به گزارش خبرنگار پارلمانی خبرگزاری تسنیم، حسینعلی شهریاری نماینده مردم زاهدان در مجلس شورای اسلامی در تشریح سوالی از محمدجواد ظریف وزیر امور خارجه درباره اقدامات وزارت امور خارجه در وادار کردن کشور افغانستان برای حقآبه دریاچه هامون، اظهار داشت: فقر و فلاکت در استان سیستان و بلوچستان مشترک است. تمام مردم استان مشکلات جدی دارند و سیستان در تمام شاخصها از آخر اول است.
وی ادامه داد: سیستان چه در زمان پیروزی انقلاب و چه در زمان جنگ تحمیلی چندهزار شهید داده و تنها شهری است که پس از انقلاب جمعیت آن نه تنها افزایش پیدا نکرده بلکه به دلیل مهاجرتها مشکلات زیادی برای مردم به وجود آمده است.
نماینده زاهدان در مجلس با اشاره به روزخانه هیرمند نیز گفت: این رودخانه در مرز شرقی کشور ایران از خاک افغانستان وارد سیستان میشود و تنها منبع تأمین آب سیستان محسوب میشود. در بالادست بند کمالخان 65 کیلومتری ورود به ایران، حجم آب حدود 96.5 میلیارد متر مکعب گزارش شده که این متوسط سالیانه بوده است ولی در سالهای اخیر این حجم به شدت کاهش یافته و در سالهای کمآبی سهم ایران را افغانستانیها نمیدهند.
شهریاری با اشاره به معاهدات بسته شده بین ایران و افغانستان درباره حقآبه هامون تصریح کرد: در سال 1320 سهم ایران را از 50 متر مکعب به 22 متر مکعب تقلیل دادند که ایران نپذیرفت و در طی خشکسالی سال 1350، تعدادی از هموطنان ما به مازندران مهاجرت کردند. در سال 51 اختلافات ادامه پیدا کرد و قرار شد در سالهای نرمال،26 متر مکعب آب به ایران برسد اما بر اثر کودتای کمونیستی معاهده اجرا نشد و در زمان طالبان هم هیچگونه رایزنی بین دو کشور صورت نگرفت.
وی افزود: سال آبی از اول مهرماه تا اول شهریور سال بعد است و مقدار آب نیز در ماههای مختلف متفاوت است که بر اساس فصل کشت تأمین میشود اما با حقآبهای که تأمین شده فقط 50 هزار متر مکعب را میتوان آبیاری کرد. به علاوه افغانستان شروع به ایجاد سدهای متعددی کرده که ورودی آب به سد کمالخان را کاهش میدهد و در نتیجه آب ورودی به سیستان نیز کم میشود.
" افغانستان درصدد تغییر مسیر هیرمند است که کاری غیرقانونی است. عکسهای ماهوارهای نشان میدهد که آنها در حال تغییر مسیر هیرمند هستند و اگر دولت این مسأله را پیگری نکند معلوم نیست چه بر سر سیستان میآید، چرا که تنها منبع تأمین آب سیستان از افغانستان است".
این نماینده مجلس در ادامه گفت: دریاچه هامون تا سال 51 به عنوان بزرگترین دریاچه آب شیرین ایران شناخته میشد و به دلیل مزارع انبوه محل زندگی و معاش گروههای انسانی زیادی بود. اما با ورود خشکسالیهای پیاپی صدها هزار نفر مجبور به مهاجرت شدند و متأسفانه وقتی که مهاجرت میکنند مورد کم لطفی قرار میگیرند و گاهاً به آنها توهین میشود.
شهریاری با بیان اینکه باید معاهده جدیدی که پاسخگوی نیاز مردم سیستان باشد و یا بر اساس عرف رودخانههای بینالمللی باشد تدوین شود، گفت: سوال من از آقای ظریف در سال 92 به هیئت رئیسه داده شد و بعد از گذشت دو سال مطرح میشود. این سوال سیاسی نیست و به علت شلوغی در نوبت مانده و به الان رسیده است.
انتهای پیام/