به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم؛ سال گذشته مداحی فارسی - عربی «با اذن رهبرم، از جانم بگذرم» توسط میثم مطیعی در ایام شهادت امیرالمؤمنین (ع) اجرا شد که در آن داعش را ایادی دست صهیونیستها خوانده و وعده نابودی آنها را داده بود. آن مداحی سر و صدای زیادی به پا کرد و در میان جوانان کشورهای اسلامی دست به دست منتشر شد؛ به حدی که تا خط مقدم جبهه مبارزه علیه تکفیریها در سوریه و عراق پیش رفت. اکنون نیز مدافعان حرم در بسیاری از عملیاتها برای بالاتر بردن روحیه رزمندگان اسلام، آن نوا را پخش میکنند. تشییع جنازه شهدای حزب الله لبنان در نبرد با تکفیری ها هم از نوای «یا تکفیری! صبرکْ صبرکْ، إنّا سوفَ نَحفِر قبرَک» میثم مطیعی خالی نمانده است.
در حالی که جبهه مبارزه با دشمن تکفیری با حمایت اربابان غربی اش به عراق هم کشیده شده است، این مداح اهل بیت (علیهم السلام) و استاد دانشگاه امام صادق (ع)، اثر دیگری را به زبان عربی خوانده است؛ مداحی حماسی «یاداعشُ تَبَّاً» مبارزه با تکفیریها را جنگ خیبری دیگر میداند که در نتیجه آن، داعشیها که فرزند رژیم اشغالگر قدس هستند نابود خواهند شد. در بخش دیگری از این مداحی، قسم یاد می شود که با مجاهدت فدائیان اهل بیت (علیهم السلام)، حرمهای مقدس، گلدسته ها و مناسک مذهبی مربوط به آنها از جمله پیاده روی اربعین برای همیشه برقرار خواهد ماند.
این مداحی را بشنوید:
شاعر این اثر، احمد حسن الحجیری جوان بحرینی است. نام الحجیری چهار سال قبل وقتی که مقابل آیت الله خامنهای شعرخوانی کرده بود بر سر زبانها افتاد. آنروز او در دیدار رهبر انقلاب با جوانان 73 کشور دنیا حضور داشت و بعنوان «مبارز بحرینی و فعال عرصه رسانههای سایبری» پشت تریبون رفت و صحبتش را اینطور شروع کرد: «السلام علیک یابن رسول الله! فداک روحی و ارواح هولاء الشباب المقاومین جمیعا/ سلام بر تو ای فرزند رسول خدا! روح من و تمام این جوانان مقاومت فدای تو». سپس همه جملاتش را «هل تعلمون؟/آیا میدانید؟» شروع کرد و اخباری از وضعیت مظلومان دنیا و مخصوصا بحرین ارائه کرد که با گریه حضار مواجه شد.
فیلم آن دیدار را ببینید:
ترجمه صحبتهای الحجیری را بخوانید:
«بسم الله الرحمن الرحیم، و الحمد حقه کما یستحقه، و الصلاة و السلام علی أشرف الأنبیاء و المرسلین، السلام علیک یا بن رسولالله. جان من و جانهای همه این جوانان مقاوم به فدایت باد.
میل دارم به دو نکته اشاره کنم؛ صحنههایی که امروز در انقلابهای عزیزمان میبینیم، از تونس گرفته تا همه انقلابها، همان صحنههایی است که در روزهای حیات امام راحل رضواناللهتعالیعلیه بودند.
نکته دیگر اینکه وقتی شهدای ما یکی پس از دیگری روی زمین افتادند، نسیم عزت و شرف را از باغ امام خمینی (رحمهالله) استشمام کردیم و تمام سخنان مبارکتان را به یاد آوردیم.
از آنجایی که شما از استادان و دوستداران شعر هستید، مایلم ابیاتی را به سمع مبارک برسانم که شکایت دلدار به دلدار است:
آیا میدانید این در طبع ماست که آنچه را انسانهای شریف طالب آن هستند، میطلبیم؟
آیا میدانید در اعماق روحمان گدازههایی است که مستضعفان خشمگین، آن را به جوش در میآورند؟
آیا میدانید صدای زخمهامان بلند است و گوش متجاوز ناشنوا؟
آیا میدانید اولین گلی که بر زمین افتاد معلوم شد که «سرخ» است؟
آیا میدانید همه خونهای ما خشک شدند، اما باز هم رگهایمان سخاوتمند هستند؟
آری، خونهای ما برای اسلام سخاوتمند است...
آری، هر چقدر بها سنگین باشد، و هر چه فداکاریها زیاد باشد...
مادامی که در راه اسلام است...
از خون دادن باز نخواهیم ایستاد
آیا میدانید که همه خونهای ما خشک شدند، اما بازهم رگهایمان سخاوتمند هستند؟
آیا میدانید (مخصوصاً در بحرین) ما در میهنی هستیم که فرزندانش در سرزمینشان غریبهاند؟»
انتهای پیام/