امیدعلی مسعودی در گفتوگو با خبرنگار رسانه خبرگزاری تسنیم، اظهار کرد: شبکههای اجتماعی باید توسط خود افراد مدیریت شوند این شبکهها امتداد شبکههایی است که ما در دوران باستان تا امروز داشتیم که در حال حاضر به صورت مجازی و تخصصی تشکیل شده است، در این شبکهها به دلیل حذف زمان و مکان هژمونی از بین میرود و کسی نمیتواند به دلیل راهاندازی شبکه ادعای قدرت کند.
وی ادامه داد: فرمانداری و فرماندهی در شبکههای اجتماعی محلی از اعراب ندارد زیرا در این شرایط این شبکهها ماهیت خود را از دست میدهند، در این شبکهها قدرت منتشر می شود و به صورت کامنتی یا نظری است که برای آراء دیگران گذاشته میشود.
عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی همچنین گفت: شبکههای اجتماعی از مظاهر تکنولوژیهای نوین و در حال تبدیل شدن به ابزار به قدرت هستند که قدرت در آنها لحظه به لحظه با گذاشتن آراء متفاوت دست به دست میشود.
وی با اشاره به سه مرحله اساسی که مردم یک جامعه در رویارویی با فناوریها، پشت سر میگذارند، افزود: به لحاظ فرهنگی سه شکلبندی در برخورد با فناوریهای جدید ارتباطی داریم؛ مرحله امتناع یعنی به واسطه آسیبهایی که همراه فناوریهاست در ابتدا نسبت به آنها موضع میگیرند و آنها را سخت میپذیرند؛ اما در مرحله بعد یعنی اکتفا باید قبول کنند که این فناوریها در زندگی نیاز است مثل اینکه کسی نمیتواند از هواپیما یا اتومبیل استفاده نکند علیرغم مخاطراتی مانند آلودگی هوا، تصادف یا سانحه که هر یک از آنها برای مردم دارند.
مسعودی افزود: در مرحله اکتفا مردم به حدی میرسند که فناوری را میپذیرند، شاخ و برگ اضافه آن را چیده و در نهایت از محصول آن استفاده میکنند و آن را بر اساس فرهنگ خود بومی میکنند، اما مرحله سوم یعنی امتزاج در واقع استفاده بی حد و حصر از این فناوریها صورت میگیرد.
وی در پایان گفت: در گذشته فاصله بین مرحله اول، دوم وسوم حتی تا 50 سال طول میکشید اما امروز و در عصر ارتباطات، یک نرمافزار طی 24 ساعت در کشور فراگیر میشود و عموم نسبت به آن اقبال نشان میدهند؛ بسیاری از مشکلات عصر ما ناشی از کم شدن فاصله میان سه مرحله مذکور است چرا که در این صورت افراد فرصت و قدرت تصمیمگیری خود را از دست میدهند، اما می توان بسیاری از این مشکلات را با آموزش حل کرد.
عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی در پایان گفت: یکی از کارکردهای وسائل ارتباط جمعی رساندن پیام زودتر و سالمتر به دست مردم است، ما نمی توانیم مانعی بر سر راه ارتباطات بگذاریم بلکه باید آموزش دهیم تاخود افراد در مقابل آسیبهای احتمالی آنها خود را مصونسازی کنند.
انتهای پیام/