به گزارش گروه "رسانهها" خبرگزاری تسنیم، ماجرا از این قرار است که حزب کارگزاران سازندگی که مدت ها بود در سکوت و سکون کامل به سر می برد بعد از انتخابات 24 خرداد تمام تلاشش را کرد تا از آنچه از انتخابات یازدهم حاصل شده بیشترین بهره را ببرد .آنها امتیازاتی نسبت به سایرین همچون مشارکت و مجاهدین داشتند.
با پیروزی حسن روحانی این حزب تولدی دوباره پیدا کرد و دوباره نام "حزب کارگزاران"بر سر زبانها افتاد.کارگزاران نزدیکترین حزب به دولت حسن روحانی محسوب شد بهطوریکه بعضی از اعضای مؤثر آن در دولت روحانی حضور یافتند .از معاونت اولی اسحاق جهانگیری تا وزیر شدن چهره های دیگر .
کارگزارانیها که موقعیت را برای افزایش فعالیتهای خود فراهم دیدند، به بازسازی حزب مطبوع خود پرداختند.همانطور که کرباسچی در فروردین 1393 خبر از تجدیدقوای کارگزاران داد و گفت:حزب کارگزاران در سال جدید بازسازی و نوسازی خواهد شد.
کرباسچی سال گذشته شورای مرکزی حزب را تغییر داد و افرادی جدید به این حزب وارد کرد.
کارگزارانیها البته اعضای جدیدی را به شورای مرکزی خود اضافه کردند.اعضایی که به گفته محمد هاشمی، تفکرات آنها با اعضای قدیمی چندان سازگار نبود. اعضای جدیدالورود کارگزاران عبارتاند از محمدحسین عادلی، سعید لیلاز، محمد قوچانی، علی جمالی، شهربانو امانی، فاطمه مقیمی، اعظم نوری، عباس علیخانی، علیاشرف افخمی، سیدافضل موسوی، غلامرضا پناه، سیدعبدالله حسینی، عباسعلی اللهیاری، فرزانه ترکان، خانم کفایتی، جهانبخش خانجانی، حجتالاسلام ملکی.
در میانه همه مجادلات پیدا و پنهان یک اتفاق مهم دیگر هم در ماههای گذشته رقم خورد.محمدرضا عارف که بهعنوان تنها کاندیدای اصلاحطلب پس از انصراف از انتخابات به نفع حسن روحانی؛ جایگاهی همچون یک منجی و یا یک قهرمان را به خود اختصاص داد تا در انتخابات مجلس از این پایگاه رأی حاصلشده بهره ببرد ولی با واکنشهای تندوتیز کارگزارانیها مواجه شد.قطعاً برای از بین بردن پایگاه رأی محمدرضا عارف و کاهش محبوبیت او در میان اصلاحطلبان، تخریب "برند فداکاری" او در انتخابات ریاست جمهوری، اولین و مهمترین قدم شد .
کارگزارانیها با استفاده از شبکههای رسانهای خود که تا قبل از انتخابات عارف را به بدلی بودن متهم میکردند باگذشت مدتزمان از انتخابات ریاست جمهوری یازدهم به انتشار گفتگوها و گزارشهایی پرداختند که تنها یک هدف را در پی داشت، «عارف در انتخابات ازخودگذشتگی و فداکاری نکرد».نشر اینگونه اظهارنظرها تا جایی پیش رفت که محمدرضا عطریانفر عضو حزب کارگزاران در گفتوگو با ارگان رسانهای حزب کارگزاران با اشاره با پایگاه رأی محمدرضا عارف در انتخابات ریاست جمهوری گفت: انصراف عارف در انتخابات ریاست جمهوری سال 92 ازخودگذشتگی نبود و او چاره دیگری غیر از انصراف نداشت.
آنها البته در مقالات و نوشته ها و سخنرانی های خود بارها نام ناطق نوری را به زبان آوردند تا به محمد رضا عارف اعلام کنند اگر قرار بر سرلیستی باشد باز این تو نیستی که محبوب و منتخب ما باشی .
اما کارگزاران در ادامه راه با حزب ندا هم مواجه شد . آنها جوانانی بودند که زیر سایه صادق خرازی به سیاست ورزی در چارچوب ساختارهای حاکمیت اصرار داشتند .به یک معنا کارگزاران برای خود یک «هوو»ی سیاسی ! پیدا کرده بود .آنها به شدید ترین شکل ممکن حزب ندا را تخریب و تحریم کردند .
چرخ سیاست ایران اما همچنان برای کارگزاران به گونه ای دیگر می چرخید .آنها در ادامه با حزب اتحاد ملت ایران مواجه شدند . مشارکتی ها با جلد دوم خود آمدند و حتی در شکل آرم تشکیلاتی خود هم از مشارکت گرته برداری می کردند :«گزارش تحلیلی آریا در مورد هویت شناسی حزب اتحاد ملت و نیز نسبت این حزب با مشارکت را اینجا بخوانید ».
کارگزاران می دید که با آمدن اتحاد ملت ایران دیگر نمی تواند لااقل در گفتمان دست بالا را در میان اصلاح طلبان داشته باشد .آنها سکوت پیشه کردند .
حزب نو رسیده اما چندان با توفیق مواجه نشد . کنرگه اول برگزار شد اما کار که به کنفرانس مطبوعاتی اول دبیر کل رسید او بلافاصله احضار شد .یک پیام بد برای رادیکال ها و یک خبر خوش برای تکنوکرات ها .
حالا که چنین شده باز کارگزاران تلاش می کند دست بالا را در اصلاحات بگیرد .پیش رو تر از همه این غلامحسین کرباسچی است که در تازه ترین سخنانش که در هفته نامه صدا چاپ شده می گوید : «این دولت به همت شما و سرمایهگذاری آقای هاشمی شکل گرفت.».
کارگزارانی ها در حال شاخ و شانه کشیدن هستند هم برای حسن روحانی و هم برای بدنه اصلاحات .
منبع: آریا
انتهای پیام/