صراحت به کشورهای عربی اعلام خواهد کرد که هیچ پیمان دفاعی جدیدی بین آمریکا و شورای همکاری حلیج فارس وجود نخواهد داشت. اگر رئیس جمهور آمریکا بتواند در این اجلاس پیام های درستی را منتقل کند، رابطه آمریکا و شورای همکاری خلیج فارس سازنده تر از قبل خواهد شد.
عربستان سعودی به طور آشکار خشم و نگرانی خود را نسبت به این روند اعلام کرده است. ریاض اعلام کرده است که سلمان شاه عربستان در نشست کمپ دیوید شرکت نخواهد کرد و ولیعهد خود را به این نشست خواهد فرستاد. چنین گستاخی یک تاکتیک مذاکراتی در این شرایط به شمار می رود. این مساله امواج رسانه ای مورد نظر برای رسانه های خبری آمریکایی را ایجاد می کند که نفوذ و تاثیر آمریکا در منطقه رو به کاهش است و روابط آمریکا و عربستان سعودی به مشکل خورده است.
اوباما گفته است که هدف از این نشست کاهش دادن نگرانی کشورهای عربی در خصوص توافق هسته ای ایران خواهد بود. اطمینان دادن به شرکا در چنین شرایطی یک واکنش طبیعی و نرمال محسوب می شود. این قطعا واکنش سنتی آمریکا به متحدان وحشت زده و نگران خود در منطقه است. با توجه به تصمیم اکثر رهبران کشورهای عربی برای عدم شرکت در این اجلاس، چیز زیادی روی میز وجود ندارد تا آمریکا به آنها اطمینان خاطر بدهد. و این مساله خوب است. این اشتباه است که آمریکا در این نشست بخواهد به کشورهای عربی اطمینان خاطر بدهد، به 3 دلیل اساسی:
نخست اینکه، عربستان و شرکای عضو شورای همکاری خلیج فارس، متحدان رسمی پیمان امنیتی با آمریکا به شمار نمی روند و علاوه بر این، آنها مانند دوست با آمریکا رفتار نمی کنند. آمریکا یک کشور چند قومیتی است و خود را متعهد به پایبندی به حقوق بشر و دموکراسی می داند. عربستان سعودی یک نظام سلطنتی اقتدارگرا است که متعهد به حفظ حکومت بر اساس ظلم سیاسی، عدم تحمل مذهبی و برداشت بنیادگرایانه از اسلام است. برخی از کشورهای شورای همکاری خلیج فارس در واقع منبع اصلی حمایت ایدئولوژیک و مالی از داعش در سراسر جهان هستند. منافع کشورهای عربی و منافع آمریکا به طور فزاینده ای در خصوص مسائل مختلفی از جمله ایران، سوریه و لزوم اصلاحات در کشورهای عربی خلیج فارس تفاوت و اختلاف اساسی دارد.
دوم آنکه، تعهد آمریکا به امنیت عربستان سعودی و شورای همکاری خلیج فارس مطلق نبوده و نباید باشد. از اواسط دهه 1970 میلادی آمریکا و کشورهای عربی خلیج فارس متحدانی بر اساس مسائل امینتی مختلفی بوده اند. ولی این مساله بر اساس یک اصل ثابت بوده است: آمریکا از شما در برابر تهدیدات خارجی حفاظت می کند و شما نیز از اهداف و منافع آمریکا در منطقه حمایت خواهید کرد و به برقراری ثبات در بازار انرژی کمک می کنید. با گذشت زمان، این توافق به کشورهای عربی اجازه داده است تا از مسئولیت های امنیتی خود در برابر آمریکا، شانه خالی کنند و هر زمان مشکلی در منطقه به وجود می آید، آمریکا را سرزنش کنند.
سوم، اطمینان دادن واشنگتن به کشورهای عربی طی سال های متمادی، یک وابستگی ناسالم به واشنگتن را به وجود آورده است، به جای اینکه کشورهای عربی را تشویق کند تا مستقل تر شده و بتوانند روی پای خود بایستند و از امنیت خود در برابر تجاوزات خارجی دفاع کنند. ضعف جمعی کشورهای شورای همکاری خلیج فارس در دفاع از امنیت خود، شکاف امنیتی بزرگی را در منطقه ایجاد کرده است.
انتهای پیام/