به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزای تسنیم، رمضان و عید فطر با وجود بازتاب گسترده در شعر کهن فارسی، در شعر زنده و جدی امروز ما، تقریباً به فراموشی نهاده شده است و نگارنده این سطور، هرچه به محفوظات خویش سر میکشد و یا به فضای مجازی و مکتوبات منتشر شده نگاهی میاندازد، کمتر سرودهای را در این زمینه مییابد؛ حال آنکه رؤیت هلال ماه در مزرع سبز فلک رخ خود یکی از مضمونهای پرداخته شده در شعر کلاسیک فارسی بوده است.
با وجود این در چند روز اخیر تعدادی از شاعران به استقبال از ماه مبارک رمضان رفته و سرودههایی در اینباره به نظم درآوردهاند. تعدادی از این سرودهها امسال برای نخستینبار منتشر شده و تعدادی دیگر، به دلیل کم بودن سرودهها، از سالهای پیشتر انتخاب شدهاند که به قرار ذیل است:
وحیده افضلی:
هزار باغ اقاقی، هزار مریم عشق
صدای آمدن تو- بهار خرّم عشق! -
صدای بارش رحمت به جای جای زمین
طنین ماه مبارک، دوباره نم نم عشق
از این جهان سراسر گناه، دلگیرم
مرا کسی بکشاند به سمت عالم عشق
بیا و سوره یاسین بخوان برای دلم
به راحتم برسان با کتاب اعظم عشق
همیشه آخر شعبان دلم پریشان است
برای صبح شروعت، برای شبنم عشق
عجیب تشنه آنم که تشنهتر بشوم
به شوق خوردن آبی ز چاه زمزم عشق
دوباره لذت سی روز با تو سر کردن
کنار سفره افطاری مکرّم عشق
بیا دوباره، که انسانیت به خرج دهیم
شویم آنچه که باید، شویم آدم عشق
از آفتاب دلانگیز کوچهها پیداست
تو در مسیر زمینی، زمین پر از غم عشق
نشستهاند به راهت برای استقبال
هزار باغ اقاقی، هزار مریم عشق
عباس خوش عمل کاشانی:
خراب از میگساریهای نامحدودم این شبها
بزن مطرب که سرمست از نوای رودم این شبها
به مستی ذکـر یاسبوح و یا قدّوس میگویم
که محکمتر شـود عهد من و معبودم این شبها
عجب حال خوشــی دارم کــــه در پیمانه پیمایی
مسیـر کعبه مقصود را پیمودم این شبها
به می سجّاده رنگین کردنم شوری دگر دارد
که با هر سجده بر سرمستیام افزودم این شبها
دعایـــم در هوای استجابـت نـوربار آمد
که دستافشان به هر بزمی شرابآلودم این شبها
به محراب دعا خـــوش مینماید پرتو افشانی
درخشانتر ز خورشیـــد اختر مسعودم این شبها
گهی خندان ز بوی می گهی نالان ز سـوز نی
کجا یک لحظه از تسبیح غافل بودم این شبها
درِ مسجد به رویم بست وقتـی زاهد خــودبین
کلید از می به دست آوردم و بگشودم این شبها
بیا ای ساقی و تطهیر کـن از آب آتشگون
قسم بر آیه تطهیر، تار و پودم این شبها
ز سُکر باده توحید بود از ساغر وحدت
رهایی گر ز کثرت یافتم، آسـودم این شبها
***
علیرضا قزوه:
آمد از پرده برون ماه منور رمضان
از هلال مه نو دارد ساغر رمضان
مست مستیم و ندانیم سر از پا همگی
ای خوشا باده، خوشا باده، خوشا هر رمضان
هله یاران رمضان ها هله یاران روزه
رمضان است سلام همگان بر رمضان
رمضان آمده یاران بفروزید چراغ
طبل کوبید هلا طبل سحر در رمضان
گل سیسنبر و سوری به سر ماه زنید
تاجی از شب بو بگذارید بر سر رمضان
هله با هلهله خیزید به استقبالش
هان نسیم سحری آمد از این در رمضان
رمضان آمده با شطی از آیینه و گل
شیر آورده هل آورده و شکر رمضان
شربت قند و گل آورده و حلوای دعا
آمد از شهر خدا قرآن بر سر رمضان
ماه شعبان بگذشت آی دریغا شعبان
رمضان آمده از راه ، برادر رمضان
جان مجروح مرا مرهم و دارو بخشید
جسم بیروح مرا کرد مسخر رمضان
دل بشکسته جواز سفرت خواهد شد
آنک این کشتی در گریه شناور، رمضان
میبردمان سوی معراح یکایک شب قدر
پای بگذاشته از عرش فراتر رمضان
میبردمان همگی گرم فراسوی بهشت
میبردمان همگی آن سوی محشر رمضان
شمس سوزنگر از این دست ندیده ست کسی
زد بر آماس گناهانم نشتر رمضان
رمضان قوت بازوی خداجوی علی است
روز هیجا نکند جز در خیبر رمضان
بوی آواز خدا می وزد از هر طرفی
چه معطر نفس ما چه معطر رمضان
رمضان چیست تماشای سحرهای بهشت
چشممان باز به قرآن مصور، رمضان
رمضان ماه خدا، ماه نبی، ماه ولی
ماه دلخواسته خاص پیمبر رمضان
آمد از راه به بیتابی و پرسید کجاست
خانه فاطمه و خانه حیدر، رمضان
هان بکارید در این مزرعه سبز قنوت
هان بچینید از این میوه نوبر، رمضان
گرد او حلقه زنید آنک در مسجد عشق
چون خطیبی است که رفته ست به منبر رمضان
رمضان کوه گناهان تو را میریزد
گرچه از ذره کاهی است سبکتر رمضان
میهمانان خداییم مراقب باشیم
نکند بگذرد از خانه مکدّر رمضان
انتهای پیام/