به گزارش خبرنگار سلامت خبرگزاری تسنیم، هوشنگ امامی در نشست خبری انجمن فیزیوتراپی ایران با اشاره به قدمت فعالیتهای فیزیوتراپی در کشور که بالغ بر 51 سال به صورت آکادمیک است، اظهار کرد: به دلیل جو پزشکسالاری در وزارت بهداشت در دورانهای مختلف همیشه تحصیل فیزیوتراپیستها در مقطع لیسانس متوقف شده است.
وی با تقدیر از دیدگاههای محمد فرهادی وزیر اسبق بهداشت که باعث تحولی در فیزیوتراپی ایران شد، افزود: از مهمترین آسیبهایی که به دلیل عدم ارتقاء مقاطع تکمیلی فیزیواتراپیستها به مردم وارد میشود آن است که عدالت در حوزه فیزیوتراپی برقرار نشود و حق به حقدار نرسد. مثلا یک پزشک به عنوان مسئول فنی پشت میز مینشیند و یک فیزیوتراپیست باید خدمات فیزیوتراپی را انجام دهد در حالی که حقالزحمه بیشتر را آن پزشک دریافت میکند و آن دور از آمیزههای دینی ما است.
دبیر انجمن فیزیوتراپی ایران در ادامه فواید گذراندن دورههای مقاطع تکمیلی برای فیزیوتراپیستها عنوان کرد: به هر حال دانش در تمام دنیا در حال پیشرفت است. بنابر این مهارتها و تکنیکهای جدید در حوزه فیزیوتراپیست مطرح شده است و فیزیوتراپیستها باید آن را فرا گیرند تا خدمات بهتری را به مردم ارائه دهند.
امامی در باره برخی مخالفتهای وزارت بهداشت برای احیای دوباره دکترای فیزتراپیستها بیان داشت: یکی از دلایل وزارت بهداشت این است که عنوان میکنند فیزیوتراپیستها میخواهند یک شبه پزشک شوند و خودشان مریض را به صورت مستقل پذیرش کنند که اینکه دیدگاه اشتباه است. همچنین دلیل دومشان این مورد را میآورند که اگر با دکترای حرفهای فیزیوتراپیستها موافقت شود گروههای دیگر توانبخشی نیز چنین تقاضایی را خواهند داشت. در حالی که ما عنوان میکنیم اگر گروههای دیگر حقشان باشد باید ارتقا یابد بنابر این فیزیوتراپیستها نباید در مقطع تحصیلی کنونی عقیم بمانند.
دبیر انجمن فیزیوتراپی ایران درباره مشکل تحصیلی فیزیوتراپیستها در مقاطع تکمیلی نیز عنوان کرد: امروزه فیریوتراپیستها مجبور هستند به صورت مجازی و یا حضور در کشورهای مانند پاکستان و هند به تحصیل بپردازند در حالی که با وجود سطح بالای علمی فیزیوتراپیستهای ایرانی هنوز مقطع دکترای حرفهای مستمر در ایران نداریم در حالی که کشوری مانند لبنان سالهاست دکترای حرفهای فیزیوتراپی پرورش میدهد.
* بیمهها خوب پول میگیرند ولی خوب بیمه نمیکنند
امامی درباره مشکل بیمهها و خدمات فیزیوتراپی بیان داشت: متاسفانه بیمهها به عنوان بنگاههای اقتصادی سعی میکنند هزینه کمتری پرداخت کنند. در حالی که از مردم برای بیمه شدن پول میگیرند ولی خوب بیمه نمیکنند و ضررش به مردم برمیگردد. بنابراین همیشه بیمهها بار مالی را در نظر میگیرند و بعد پوشش میدهند.
دبیر انجمن فیزیوتراپی ایران با اشاره به سرمایههای بسیبار برای راهاندازی یک مرکز فیزیوتراپی بیان داشت: کار یک فیزیوتراپیست با یک پزشک تفاوت دارد زیرا اقدامات فیزیوتراپی کار پرزحمتی است، مهارت بالایی میخواهد و از طرفی دیگر نیز تعرفههای آن پایین است در حالی که یک پزشک یک تزریق مفصلی زانو انجام میدهد برای همان تزریق 260 هزار تومان دریافت میکند و اگر دو زانو باشد دو برابر این مبلغ را دریافت میکند در حالی که هزینه یک فیزیوتراپیست در بخش خصوصی حدود 23 هزار تومان میشود.
امامی ادامه داد: بنابر این اگر مولفههای مختلف فیزیوتراپی از جمله ارتقای تحصیل تکمیلی و بهبود تجهیزات این رشته صورت پذیرد طول و مدت فیزیوتراپیها نیز کاهش مییابد در 30 جلسه فیزیوتراپی برای فرد به کمتر از 10 جلسه میرسد.
وی با انتقاد نسبت به تنگ نظریهایی که به رشته فیزیوتراپی وجود دارد و ضرر آن را بیماران میبینند عنوان کرد: اگر بیمهها در حوزههایی مانند فیزیوتراپی هزینه کنند در بلند مدت هزینههایشان برمیگردد.
این فیزیوتراپیست با بیان اینکه هم اکنون در ایران حدود 5 هزار و 500 فیزیوتراپیست شماره نظام پزشکی دارند به مهاجرت فیزیوتراپیستهای ایرانی اشاره کرد و گفت: در رشته فیزیوتراپی دو نوع مهاجرت وجود دارد یک نوع که به دلیل تحصیل در دکترای حرفهای افراد مجبورند به کشورهای دیگر مهاجرت کنند و در نوع دیگر فارغالتحصیلان فیزیوتراپی به کشورهای کانادا، آمریکا و استرالیا مهاجرت میکنند و این در حالی است که کانادا سالانه 300 فیزیوتراپیست میگیرد.
انتهای پیام/