نصرت اللّه مومنی در گفتوگو با خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، در پاسخ به این پرسش که برخی از خانوادهها هزینههای گزافی را برای تحصیل فرزندانشان پرداخت میکنند، در حالی که بسیاری از این هزینهها ضرورتی ندارد، علت این موضوع چه میتواند باشد، اظهار داشت: باید دید چرا خانواهها اقدام به این موضوع کرده و برخی تمایل دارند تا فرزندان خود را در مدارس غیردولتی ثبتنام کنند.
وی افزود: بعضی از خانوادهها اجرای بهتر برنامه درسی در مدراس غیردولتی را باور دارند و شرایط محیطی این مدارس را از نظر فضای فیزیکی، تراکم دانشآموزی و تجهیزات آموزشی است همچنین حضور معلمان کارآمد اطمینان بخش میدانند و در قبال سطح بالای مسئولیتپذیری و پاسخگویی این مدارس فرزندان خود را به آنها میسپارند.
این کارشناس آموزش ابتدایی با اشاره به اینکه بعضی دیگر از خانوادهها، محتوای آموزشی و برنامه درسی آموزش و پرورش را کافی نمیدانند، گفت: آنها برای کسب مهارتهای بیشتر مثلاً در مواردی همچون نقاشی، خطاطی، استفاده از رایانه و آموزش زبان فرزندان خود را به مدارس غیردولتی میفرستند.
مؤمنی ادامه داد: گاهی هم ممکن است خانوادهها به هیچ یک از موارد یادشده توجه نداشته باشند و صرفاً از نظر چشم و همچشمی فرزندخود را به مدارس غیردولتی بفرستند.
وی افزود: هرچند توسعه مشارکتهای مردمی از سیاستهای نظام آموزش و پرورش کشور است و کسانی که امکانات مالی برای فرستادن فرزند خود به مدارس غیردولتی را دارند بهتر است این روش مشارکت در آموزش و پرورش را اتخاذ کنند اما نمیتوان گفت که همه مدارس غیردولتی خدمات آموزشی و تربیتی مطلوب ارائه میدهند و در خدمات آموزشی و تربیتی تمام مدارس دولتی نقص و اشکال وجود دارد. چه بسا مدرسهای دولتی در مقایسه با مدرسه غیردولتی، امتیازات قابل توجهی داشته باشد.
کارشناس آموزش ابتدایی اظهار داشت: نکته قابل تأمل این است بعضی از خانوادهها که مدارس دولتی را برای تحصیل فرزندان خود انتخاب میکنند هیچگونه مسئولیتی را در کمک به مدرسه نمیپذیرند. این گروه از خانوادهها اگر توجه داشته باشند مدارس دولتی در صورت داشتن منابع کافی میتوانند خدمات بهتری را به فرزندان آنها ارائه کنند در این صورت انگیزه خانوادهها برای حمایت از برنامه های مدرسه قوی خواهد شد و اگر تمام اولیای دانشآموزان یک مدرسه با انگیزه کنار هم قرار بگیرند و از تدوین برنامه سالانه مدرسه تا اجرای جزء جزء آن به واسطه انجمن اولیای و مربیان همراه مدیر مدرسه باشند، همان اهدافی را که در مدارس غیردولتی دنبال میکنند در مدارس دولتی هم بدست خواهند آورد.
مؤمنی ادامه داد: نکته دیگری که قابل ذکر است ظرفیت دانشآموزان برای یادگیری است. مخصوصاً در روشهایی که دانشآموزان نشسته و معلمان بیشتر فعال است. در مدارس ابتدایی که روزانه 5 جلسه آموزشی رسمی برگزار میشود باید دید که از این زمان آموزشی چه مقدار آن ذهن کودکان فعال و درگیر موضوع است و چه مقدار زمان مرده آموزشی است. یعنی ذهن دانشآموز درگیر موضوع و آموزشی نیست.
وی گفت: براین اساس می توان بررسی کرد و ریز برنامه روزانه هر مدرسه را ارزیابی کرد که آیا فعالیتهای برنامهای و فوق برنامهای برای دانشآموز در آن دوره سنی مفید است یا خیر. در انتخاب فعالیتهای فوقبرنامه مختلف باید برسی کرد و به سه موضوع ظرفیت، تمایل و استعداد دانشآموز توجه داشت. گاهی طول دادن برنامههای درسی و استفاده از فوقبرنامههای متعدد به قیمت خستگی ذهنی دانشآموز منجر میشود که این موضوع نه تنها مفید بلکه مضر است.
کارشناس آموزش ابتدایی با اشاره به یک مثال، ادامه داد: دانش آموزی که در کلاس دوم دبستان است باید ریاضی را در سطحی بلد باشد اما اگر خانواده تلاش کند بیشتر از این سطح را پیشاپیش به دانشآموز آموزش دهد این موضوع باعث افزایش سطح علمی دانشآموز میشود اما زمانی که اول مهر به مدرسه برود باید در کنار دانشآموزانی حضور یابد که این مباحث را یاد نگرفتهاند.
مؤمنی افزود: معلم در کلاس درس براساس برنامه معمول گامهایی را برداشته و اقدام به تدریس میکند بنابراین این مطالب ممکن است برای دانشآموز تکراری باشد چرا که او این مطالب را قبلاً یاد گرفته است؛ بنابراین کلاس درس برای او تکراری و کسالت آور میشود و ذهن دانشآموز درگیر درس نمیشود. اگر ذهن دانشآموز برای مدتی درگیر درس و یادگیری نشود ممکن است این موضوع برای او به یک عادت تبدیل شده و به یادگیری سطحی عادت کند که این موضوع منجر به لطمه دیدن دانشآموز میشود.
انتهای پیام/