پرویز افشار در گفتوگو با خبرنگار انتظامی خبرگزاری تسنیم، در واکنش به مطرح شدن طرحی موسوم به عقیمسازی زنان کارتنخواب برای پیشگیری از به دنیا آمدن نوزادان معتاد و مبتلا به HIV ایدز، اظهار داشت: در حال حاضر با توجه به سیاستهای افزایش جمعیت، بحث کنترل موالید بسیار کمرنگ شده است ولی آنچه مد نظر ما است بحث عقیم سازی زنان کارتنخواب یا هیچ گروه جمعیتی در کشور نیست بلکه طرح کنترل موالید در جمعیتهای پرخطر است.
سخنگوی ستاد مبارزه با مواد مخدر گفت: این نکته مهمی است که اگر از یک جمعیت پرخطر نوزادی متولد شود، تبعات و عوارضی متوجه نوزاد میشود که بعضاً جبران ناپذیر است؛ مثلاً خانم معتادی که مبتلا به HIV ایدز یا سایر بیماریها است و یا آنقدر در آخر خط اعتیاد قرار دارد که امکان حمایت و نگهداری از نوزادش را ندارد؛ در چنین مواردی کارشناسان معتقدند که باید موالید آنها تا زمانی که تحت پوشش قرار نگرفته، درمان نشده و تبدیل به مادری که قادر به انجام وظایف مادرانه خود نشده است، به تعویق بیفتد.
وی با بیان اینکه این بحث به هیچ وجه حتی عقیمسازی و سترون کردن موقت نیز نیست اظهار کرد: این طرح با ارائه خدمات پیشگیرانه و توزیع وسایل پیشگیری یا روشهای دیگر همچون توزیع قرصها و آمپولها انجام میشود که هدف از انجام آن به هیچ وجه عقیمسازی نیست بلکه فرزند بیمار و یا ناقصی که به انواع بیماریها مبتلا است تحویل جامعه نشود.
افشار با تأکید بر اینکه طرح مذکور در حیطه وظایف ستاد مبارزه با مواد مخدر نیست، افزود: تصمیمگیری راجع به موالید کشور به هیچ وجه در حیطه وظایف و اختیارات ما نیست و ما تنها در خصوص خدمات کاهش آسیب که شامل جلوگیری و پیشگیری از ضرر دیدن معتادان و ضرر رساندن به جامعه است، قادر به ارائه خدمات هستیم.
سخنگوی ستاد مبارزه با مواد مخدر اضافه کرد: ما معتقدیم که باید این اطمینان را پیدا کنیم که از زنان معتادی که به انواع بیماریهای HIV ایدز، هپاتیت و یا سایر بیماریهای عفونی مبتلا هستند، فرزندان ناسالم و یا کودک مبتلا به دنیا نمیآید لذا اگر مرد یا زنی به بیماری ایدز یا نظایر آن مبتلا است میبایست در وهله اول تحت پوشش درمان داروهای خاص با دُز مناسب قرار گیرد تا اطمینان از صحت نوزاد متولد شده آنها حاصل شود و این موضوع هم در دنیا و هم در ایران در حال اجرا است.
وی در پاسخ به این سؤال که آیا ستاد از این طرح حمایت میکند یا خیر، گفت: موضوع اصلاً موضوع حمایت نیست بلکه خدمات کاهش آسیب تأکید دارد که از یک فرد مبتلا، نباید نوزاد مبتلا به دنیا بیاید و باید طوری موضوع را مدیریت کنیم که پس از درمان، بچه سالم به دنیا بیاید؛ چراکه هزینهها، عوارض و تبعات اجتماعی به دنیا آمدن یک نوزاد مبتلا به HIV ایدز، آنقدر سنگین است که حتی یک خانواده عادی نیز نمیتواند از پس آن برآید چه برسد به خانوادهای که خودش ابتلا به بیماری و اعتیاد دارد.
افشار خاطرنشان کرد: توزیع سرنگ و سوزن، وسایل پیشگیری از بارداری، لوازم کاهش آسیب، ارائه مشاوره، ارائه داروهای ضدایدز و هپاتیت، مراقبتهای مرتبط و مواردی از این دست جزو موارد کاهش آسیب است اما کنترل موالید وظیفه ما نیست و سیاستها و برنامههای آن توسط وزارت بهداشت پیگیری میشود.
انتهای پیام/*