به گزارش گروه "رسانهها" خبرگزاری تسنیم، میزان آمادگی تهران برای مدیریت زلزلهای در مقیاس 6.5 ریشتر درشرایطی زیر 10درصد اعلام شده که میتوان مهمترین چالش پایتخت کشور را با وجود قرارگیری روی گسلهای مختلف، توان پیشگیری و قدرت مدیریت بحران دانست.
این درحالی است که نبود مدیریت واحد شهری، پراکندگی اختیارات و وظایف، کمبود اعتبارات و آماده نبودن دستگاههای متولی ازجمله نقاط ضعف جدی در امر پیشگیری و مقابله با بحران و بلایای طبیعی شمرده میشود.
تجربه 3 دهه اخیر نشان از کارساز نبودن شیوه کنونی مدیریت بحران دارد. بهعنوان مثال سیل اخیر کن و خرابیهای آن بیش از پیش ناآمادگی مسئولان و ضرورت اعمال مدیریت واحد در هنگام وقوع بحران را به اثبات رساند. دراین باره غلامرضا انصاری عضو کمیسیون برنامه وبودجه در مصاحبه با همشهری بابت نبود مدیریت جامع و واحد در بحث بحران ابراز نگرانی کرد و گفت: متأسفانه در کمیسیون ویژه مدیریت شهری که در دولت تشکیل شده نیز موضوع مدیریت بحران نه بهصورت مستقل که در قالب کارگروهی ذیل خدمات شهری دنبال میشود درحالیکه چنین امر مهمی از نظر جایگاه تشکیلاتی در سطح معاون رئیسجمهور است تا در زمان وقوع بحرانها کار هماهنگی بین بخشی را بتواند به موقع انجام دهد.
شهرداری تهران در مدیریت بحران دستتنهاست
از طرف دیگر شهرداری تهران با تشکیل سازمانی تحت عنوان پیشگیری و مدیریت بحران سعی کرده است دست به انجام اقدامات زیرساختی در حوزه تأمین امنیت شهر در برابر حوادث احتمالی بزند اما به گفته احمد حکیمی پور، رئیس کمیته میراث فرهنگی شورای شهر، شهرداری در این حوزه دست تنهاست. وی افزود: درست است که سازمان پیشگیری و مدیریت بحران اقداماتی نظیر ساماندهی امکانات، جلب مشارکتهای مردمی از طریق ایجاد گروههای دوام، تهیه نرمافزارهای بانک اطلاعاتی جامع، شناسایی گسلها، نقاط حادثهخیز، نقاط امن و حتی تهیه مسیرهای دسترسی در هنگام وقوع بحران را انجام داده اما بازهم تواناییهایش برای مقابله و مدیریت حوادثی نظیر زلزله کافی نیست. حرف اصلی حکیمیپور این است که متولی مدیریت بحران در تهران صرفا شهرداری نیست و با وجود هزینههای بسیاری که در حوزه زیرساختهای مدیریت بحران به تنهایی انجام داده اما سازمانهای متولی دیگر همکاری لازم را ندارند. وی توانمندیهای فعلی سازمان مدیریت بحران شهر درصورت وقوع زلزلهای در مقیاس 6.5 ریشتر را در بخش جستوجو و نجات 7.5درصد ساختمانهای تخریبشده، در بخش تخلیه مجروحان 2.9درصد، خدمات بهداشتی 2.2درصد، اسکان و تغذیه 9.2درصد (معادل 514هزار پناهجو) و در بخش آواربرداری 4درصد از کل آوارهای موجود اعلام کرد.
سولههای بحران یا سالنهای ورزشی؟
هر بار که شهر تهران یا شهری از شهرهای کشور گرفتار حادثهای نظیر زلزله، طوفان و سیل میشود، دستاندرکاران مدیریت بحران به فکر میافتند که درصورت وقوع چنین اتفاقی در کشور میزان آمادگی ما به چه میزان است. یکی از نهادهایی که بیشترین میزان تذکر و نگرانیها را مطرح کرده شورای شهر تهران است. بهعنوان مثال شورای شهر در دور سوم فعالیت خود اقدام به تصویب طرحی کرد که براساس آن هر منطقه از تهران میبایست صاحب یک سوله بحران باشد. دراین سولهها میبایست انواع تمهیدات امداد ونجات برای ساکنانش تدارک دیده شود که درهنگام وقوع حادثه به پایگاهی امن برای اسکان حادثه دیدگان تبدیل شود. در یکی از بندهای این مصوبه مقرر شد که از فضای این سولهها در شرایط عادی بهعنوان سالن ورزش بانوان استفاده شود. امری که با گذشت زمان متاسفانه به مرور به تغییر کاربری این سولهها انجامید.
درجلسه هفته گذشته، اعضای شورای شهر نسبت به تغییر کاربری سولههای بحران انتقاد کردند و حتی خواستار لغو مصوبه شورای شهر سوم در مورد 2 منظوره بودن این سولهها شدند. بهعنوان مثال حجتالاسلام عبدالمقیم ناصحی، رئیس کمیسیون فرهنگی شورای شهر معتقد بود که اساسا این سولهها متعلق به سازمان مدیریت بحران است و در یک دوره زمانی بهطور موقت تعدادی از آنها در اختیار سازمان ورزش قرار گرفت. اما اکنون با توجه به گستردگی کار و حساسیت موضوع سوانح طبیعی باید بهطور کامل در اختیار مدیریت بحران قرار گیرد. وی همچنین تأکید کرد: سولههای بحران باید در اختیار آموزش قرار گیرد زیرا انجام کارهای فرهنگی و آموزشی در زمینه بحران میتواند منجر به افزایش آگاهی مردم، پیشگیری و آمادگی در برابر حوادث شود.
منبع: همشهری
انتهای پیام/