به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم؛ فعالیتهای ورزشی مهاجرین افغانستانی، یکی از پرتحرکترین فعالیتهای آنهاست. چند سالی است که این فعالیتها باهمکاری نهادهای مربوطه، رونق خوبی گرفته است.
اولین دوره مسابقات سراسری تکواندوی مهاجرین با عنوان یادواره شهدای افغانستان 8 سال دفاع مقدس در ورزشگاه شهید کبکانیان تهران برگزار گردید.
این مسابقات روز جمعه 23 مرداد ماه با حضور 250 تکواندو کار (200 تکواندو کار افغانستانی و 50 تکواندو کار ایرانی) به میزبانی انجمن ملی تکواندوی افغانستان و با همکاری اداره کل اتباع و مهاجرین خارجی استان تهران و شورای عالی ورزش مهاجرین برگزار شد.
در پایان این مسابقات که در 18 وزن و در سه رده نونهالان، جوانان و بزرگسالان برگزار گردید تیم شهید کامرانی قرچک مقام اول، تیم شهید مددی تهران مقام دوم و تیم شهدای جلریز مشهد مقام سوم تیمی را کسب کردند. کاپ اخلاق هم به تیم فرهنگ فارس پاکدشت رسید.
در مراسم اختتامیه این دوره از مسابقات با اهدای تندیس مسابقات و لوح تقدیر از تعدادی از خانواده های شهدای افغانستانی 8 سال دفاع مقدس، تنی چند از پیشکسوتان و مسئولین شورای هماهنگی هیات های مذهبی مهاجرین تجلیل شد.
استاد همایون رضایی مسئول برگزاری مسابقات و نماینده شورای عالی ورزش مهاجرین در رشته تکواندو ضمن اذعان به این نکته که سطح مسابقات امسال بسیار خوب بود، حضور تکواندوکاران ایرانی در این مسابقات را عامل ارتقای سطح مسابقات دانست. وی ابراز امیدواری نمود که با توجه بیشتر مسئولین به تکواندو بتوانیم شاهد افتخار آفرینی دوباره ورزشکاران تکواندو در سطح بین المللی باشیم.
لازم به ذکر است که ورزشکاران شرکت کننده در این مسابقات روز پنجشنبه 22 مرداد ماه با حضور در مرقد مطهر امام خمینی (ره) ضمن اهدای تاج گل و قرائت فاتحه یاد آن پیر فرزانه را گرامی داشته و با آرمانهای بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران تجدید میثاق نمودند. ورشکاران مهاجر نماز مغرب و عشا را به امامت حجت الاسلام حاج سید حسن خمینی به جا آورده و سپس با ایشان دیدار وگفتگو نمودند.
حضرت حجت الاسلام سیدحسین خمینی با اشاره به یکی از جملات امام (ره) که فرمودند: "در همه ابعاد انسانی ورزش کنید" گفت: ورزشکار هم باید به قوای جسمانی خودش بپردازد و هم به قوای روحانی و دینی و اخلاقی خودش. وی در ادامه افزود ورزش تکواندو و اساسا همه رشته های رزمی خاصیتی که در آن هست این است که در دلش یک روحیه جوانمردی، ایثار و از خود گذشتگی وجود دارد، لذا سعی کنید هم مربیان و هم ورزشکاران این تقویت روحی را داشته باشید. سهم افغانستان در مسابقات بین المللی باید بیشتر از این باشد که تا به حال بوده و در میان جوانان افغانستان در رشته های انفرادی مثل تکواندو جودو و کاراته امکان کسب مدال های بیشتر وجود دارد. شما همت کنید و دوستان وزارت کشور هم بیشتر کمک بکنند تا موفقیت های بیشتری بدست بیاید.
یک اتفاق بد، بهترین مربی سال در دورههای مربیگری جایی ندارد
اما در کنار این اتفاقات خوب، اتفاق ناراحتکنندهای نیز در هفتههای اخیر رخ داده است.
چند ماه پیش در مراسم اعلام بهترینهای سال فوتبال ایران، یک نام جدید به چشم میخورد. نفیسه روشن، دختر فوتبالیست افغانستانی، به عنوان بهترین مربی سال استان سمنان انتخاب شده بود و این اتفاق، با توجه به تمام محدودیتها و سختیهای ورزش دختران مهاجر افغانستانی، یک افتخار قابلتوجه بود.
نفیسه روشن، دختر فوتبالیست افغانستانی، در همان دوران در گفتگویی با تسنیم، اعلام کرده بود که امیدوار است این موفقیت سبب افزایش اعتماد به نفس و خودباوری در میان مهاجرین افغانستانی داشته باشد.
روشن که 8 سال است در زمینه مربیگری فوتبال و فوتسال فعالیت دارد، همه فعالیتهای خود را از پایه شروع کرده است، به افغانستان هم سفر کرده است و مدرک مربیگری از آنجا را هم گرفته است و روز به روز در حال طی مسیری موفقیتآمیز است.
اما هفته گذشته، خبر تلخی، شیرینی این توجه قابلتحسین فدراسیون فوتبال ایران به مهاجرین فعال افغانستانی در زمینه فوتبال را تلخ کرد.
نفیسه روشن مثل همه مربیان فوتبال ساکن در ایران قصد شرکت در دوره بین المللی لول یک فوتسال آسیا را داشت، همه شرایط لازم برای حضور در این دوره را هم کسب کرده بود و حتی هزینههای حضور در این دوره را هم شخصا پرداخته بود که در لحظات آخر بخشی در آموزش فدراسیون فوتبال مانع از شرکت او در این دوره شده است.
مسئولین آموزش فدراسیون مخالفت کنفدراسیون فوتبال آسیا را دلیل اصلی این مساله عنوان کرده بودند، اما با پیگیریهای نفیسه روشن در دفتر اصلی کنفدراسیون آسیا در مالزی، مشخص شده است که این نهاد هیچ ممانعتی برای حضور او در این دوره بینالمللی نداشته است.
هم اکنون آخرین تلاشهای او برای حضور در این دوره به بنبست خورده است و واقعا مشخص نیست که چه کسی پاسخگوی ناامیدی و بیحاصلی این حجم زیاد از انرژی جوانان مهاجر است. دوباره یک بیسلیقکی و یک نگاه اداری؟ تاریخ مصرف این نگاهها پایان نرسیده است؟
انتهای پیام/