به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم، نشریه انگلیسی گاردین در گزارشی در مورد تلاشهای مخالفان توافق هستهای با ایران نوشت: طی دو ماه گذشته، و از زمانی که توافق هستهای بین ایران، آمریکا و دیگر قدرتهای جهانی حاصل شد، مخالفان این توافق سخنرانیهای آتشینی ایراد کرده و پیامدهای مهلکی را (همچون هولوکاست و جنگ هستهای) برای آن توصیف کردند، و میلیونها دلار را صرف تبلیغات آتشین کرده وعده دادند که مانع از اجرایی شدن این توافق میشوند. با این حال، روز پنجشنبه، توافق هستهای از بزرگترین مانع خود ــ کنگره ــ عبور کرد و مخالفان آن آه از نهاد برآوردند.
در نهایت مخالفان به یک نقطه حضیض رسیدند: قطعنامه سنا در عدم تأیید توافق (که میتوانست مانع از اجرایی شدن آن شود) در دستیابی به 60 رأی برای گذر از آستانه مورد نیاز ناکام ماند. این ناکامی تا حد زیادی براساس تقسیمات حزبی بود، جایی که تنها تعداد معدودی از دموکراتها کنار همکاران جمهوریخواه خود قرار گرفته با توافق مخالفت کردند.
بدون این قطعنامه، دیگر مهم نیست که مجلس نمایندگان آمریکا چهکاری انجام میدهد، هر دو مجلس کنگره (سنا و مجلس نمایندگان) میبایست توافق را رد میکردند تا بتوانند قانونی را به تصویب برسانند یا اوباما را به یک توافق بهتر وادارند.
در این شرایط، مخالفان توافق بهشیوهای با توافق مخالفت میکنند که بیش از آنکه بیانگر اختلاف در سیاستگذاریها باشد، نشان دهنده اختلاف سیاسی و حزبی است، همچون مخالفتهای صورت گرفته با طرح سلامت همگانی اوباما: یک خیز سریع برای آماده کردن یک چالش قانونی، ارائه طرحهای جدید برای روبهرو شدن با اجزای مختلف توافق بهصورت مجزا بهجای رد (یکپارچه) آن و حتی تلاش برای تغییر قطعنامه کنگره در آخرین لحظات. با این حال، به نظر میرسد که تلاشهای جمهوریخواهان به نتیجهای منجر نشده است: متحد کردن نمایندگان یاغی دموکرات شامل کسانی که با توافق هستهای مخالفت کردهاند علیه تلاشها برای ناکام گذاشتن آن.
برخی از این تلاشها برای از ریل خارج کردن توافق هستهای از سوی گروههای عمده حامی اسرائیل انجام شده است، گروههایی همچون آیپک. اما به نظر نمیرسد که این تلاشها چندان مؤثر باشند، و یا اینکه این گروه قادر باشد تا با استفاده از ثروت و کمکهای مالی خود، روی نهاد قانونگذاری این کشور نفوذ زیادی داشته باشد.
افول این گروه ناشی از لابیگری آن در راستای رویکرد بنیامین نتانیاهو است، کسی که راهبرد وی از زمان انتخابات ریاست جمهوری آمریکا در سال 2012 همانند جنگطلبان جمهوریخواه بود. اتخاذ این موضع از سوی آیپک موجب شد که این گروه خود را به حاشیه براند؛ حزب جمهوریخواه در حال حاضر تنها جایی است که آیپک در آن میتواند با حمایت و آغوش باز مواجه شود. دهها میلیون دلاری که آیپک علیه توافق خرج کرد نتوانست بر سر راه آن مانعی ایجاد کند.
این شرایط بیشتر بهصورت یک روند فزاینده از بین برنده اجماع دوحزبی دولت (آمریکا) به نظر میرسد. برخی روابط نیز دچار فرسودگی شدند. متحدان مستحکم پیشینِ همگام با منافع اسرائیل، همچون جو بایدن، معاون رئیس جمهوری آمریکا، مکرر گفتهاند که مبارزه بر سر توافق هستهای با ایران، موجب تلخکامی آنها از دست آیپک شده است.
در این شرایط مخالفان توافق میگویند که دموکراتها بهجای آنکه صادقانه توافق را ارزیابی کنند دست به یک بازی سیاسی زدهاند. این اتهام دستکم متناقضنما است، زیرا اغلب کارشناسان با این امر موافق هستند که این توافق خوب است و بهترین توافقی است که میتوان از راه دیپلماسی به دست آورد. اما سیاسیبازی هم در اینجا جای دارد: دموکراتهای کنگره بهجای اینکه کنار اوباما قرار بگیرند، علیه اتحاد جمهوریخواهان و نتانیاهو ایستادند. سرسختی آیپک به چیزی علیه منافع (و اهداف) اعلام شده آن منجر شد.
گروههایی همچون آیپک بدون در نظر گرفتن این نکته که اتخاذ رویکرد تکحزبی نتانیاهو، آنها را بهسوی یک حزب سوق داد، بهدنبال این هستند که اتحاد خود با دو حزب عمده آمریکا را در بوق و کرنا کنند. در این شرایط ادامه مبارزه بر سر این توافق، بدون شک نسبت به این هفته به هرج و مرجی شدیدتر در نهاد قانونگذاری آمریکا منجر میشود، امری که بهمثابه دروغی در مورد ادعای آیپک در مورد داشتن اجماعی دوحزبی کنار خود است. علیرغم تلاش شدید آنها، این اوباما نیست که از خیز برداشتن در این راستا شرمسار خواهد شد.
انتهای پیام/*