"کینزین"ها از بانک مرکزی ایران بروند، مشکلات حل می‌شود
عضو هیأت علمی دانشگاه شیراز گفت: حضور کارشناسان پیرو "جان مینیارد کینز" در بانک مرکزی کارها را بسیار مشکل کرده است. باید در کادر فنی بانک مرکزی یک خانه‌تکانی اساسی صورت بگیرد تا بانک مرکزی جایگاه تخصصی خود را بیابد.
حسین مرزبان در گفت‌وگو با خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم در خصوص تصمیم مدیران سیستم بانکی برای کاهش نرخ سود متناسب با کاهش نرخ تورم گفت: تغییرات نرخ سود باید در اختیار بازار باشد، بانک مرکزی می‌تواند همانند سایر اقتصادهای دنیا در این بازار دخالت کرده و آن را تحت تأثیر قرار دهد، این تغییر از طریق نرخی اتخاذ می‌شود که بانک مرکزی با آن نرخ حاضر است برای بانکها تأمین اعتبار کند یعنی "نرخ اولیه".
وی افزود: بنابراین، بانک مرکزی باید اول از خودش شروع، و با نرخ مطلوبی که مؤثر و مفید می‌داند با شبکه بانکی مشارکت و برای آنها تأمین اعتبار نماید، سپس از شبکه بانکی بخواهد در این راه قدم بگذارند، لذا تا زمانی که بانک مرکزی خود توان این کار را ندارد حق ندارد از دیگران بخواهد که در این مسیر حرکت کنند.
وی در پاسخ به این سؤال که نرخ سود بانکی باید چطور و طبق چه چارچوبی دچار تغییر شود، گفت: در مورد نرخ صحیح و تخمین آن باید آن را به خود شبکه بانکی واگذار کرد، آنها خودشان با رقابت در بازار آن را تنظیم خواهند کرد.
استاد دانشگاه شیراز گفت: نرخ جذب سپرده و اعطای وام هر دو از طرف عرضه کنندگان و متقاضیان منابع در بازار مالی باید تعیین شود. اگر نرخ سود پرداختی به مشتریان بالا باشد طبیعتاً نرخ وامهای اعطائی بالا می‌رود و تقاضای وام کاهش می‌یابند، این مکانیزم بازار خود عمل می‌کند، تعیین دستوری آن فایده‌ای ندارد. نرخهای دستوری ایجاد رانت می‌کنند و اقتصاد به‌علت فساد متضرر می‌شود.
وی در پاسخ به این سؤال که بهترین نرخ و بهترین زمان برای نرخ سود بانکی کدام است، گفت: بهترین نرخ و بهترین زمان همان سؤال بسیار گران است که به‌سادگی نمی‌توان به آن پاسخ داد و از وظایف بانک مرکزی و کادر متخصصان آن است که شرایط را ارزیابی کنند.
این دارنده دکترای اقتصاد در زمینه‌های پولی و مالی گفت: حضور کارشناسان پیرو مکتب کینز که سالیان دراز است دورانشان به سر آمده و هنوز در بانک مرکزی حضور دارند کارها را بسیار مشکل کرده است. باید در کادر فنی بانک مرکزی یک خانه‌تکانی اساسی صورت بگیرد تا بانک جایگاه تخصصی خود را بیابد. این کارشناسان محترم هنوز انتظار دارند که نسخه‌های دهه‌های هفتاد و هشتاد میلادی بتوانند مشکلات اقتصادهای معاصر را مرتفع کنند. متأسفانه عملاً امکان تحقق چنین رؤیایی وجود ندارد.
انتهای پیام/*
