به گزارش خبرگزاری تسنیم، «دنیز زیرک» نویسنده و خبرنگار روزنامه حریت در شماره امروز خود به تحلیل وضعیت حزب عدالت و توسعه پرداخته و نوشته است: هر چند اعضای حزب عدالت و توسعه نیز می دانستند آراء حزب در انتخابات کاهش خواهد یافت، ولی باز هم بر این باور بودند که خواهند توانست به تنهایی دولت تشکیل دهند. حتی در صدد تعیین اعضای کابینه نیز برآمده بودند. حتی نخست وزیر داووداوغلو که در روز انتخابات در قونیه بود، با این انتظار که حزب وی به تنهایی امکان تشکیل دولت را بدست خواهد آورد، در نظر داشت ساعت 20:00 به آنکارا آمده و از بالکن ساختمان حزب سخنرانی کند. ارکان حزب در سایر شهرها نیز برای شرکت در این سخنرانی، در آنکارا تجمع کرده بودند.
ولی بعد از ساعت 20:00 که مشخص شد حزب عدالت و توسعه نمی تواند به تنهایی دولت تشکیل دهد، احتمال سخنرانی داووداوغلو از بالکن حزب تضعیف شد و ارکان حزب از سایر شهرها نیز برای ارزیابی سالم وضعیت، خواستار بازگشت داووداوغلو به آنکارا شدند. از این رو نخست وزیر با تاخیر به آنکارا آمد.
تمامی اعضای حزب در کریدورهای ساختمان مرکزی به پرسشگری و محاسبه علل کاهش آراء پرداختند. اکثریت بر این باور بودند که موقعیت رئیس جمهور در کمپین های انتخاباتی و اسلوب وی، در کسب این نتیجه موثر بود. شخصیت های برجسته حزب نیز بر این باور بودند. ولی بعضی ها نیز می گفتند اگر رئیس جمهور به میدان ها نمی آمد، حتی آراء حزب تا 35 درصد نیز کاهش می یافت.
ارکان حزب به داووداوغلو گفته اند به رغم نتایج حاصله، باز هم حزب عدالت و توسعه اولین حزب می باشد، 20 میلیون رای آوردیم. نباید حال و هوای شکست و مغلوبیت بر ما حاکم شود. رئیس جمهور نیز تلقین می کرد که بهتر است نخست وزیر از بالکن حزب سخنرانی کند.
در ابتدا در محوطه ای که در مقابل ساختمان حزب برای حضور مردم تخصیص داده شده بود، فقط 100-50 نفر حضور داشتند. ولی بعد از این تصمیم در زمانی کوتاه پر شد. شاخه جوانان و وزرای حزب در جایگاه خود حضور یافتند و داووداوغلو با چهره ای عبوس و در هم ریخته سخنرانی کرد.
در جلسه ای که فردای انتخابات با ریاست داووداوغلو و حضور ارکان حزب عدالت و توسعه برگزار گردید، علاوه بر پرسشگری در مورد اشتباهات و دلائل، سئوال شد که «اکنون چه خواهد شد؟». اعضای مجرب حزب پیشنهاد دادند با تشکیل دولت ائتلافی، جلوی تخریب هر چه بیشتر ثبات گرفته شود و در حالی که حزب در راس حاکمیت قرار دارد به انتخابات زودرس برود.
بعضی ها نیز با تاکید بر لزوم تامین ثبات، پیشنهاد دادند با جلوگیری از تکرار اشتباهات، می توانیم به تنهایی و با هدف رسیدن به حاکمیت، به انتخابات زودرس برویم.
به گفته بعضی از ارکان حزب، داووداوغلو طرفدار تشکیل دولت ائتلافی است. در صورتی که با حزب جمهوری خلق دولت ائتلافی تشکیل شود، می توان گام های باثبات در مورد فرایند صلح و اقتصاد برداشت. ولی در ائتلاف حزب عدالت و توسعه با سایر احزاب و در راس آن حزب جمهوری خلق، مهمترین مسئله، موقعیت رئیس جمهور اردوغان خواهد بود. احزاب مخالف خواستار تشکیل مجدد کمیسیون های مبارزه با اختلاس در مجلس هستند و می گویند اردوغان باید به قوانین پایبند باشد و به مانند رئیس جمهور یک حزب رفتار نکند.
انتظار نمی رود داووداوغلو به رغم اردوغان، در ائتلافی که مفاد آن اردوغان را ناراحت می کند، حضور داشته باشد.
اردوغان نیز که همچنان تاثیر بلا منازع بر حزب عدالت و توسعه دارد، اجازه نخواهد داد حزب سابق وی در چنین ائتلافی نقش داشته باشد.
با این اوصاف داووداوغلو مجبور است یکی از دو گزینه را ترجیح دهد. یا در ائتلافی که واکنش اردوغان را بر می انگیزد، شرکت خواهد کرد و یا گزینه انتخابات زودرس را انتخاب خواهد کرد. در صورت انتخاب این گزینه، با معادله دشواری به لحاظ آینده حیات سیاسی خود مواجه خواهد شد. زیرا حزب عدالت و توسعه در ماه آگوست کنگره برگزار خواهد کرد و اگر اردوغان نخواهد با داووداوغلو به راه خود ادامه دهد، احتمال تغییر رهبری حزب مطرح می شود.
اسامی نزدیک به اردوغان به تقویت احتمال طرح فاکتور «عبداله گل» به عنوان رهبر جدید، برای اینکه حزب عدالت و توسعه مجدداً بتواند به تنهایی به حاکمیت برسد، جلب توجه می کنند.
ولی با توجه به اختلاف نظرهای او با گل ، «نومان کورتولموش» نیز می تواند جایگزینی برای داووداوغلو باشد.
چه حزب عدالت و توسعه شریک دولت ائتلافی باشد، چه نباشد، ترکیه وارد تابستان گرم می شود.
پاسخ دو سوال «چه کسی دولت را تشکیل خواهد داد؟ و حزب عدالت و توسعه چگونه به راه خود ادامه خواهد داد؟» در تابستان امسال مشخص خواهد شد.
انتهای پیام/.