به گزارش خبرگزاری تسنیم، جاش ارنست در نشست خبری روز سه شنبه خود در کاخ سفید گفت: چین همچنان یک عضو مفید در مذاکرات 1+5 با ایران است و ما برای نقشی که آنها ایفا کردند ارزش زیادی قائل هستیم. تردیدی وجود ندارد که عرصه هایی است که آمریکا و چین می توانند رقابتی داغ در آن داشته باشند اما عرصه هایی هم برای همکاری بین دو کشور وجود دارد.
در ادامه این نشست خبری، خبرنگاری گفت: شما لحظاتی پیش به مذاکرات 1+5 اشاره کردید، اکنون بیست و سوم ماه ژوئن است و اساسا یک هفته تا ضرب الاجل خود خواسته باقی مانده است. آیا خبر تازه ای درباره این مذاکرات دارید به خصوص با توجه به اینکه مقامات ایران همه نوع بیانیه را صادر می کنند؟
سخنگوی کاخ سفید در واکنش به این پرسش گفت: همانطور که دیروز گفتم ، آمریکا و شرکای این کشور در گروه 1+5 همچنان برای رسیدن به ضرب الاجل سی ام ژوئن کار می کنند. ما همچنان به دنبال دستیابی به توافقنامه ای خواهیم بود که مطابق با توافقنامه سیاسی باشد که اوایل بهار بدست آمده بود. همچنین یک ضرب الاجل خودخواسته نیز در چارچوب مذاکرات سیاسی وجود داشت که این ضرب الاجل سی و یکم مارس بود. شما به یاد دارید که توافقنامه تا دوم آوریل هم اعلام نشده بود. ما به این ضرب الاجل ها توجه داریم اما نگرش ما این است که تقریبا دوسال است که ما با ایران مذاکرات داشته ایم، اکنون زمان آن است که ما به توافق دست یابیم. ما تلاش می کنیم تا ضرب الاجل سی ام ژوئن به توافق دست یابیم.
خبرنگار پرسید: پس شما درک می کنید که ممکن است حصول توافق چند روز بعد از پایان ضرب الاجل باشد؟
جاش ارنست گفت: قطعا این چیزی بود که ما در مذاکرات بهار داشتیم اما در نهایت این مسئله تاثیری روی توانایی ما در دستیابی به توافقی ندارد که مطابق با اولویت های رئیس جمهور آمریکا باشد. اگر لازم باشد که چند روز دیگر هم مذاکره شود همانطور که دربهار شده بود تا به توافقنامه ای دست یابیم که مطابق با توافقنامه ی سیاسی باشد در این صورت ما این کار را خواهیم کرد. هیچ دلیلی وجود ندارد که مذاکره کنندگان ما نتوانند به ضرب الاجل سی ام ژوئن دست یابند.
جیمز روزن خبرنگار فاکس نیوز هم گفت: شما درباره احتمال کشیده شدن مذاکرات به بعد از سی ام ژوئن اشاره کردید. پرسش این است که آیا شما می توانید به مردم آمریکا اطمینان بدهید که اگر توافقنامه نهایی بدست آمد این توافقنامه در واقع نهایی خواهد بود یعنی در توافقنامه نهایی هیچ جزء خاصی شامل پارامترهایی نباشد که درباره اش بازهم قرار باشد که مذاکره شود؟
جاش ارنست در پاسخ گفت: پیش بینی من این است که سرانجام و پایان دو سال کار این است که ما بتوانیم یک چارچوب برای حرکت به جلو را داشته باشیم یعنی اینکه ایران گام هایی برمی دارد که ضروری است و قابل راستی آزمایی است، این کشور همه مسیرها به سمت سلاح هسته ای را مسدود می کند و این کار را در ازای تخفیف تحریم ها انجام خواهند داد. این اساس توافقنامه است. آیا درباره بخش های خاصی از این توافقنامه وجود دارد که ممکن است بازهم نیاز به مذاکره درباره اش باشد؟ بله. این تلاش برای رسیدن به یک توافقنامه نهایی است.
خبرنگار گفت: منظور من پس از امضای توافقنامه ی نهایی است؟ آیا باز هم مذاکره صورت خواهد گرفت؟
جاش ارنست در پاسخ گفت: شما از ناظران نزدیک این مذاکرات بوده اید و این اطلاع داشتن کافی است تا درک کنید که بله، یک توافقنامه ی نهایی خواهد بود اما هیچ دلیلی وجود ندارد که بگوید ما دیگر قادر نخواهیم بود هدفی را تحقق بخشیم که هر دو به آن دست یافتیم. این هدف این است که آمریکا و شرکای 1+5، همه مسیرهای ایران به سمت بمب هسته ای را مسدود کنند و ایران هم در ازای برداشتن این گام ها شاهد تخفیف تحریم هایی باشد که به دنبال آن است. ما باید قادر باشیم که تا سی ام ژوئن به توافقنامه ی نهایی دست یابیم.
وی گفت: من از جمهوریخواهان و دمکرات های سنا تمجید می کنم که امروز گام مهم دیگری برداشتند تا اطمینان حاصل کنند که آمریکا می تواند درباره ی توافقنامه های تجاری قوی و با استاندارد بالا، مذاکره و آنها را اجرا کند. چنین توافقنامه هایی برای کارگران ما و اقتصاد آمریکا مفید هستند. با حمایت دو حزبی در کنگره اکنون تصویب قانون اختیارات ترویج تجارت ، به آمریکایی ها کمک می کند تا قوانین را دراین مورد تدوین کنند و اطمینان حاصل کنند که اقتصاد جدید و جهانی ما ساخته می شود.
جاش ارنست در ادامه از خبرنگاران حاضر در سالن کنفرانس کاخ سفید خواست که پرسش های خود را مطرح کنند.
جاش ارنست گفت: امروز بسیاری از خانوادههای اتباع آمریکایی به گروگان گرفته شده در خارج ، با اعضای دولت آمریکا که قانون مربوط به مذاکره نکردن با گروگان گیران بازنگری می کنند، دیدار کردند. هدف از بازنگری در قانون مذاکره نکردن با گروگان گیران این است که اطمینان حاصل کنیم اتباع آمریکایی به گروگان گرفته شده را نجات دهیم.
خبرنگاری پرسید: کردها شاهد موفقیت های نظامی در شمال سوریه بودند و توانستند سرزمین هایی از دست داعش بازپس گیرند. پرسش من این است که نقش حملات هوایی آمریکا در این زمینه چه بود و چه میزان هماهنگی وجود داشته است و نظر کاخ سفید درباره ی این موفقیت چیست؟
جاش ارنست در پاسخ گفت: ما یک یا دو هفته ی پیش درباره ی وضعیت این منطقه صحبت کرده و گفته بودیم که شاهد پیشرفت مهمی علیه داعش در شمال شرق سوریه بوده ایم. بخش زیادی از این پیشرفت عملا مربوط به تصمیمی است که دولت آمریکا خیلی زود گرفته بود تا از نیروهای ضد داعش در کوبانی حمایت کند. رئیس جمهور آمریکا تصمیم گرفته بود که برخی تجهیزات نظامی را به صورت هوایی به داخل کوبانی برساند و این نیروها را تامین تجهیزاتی کند درحالیکه این نیروها تحت محاصره ی نیروهای داعش در منطقه بودند. همچنین آمریکا و شرکای ائتلافی آن تلاش کردند ترکیه را متقاعد کنند تا مسیر امن را برای برخی جنگجویان ضد داعش فراهم کند تا آنها بتوانند وارد سوریه بشوند و نیروها ی ضد داعش را در کوبانی تقویت کنند. از آن زمان به بعد بود که ما شاهد بودیم نیروهایی که شروع حرکت شان درکوبانی بود به سمت شرق حرکت کردند و داعش را به عقب راندند. حملات نظامی گسترده ای هم صورت گرفت که آمریکا و شرکای ائتلافی اش انجام دادند.
جاش ارنست درباره قانون جدید مربوط به مذاکره با گروگان گیران گفت: سیاست ما این است که منابع دولت آمریکا برای دادن امتیازات به تروریست ها مورد استفاده قرار نگیرد به بیانی دیگر ما نمی خواهیم که باب آسیب پذیری آمریکایی ها در برابر گروگان گیری را باز کنیم .
خبرنگار گفت: اما خانوادهها با پرداخت پول به گروگان گیران این باب را باز کنند؟
جاش ارنست در واکنش گفت: ما قطعا نمی خواهیم که منابع مالی بیشتر به سازمان های تروریستی داده شود.
در بخش دیگری از این مذاکره خبرنگاری درباره بستن زندان گوانتانامو پرسید. جاش ارنست هم گفت : همانطور که اشتون کارتر در گفتگو با سی بی اس گفت، به علت تلاش های مکرر کنگره برای مانع تراشی در روند بستن گوانتانامو، این روند بسیار دشوار تر شده است اما این مسئله یک اولویت برای رئیس جمهور آمریکا است.
انتهای پیام/.