پیروزی‌های میدانی عامل اصلی برتری ایران در قطعنامه 598 بود

به گزارش خبرگزاری تسنیم از مشهد مقدس، محمد حسن قدیری ابیانه ظهر امروز در مناظره خود با صادق زیبا کلام در دانشگاه فردوسی مشهد اظهار داشت: افرادی که فکر می‌کنند می‌توانند در خلال مذاکرات سبب بسته شدن پیچ و مهره‌های هسته‌ای شوند سخت در اشتباه هستند.

سفیر سابق ایران در مکزیک بیان کرد: حمله عراق به ایران با حمایت آمریکا صورت گرفته بود که در آن آمریکا نمی‌خواست که وسعت ایران از کشور‌های اروپایی بیشتر باشد.

وی افزود: آنچه که در قطعنامه 598 موجب پیروزی ما شد مذاکرات دیپلماتیک نبود بلکه پیروزی میدانی به عنوان علت اصلی پیروزی و در نظر گرفته شدن حقوق ایران بود ولی با توجه به وضعیت استراتژیکی که کشور داشت جنگ و مقاومت اهمیت بیشتری داشت.

قدیری ابیانه گفت: با زمین گیر شدن عراق جامعه جهانی قطعنامه‌ای را به وجود آورد که در آن به آتش بس اشاره شده بود و به بازگشت به مرز‌های قبلی اشاره نشده بود به این علت که عراق بتواند به میزان پیشروی‌های خود سرزمین ایران را از آن خود کند که امام در جواب گفتند که این قطعنامه کاغذ پاره بیش نیست.

کارشناس مسائل استراتژیک گفت: در  قطعنامه 598 همه حقوق ما رعایت نشده بود و تنها بخشی از خواسته‌های ما رعایت شده بود. ما در جنگ با عراق پیروز شدیم این در حالی است که عده‌ای آثار پیروزی را گاهی دیرتر مشاهده کردند.

قدیری ابیانه اظهار داشت: اینکه هاشمی در قطعنامه 598 خیانت کرد یا نه را قبول ندارم، ایشان نظرش را داده است و اینکه امام(ره) جام زهر را پذیرفتند نفی پیروزی نیست. همانجا امام(ره) فرمودند که ما پیروز هستیم و این که جنگ ادامه دارد اگر چه ممکن است صحنه جنگ عوض شده باشد.

وی در این زمینه گفت: روزی که انقلاب به پیروزی رسید، عده‌ای پرچم تجزیه طلبی را بلند کردند این در حالی است که اگر فرماندهان شاه دارای پست بودند و ارتش را در دست می ‌داشتند به طور حتم کودتا صورت می‌پذیرفت.

وی افزود: ما بایستی عمق دشمنی دشمن را بشناسیم. ما کشوری هستیم که بعد از چندین قرن که در هر جنگی تکه‌ای از خاک کشورمان کنده شده اما این بار یک وجب از خاک کشور خود را نداده‌ایم.

قدیری ابیانه بیان کرد: اگر در مذاکرات لوزان توانایی مقابله را نداشتیم راجع به چه چیزی می‌خواستیم مذکره کنیم؟ بایستی در مذاکره دست پر باشیم و قبل این که وارد مذاکره شویم باید نفعی را برای خود بدست آوریم.

انتهای پیام/ج