به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، "ریچارد نفیو" یکی از مقامات سابق در دولت اوباما که در طراحی تحریم های این کشور علیه ایران نقش کلیدی داشت در مقالهای در مجله مرکز سیاست های جهانی انرژی دانشگاه کلمبیا به کاهش اثرگذاری این تحریم ها اشاره می کند: اقتصاد قدرتمند ایالات متحده این امکان را به این کشور می دهد که علیه دشمنانش فشارهای متعددی طراحی و اجرایی کند. ولی این مسئله به آن معنا نیست که اثرگذاری این تحریمها با توجه به گسترش و توسعه اقتصادی دیگر کشورها در آینده با همین قدرت باقی بماند.
گفتنی است؛ در سال های 2013 و 2014 "نفیو" یکی از مقاماتی بود که در دولت اوباما در طراحی تحریم های روسیه و سوریه نقش داشت. او همچنین پیش از مذاکرات هستهای ایران و شش قدرت اصلی جهان در سال 2013، در زمانی که تحریم ها علیه ایران به اوج خود رسید کارشناس شورای امنیت ملی ایران بود.
نفیو در بخشی از مقاله خود می نویسد:" تحریم یک ابزار مؤثر بود و در کشاندن ایران بر سر میز مذاکره با قدرت های جهان نقش داشت؛ ولی باید به این نکته توجه داشت که نباشد بیش از حد به قدرت اثربخشی تحریم ها تکیه کرد. ایالات متحده به مرور زمان متوجه می شود که تحمیل تحریم های اقتصادی در سیستم بین المللی به تدریج به صورت چشمگیری اثر خود را از دست می دهد."
به گفته نفیو ظهور زیرساخت های سرمایه گذاری بانکی توسط چین یکی از نمونه های کاهش تاثیرگذاری تحریمهای آمریکا است و امروز بیشتر سیاستمداران این بانک بین المللی سرمایهگذاری چینی را عنصری برای مقابله صندوق بینالمللی پول که توسط آمریکا حمایت می شود می دانند. آمریکا در حال حاضر با عضویت کشورها در این بانک به شدت مخالفت می کند، ولی این تلاش ها تاکنون به جایی نرسیده است. در این شرایط آمریکا باید توجه داشته باشد که تحریم ها نه تنها اثرگذاری خود را از دست می دهند، بلکه می توانند منافع آمریکا را در معرض خطر قرار دهند. با توجه به این مسئله در خصوص آینده تحریم های آمریکا دو سناریو را می توان در نظر گرفت:
یکی از این سناریو ها مربوط به چین می شود. پیش بینی های اقتصادی نشان داده با وضعیت کنونی رشد کشور چین تولید ناخالص این کشور در حد فاصل سال های 2020 تا 2030 از ایالات متحده پیشی می گیرد. همچنین سیاست خارجی آمریکا در تایوان اخیرا منشأ مشکلاتی بین واشنگتن و پکن بوده و چین می تواند علیه شرکت های آمریکایی که در منطقه تحت سلطه چین در حال فعالیت هستند اقداماتی را در نظر بگیرد.
مثال واضح دیگر در این زمینه سیاست اتحادیه اروپا در برابر اسرائیل است. کشورهای عضو اتحادیه اروپا و ایالات متحده آمریکا بزرگترین شرکت های تجاری را در اختیار خود داشته و منافع مشترک اقتصادی زیادی دارند. با این حال دیپلمات های اتحادیه اروپا در مقایسه با همتایان آمریکایی خود گاهی شرایط سختی را نسبت به اسرائیلی های کرانه غرب در پیش می گیرند.
نفیو عنوان می کند با توجه به این که مذاکرات اسرائیل و فلسطین ممکن است بار دیگر با بن بست مواجه شود، اتحادیه اروپا می تواند تحریم های هدفمندی را برای اسرائیل در نظر بگیرد. در صورت وقوع این اتفاق شرکت های آمریکایی که منافعشان وابسته به اروپا و اسرائیل است در رابطه با انتخاب بین دو بازار خود با مشکل بزرگی مواجه می شوند.
نفیو از استفاده آمریکا از تحریم ها به عنوان یک ابزار برای اعمال نفوذ دفاع می کند ولی معتقد است ادامه راه تحریمها به راحتی گذشته نخواهد بود. وی می گوید: طراحی تحریم ها علیه رویه ها و هنجارهای جهانی از جانب ایالات متحده برای منفعت ملی آمریکا می تواند منجر به پایه ریزی ضد حملات جدی از جانب دشمنان استراتژیک و رقیبان اقتصادی آمریکا شود.
انتهای پیام/