به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم،«احمد ابوالقاسمی» متولد سال 1347 منطقه جنوبغرب تهران و در حال حاضر مدیر مرکز آموزش قرآن حرم حضرت عبدالعظیم حسنی علیهالسلام است. این قاری ممتاز تاکنون مقام های متعددی در مسابقات ملی و بین المللی قرآن کریم کسب کرده و از سال67 تاکنون بیش از یکصد سفر تبلیغی به حدود 30 کشور جهان (بورکینافاسو، مالی، نامیبیا، آفریقای جنوبی، پاکستان، عربستان، سوریه، مالزی، آلبانی، مقدونیه، صربستان، بوسنی، کوزوو، ترکیه، عراق، قرقیزستان، قزاقستان، کانادا، استرالیا، آلمان، فرانسه، بلژیک، هلند، سوئیس، اتریش، انگلستان، دوبی، شارجه، بحرین، قبرس) داشته است. با احمد ابوالقاسمی از قاریان بین المللی کشورمان در زمینه فعالیت های قرآنی به گفت و گو نشسته ایم.
ارزیابی شما از وضعیت فعالیت قرآنی در کشور چگونه است؟ آیا توانسته ایم توده مردم را در این زمینه همراه کنیم؟
در حال حاضر تعریف خوبی از فعالیتهای قرآنی در کشور وجود ندارد. متأسفانه فعالیت های قرآنی ما آن قدر نبوده که بتواند توده مردم را وارد این عرصه کند. اگر فعالیت های ما به حدی برسد که توده مردم وارد فعالیت های قرآنی کند و مطالبه گری قرآنی ایجاد شود، آن زمان مطالبات مردمی کاری می کند که در همه مسئولان کشور دغدغه فعالیت های قرانی به وجود آید. ولی هنوز چنین اتفاقی در کشورمان نیفتاده و مطالبه گری مردم صورت نگرفته است.
فعالیت قرآنی در کشور ما نیاز به تزریق بودجه و امکانات دارد و البته افرادی که بتوانند بر این اساس طرح و برنامه های مناسبی را ارائه کنند به موفقیت قرانی کشور کمک شایانی کرده اند و قرآن را به جامعه وارد کرده اند. ما نیاز داریم که این مطالبه گری شکل بگیرد تا وضعیت قرآنی در جامعه هر روز بهتر شود.
خوشبختانه جوانان ایرانی گرایش زیادی به سمت قرآن دارند و این وضعیت در سایر کشورهای اسلامی کمتر به چشم می خورد. ما باید واقعا این ظرفیت را قدر بدانیم و به بهترین شکل از آن استفاده کنیم.
در بعد پژوهشی چطور؟
در بعد پژوهشی نیز اقدامات خوبی در کشور صورت گرفته است. خوشبختانه در کشور ما علاقه زیادی به پژوهش های قرآنی نشان داده می شود. مخصوصا نسل جوان به تدبر در قرآن اشتیاق دارند. البته این فعالیت ها باز هم نیاز به رشد دارد و باید فعالان فرهنگی بستر این اقدامات را فراهم کنند.
ویژگی های یک قاری خوب از نگاه شما چیست؟
ببینید سه رکن اصلی در قرائت قرآن جنس صدا به طور خاص، صوت و تکنیک استفاده از صوت است. پس هر قاری که به این سه رکن توجه کند قطعا در این کار موفق خواهد بود. باید به سبک قرائت نیز توجه شود.
اکثر ایرانی ها بیشتر به تجوید زیبا و کمتر به تجوید صحیح توجه می کنند در حالی که باید به این موضوع نیز توجه داشته باشند. البته برخی قاریان توانمند نیز ضعف هایی دارند و باید تلاش کنند که بتوانند نقطه قوت صوت را پررنگ و نقطه ضعف خود را مخفی نگه دارید یا حتی در نقطه ضعف خود اصلا وارد نشوند، مثلا اگر یک قاری می داند که وقتی صدایش اوج می گیرد خوب نمی شود نباید در اوج به تلاوت قرآن بپردازد. پس یک قاری باید نقاط ضعف و قوت خود را بشناسد و آن ها را تقویت کند.
از نگاه شما فعالیت قرانی در کشورمان با چه خلاءهایی مواجه است؟ فکر می کنید آنطور که باید و شاید توانسته ایم فعالیت قرانی را در کشور نهادینه کنیم؟
این یک اصل کلی است که فعالیت های فرهنگی دیر بازده است و زود نتیجه نمی دهد. در واقع نمی توان یک اقدامی را در زمینه فعالیت قرانی شروع کرد و انتظار داشته باشیم این کار خیلی زود نتیجه بدهد. اولا باید صبر کنیم و در مرحله بعد باید کم کاری ها و کم سلیقه گی ها را در این حوزه از بین ببریم چرا که بزرگترین مشکل ما در زمینه فعالیت قرانی در کشور همین است. درست است که فعالیت های خوبی انجام می گیرد ولی برخی با مدیریت سلیقه ای خود اجازه نمی دهند که خوبی های این فعالیت ها در کشور دیده شود. درست است که نیت ها خوب است و دغدغه های مناسبی در این حوزه وجود دارد؛ اما باید این اقدامات اثربخشی داشته باشد و نتیجه این فعالیت ها خود را در زندگی مردم جامعه نشان دهد و زندگی آن ها را به سمت سبک زندگی قرانی سوق دهد.
البته تدوین منشور فرهنگ فعالیت های قرآنی نیز اقدام خوبی است که صورت گرفته و به عنوان یک سند جامع قرآنی در اختیار ما قرار دارد و الان باید همه تلاش کنند تا این سند به نحو احسن اجرا شود.
چه پیشنهادی برای مسئولان در جهت بهتر شدن فعالیت های قرآنی دارید؟
به اعتقاد بنده مسئولان در همه حوزه ها باید در جهت تبلیغ اسلام در جوانان و نوجوانان قدم بردارند و در واقع باید آموزش های قرآنی را به مدارس ببرند و از ان جا شروع کنند. در مدارس استعداد یابی صورت گیرد. مشوق دانش آموزان در این موضوع شوند و امکانات لازم را برای پرورش این استعدادها در اختیار دانش آموزان قرار دهند. کمترین غفلت در این زمینه ما را از اهداف اصلی تبلیغ اسلام دور می کند. مسئولان باید با راه اندازی هرچه بیشتر کانون های قرانی در محلات زمینه بروز استعداد ها را فراهم کنند.
البته همانطور که از مسئولان انتظار می رود باید خانواده ها نیز در این زمینه اقداماتی را انجام دهند. خانواده ها خودشان می توانند به فرزندشان از همان کودکی قران آموزش بدهند و البته خودشان نیز باید با این معجزه الهی انس داشته باشند. اگر فرزندی در خانه شاهد قرآن خواندن والدینش نباشد قطعا علاقه ای به قرآن نشان نخواهد داد. اگر والدینی دیدند که فرزندشان استعداد حفظ قرآن و قرائت قرآن را دارند به او کمک کنند تا او در این راه قدم بردارد.
و سخن آخر …
امیدوارم خداوند توفیق فعالیت در زمینه قرآنی را به همه بدهد و سبک زندگی قرآنی در کشورمان رواج پیدا کند.
منبع:ماهنامه هیأت
انتهای پیام/