به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم، روزنامه فرانسوی لوموند در پایگاه اینترنتی خود درباره انتخابات پارلمانی ترکیه نوشت: رؤیای رجب طیب اردوغان رئیس جمهور ترکیه برای تبدیل شدن به سلطان این کشور تعبیر نشد.
پایگاه اینترنتی این روزنامه نوشت: انتخابات پارلمانی هفتم ژوئن شکست جدی را برای حزب عدالت و توسعه ( اسلام گرا - محافظه کار ) رقم زد این حزب نخستین بار بعد از سال 2002 اکثریت مطلق پارلمان ترکیه را از دست داد.
این حزب با کسب 40 درصد آرا و 254 کرسی از 550 کرسی پارلمان عنوان حزب نخست ترکیه را حفظ کرد اما شکست مرگباری را متحمل شد.
حزب اردوغان نخستین بار بعد از 13 سال مجبور خواهد شد دولت ائتلافی تشکیل دهد. احمد داود اوغلو نخست وزیر ترکیه درباره نتیجه انتخابات گفت: « اگر خدا بخواهد مردم تصمیم خوبی گرفتند .» رجب طیب اردوغان تاکنون اظهار نظر نکرده است.
تابلوی نتایج مناطق نشان داد که روی گردانی از این حزب به ویژه در مناطق کردنشین در شرق و جنوب شرق ترکیه بسیار جدی است. در مناطق واقع در ساحل دریای مرمره، مدیترانه و اژه نیز آرای حزب عدالت و توسعه در مقایسه با انتخابات 2011 به صورت قابل توجه کاهش یافت.
این نتایج قبل از هر چیز شکستی بزرگ را برای خود اردوغان رقم زد. او با مطرح کردن طرح « سلطنت » انتخابات پارلمانی را به یک همه پرسی درباره خودش تبدیل کرد. رای دهندگان پاسخی قاطع به او دادند. او به فکر به دست آوردن 400 کرسی برای حزب عدالت و توسعه بود و رویای اصلاح قانون اساسی را برای تقویت اختیارات خود در سر داشت که نتوانست به هیچ یک از این اهداف برسد. به علاوه طرح او در هدف خود برای تبدیل شدن به فوق رئیس جمهور شکست خورد بلکه ستاره اقبال او به صورت قابل توجی رو به افول است.
اقتدارگرایی مطلق
رجب طیب اردوغان با قطبی کردن جامعه ترکیه ( لائیک در برابر مذهبی، سنی در برابر علوی و کرد در برابر ترک ) در سخنرانی های تبلیغاتی خود به رغم اینکه رئیس جمهور به علت مقام خود باید بی طرف باشد جایگاه خود را به عنوان بازیگر خوب انتخابات از دست داد. او از اردوغان سال 2002 که با مطرح کردن تکثرگرایی، آزادی و اصلاحات نگاه های مردم را متوجه خود کرد، فاصله گرفت. عبارات « توطئه »، « تروریسم » و « ساختارهای موازی » محورهای اصلی سخنرانی های او در سال 2015 بود.
برای اقتدارگرایی محدودیتی وجود ندارد. مطبوعات، دستگاه قضایی، پلیس تحت کنترل شدید او قرار گرفتند و از دسامبر سال 2013 پاک سازی گسترده طرفداران فتح اله گولن خطیب و متحد سابق خود را شروع کرد. گولن که در آمریکا زندگی می کند مخالف شماره یک اردوغان به حساب می آید.
هر خبرنگار منتقد مورد آزار و اذیت قرار گرفت و اخراج و حتی به « تروریسم » و « توطئه علیه دولت » متهم شد.
او پایگاه های اینترنتی یوتیوب و توییتر را به علت انتشار ویدیوهایی علیه خود مسدود کرد. مخالفان او « خائن » خوانده شدند و صلاح الدین دمیرتاش، رهبر حزب دموکراتیک مردم ( حزب کردها ) از منتقدان او در دوره تبلیغاتی « کافر » تلقی شد.
رجب طیب اردوغان بعد از انتخابات ریاست جمهوری اوت 2014 با مستقر شدن در کاخ بیش از 1000 اتاقی در آنکارا و نشان دادن جنون برتری جویی لقب « سلطان » را به خود اختصاص داد.
اما مردم ترکیه تاکنون از تعبیر شدن رؤیای او مانع شده اند. فشای رسوایی فساد مالی دولت او در دسامبر 2013 زمانی که نخست وزیر بود از جمله این اقدامات است.
اما این افشاگری از پیروزی حزب عدالت و توسعه در انتخابات شهرداری مارس 2014 و انتخابات ریاست جمهوری اوت 2014 مانع نشد. اما زمانی که اردوغان تلاش کرد اختیارات خود را تقویت کند مردم ترکیه به او نه گفتند. این انتخابات به عروج این ستاره برتر صحنه سیاسی ترکیه که در تله رؤیای خود برتر بینی خود گرفتار است پایان داد.
چرخش در تاریخ ترکیه
هدف مشارکت 80 درصدی در انتخابات، انتخاب نمایندگان پارلمان نبود بلکه نه گفتن به اهداف استبدادی رهبر تاریخی حزب عدالت و توسعه بود. آنها با توجه به اینکه هدفی غیر از ممانعت از افزایش اختیارات رئیس جمهور را مطابق اصول قانون اساسی نداشتند ماموریت خود را به خوبی انجام دادند.
یکی از نماینده حزب دموکراتیک مردم ( کرد ) گفت: « این پیروزی صلح بر جنگ، فروتنی بر تکبر و احساس مسئولیت بر بی مسئولیتی است .»
این حزب چپ گرای کردها با کسب 13 درصد آرا نقشه رهبر حزب حاکم را بر آب کرد.
در ترکیه احزاب برای راه یافتن به پارلمان به کسب 10 درصد آرا نیاز دارند. اما شکست این حزب می توانست پیروزی عدالت و توسعه را پر رنگ تر کند چون بر اساس قوانین فعلی آرای آن به صورت مستقیم به حزب حاکم تعلق می گرفت.
انتهای پیام/پ