صدور گذرنامۀ عبور از پل صراط با این عمل

04 خرداد 1394 - 09:59
اخبار رسانه ها

خبرگزاری تسنیم: ماهی که حمل‏ کنندگان عرش الهى، آن را بزرگ مى‏ دارند و به حقّ و منزلت آن آگاهى دارند و آن ماهى است که روزى مؤمنان در آن ماه براى ماه رمضان فزونى یابد و بهشت‏ها در آن ماه آراسته گردند و همانا از آن رو «شعبان» نام گرفت.

به گزارش گروه رسانه‌های خبرگزاری تسنیم، ابن عبّاس گوید:

پیامبر خدا(ص) در حالى که یارانش درباره فضیلت‏هاى ماه شعبان گفتگو مى‏ کردند فرمود:
ماهى بزرگمند است و آن ماه من است و حمل‏ کنندگان عرش الهى، آن را بزرگ مى‏ دارند و به حقّ و منزلت آن آگاهى دارند و آن ماهى است که روزى مؤمنان در آن ماه براى ماه رمضان فزونى یابد و بهشت‏ها در آن ماه آراسته گردند و همانا از آن رو «شعبان» نام گرفت که روزى مؤمنان در آن ماه فراخ گردد و آن ماه کردار است که پاداش کردار هفتاد بار افزون شود و بدى مردم فرو ریخته شود و گناه آنان بخشوده گردد و نیکى پذیرفته آید و خداوند تواناى شکوهمند، بر بندگانش ببالد و از عرش خویش بر روزه‏ داران و عبادتگران بنگرد و پیش روى حمل‏ کنندگان عرش بر بندگان ببالد؛

پس على بن ابى طالب(ع) به پا خاست و فرمود: پدر و مادرم فداى شما باد اى پیامبر خدا! اندکى از فضیلت ماه شعبان را براى ما بازگو تا شوق ما بر روزه‏ دارى و به‏ پا دارى عبادت فزونى یابد و در آن ماه براى خداوند شکوهمند شب‏ زنده‏ دارى کنیم.

پس پیامبر(ص) فرمود: هر که نخستین روز از ماه شعبان را روزه بدارد، خداوند براى او هفتاد حسنه نویسد که هر حسنه با عبادت یک سال برابر آید؛ هر که دو روز از ماه شعبان را روزه بدارد، گناه هلاکت ‏بار او فرو ریزد؛ هر که سه روز از ماه شعبان را روزه بدارد، هفتاد درجه از مروارید و یاقوت براى او در بهشت بالا رود و فراز گیرد؛ هر که چهار روز از ماه شعبان را روزه بدارد، روزى‏ اش فراخ گردد؛ هر که پنج روز از ماه شعبان را روزه بدارد، بندگان بر او مهر ورزند و دوستدار او گردند، هر که شش روز از ماه شعبان را روزه بدارد، خداوند هفتاد گونه بلا را از او باز دارد، هر که هفت روز از ماه شعبان را روزه بدارد، از ابلیس و لشکریان و وسوسه‏ ها و اشاره‏ هایش سالم ماند؛ هر که هشت روز از ماه شعبان را روزه بدارد، از سراى دنیا در نیاید تا آنگاه که از حوض‏هاى قدس نوشد؛ هر که نه روز از ماه شعبان را روزه بدارد، دو فرشته منکر و نکیر هنگام بازپرسى از او با او مهربان باشند؛

هر که ده روز از ماه شعبان را روزه بدارد، خداوند گورش را هفتاد ذراع در هفتاد ذراع فراخ سازد؛ هر که یازده روز از ماه شعبان را روزه بدارد، یازده مناره تابان بر گورش نهاده شود؛ هر که دوازده روز از ماه شعبان را روزه بدارد، هفتاد هزار فرشته تا هنگامه دمیده شدن در صور هر روز او را در گورش زیارت کنند؛ هر که سیزده روز از ماه شعبان را روزه بدارد، فرشتگان آسمان‏هاى‏ هفتگانه براى او آمرزش جویند؛هر که چهارده روز از ماه شعبان را روزه بدارد، بر چهارپایان و درندگان و حتّى ماهى‏ هاى دریاها الهام شود که براى او آمرزش جویند؛ هر که پانزده روز از ماه شعبان را روزه بدارد، پروردگار بزرگمند ندا در دهد که به بزرگى‏ ام سوگند که تو را با آتش دوزخ نسوزانم؛ هر که شانزده روز از ماه شعبان را روزه بدارد، هفتاد دریاى آتش بر او خاموش شود؛ هر که هفده روز از ماه شعبان را روزه بدارد، درهاى دوزخ از او به زنجیر کشیده شود؛ هر که هیجده روز از ماه شعبان را روزه بدارد؛ همه درهاى بهشت بر روى او گشوده شود؛ هر که نوزده روز از ماه شعبان را روزه بدارد، هفتاد هزار کاخ از مروارید و یاقوت در بهشت به او ارزانى شود؛

هر که بیست روز از ماه شعبان را روزه بدارد، هفتاد هزار حور العین را به همسرى او دهند؛ هر که بیست و یک روز از ماه شعبان را روزه بدارد، فرشتگان بر او خوشامد گویند و بال‏هاى خویش را بر او کشند و سایند؛ هر که بیست و دو روز از ماه شعبان را روزه بدارد، هفتاد هزار جامه از «سندس» و «استبرق» بر او پوشانند؛ هر که بیست و سه روز از ماه شعبان را روزه بدارد، هنگام بر آمدن از گورش او را چهارپایى رخشان دهند و بر آن سوار شود و پروازکنان به سوى بهشت آید؛ هر که بیست و چهار روز از ماه شعبان را روزه بدارد، شفاعت او درباره هفتاد هزار یکتاپرست پذیرفته آید؛ هر که بیست و پنج روز از ماه شعبان را روزه بدارد، بیزارى از دورویى به او ارزانى شود؛هر که بیست و شش روز از ماه شعبان را روزه بدارد، گذرنامه عبور از پل صراط را براى او نویسد؛ هر که بیست و هفت روز از ماه شعبان را روزه بدارد، خداوند امان‏ نامه از آتش را براى او نویسد؛ هر که بیست و هشت روز از ماه شعبان را روزه بدارد، رخسارش تابناک گردد؛ هر که بیست و نه روز از ماه شعبان را روزه بدارد، به خشنودى بزرگ خداى گرامى و شکوهمند دست یابد؛ هر که سى روز از ماه شعبان را روزه بدارد، جبرئیل علیه السّلام از پیشگاه عرش او را ندا دهد: اى مرد! کردارى تازه را از سر گیر که بى‏ گمان گناهان پیشین و پسین تو بخشیده شد و خداوند گرامى و بزرگ فرماید: اگر گناهان تو به شماره ستارگان آسمان و قطره‏ هاى باران‏ها و برگ‏هاى درختان و به تعداد شن و شبنم و روزهاى دنیا باشد، بى‏ گمان تو را بخشیدم؛ و پس از روزه‏ دارى شما در ماه شعبان، این کار بر خدا گران نیست.
ابن عبّاس گوید: این پاداش از آن ماه شعبان است.

_{پی نوشت:
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه حسن زاده، ص152تا155.}

منبع:افکار

انتهای پیام/

بازگشت به صفحه سایر رسانه ها