به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم، وزیر امور خارجه آلمان در خصوص بحران مهاجرین و پناهندگان در غرب اعلام کرده است که منازعات خاورمیانه و منطقه به اتاق نشیمن کشورهای اروپایی رسیده است. وی همچنین از کشورهای اروپایی خواسته است تا هم در قبال پذیرش پناهندگان و هم در قبال حفاظت از مرزهای خارجی اروپا همکاری بیشتری را نشان دهند. اشتاین مایر تاکید کرده است که تعهد پذیری تنها 5 کشور در اروپا مبنی بر پناه دادن به پناهندگان همبستگی در داخل این مجموعه را نمی رساند.
در خصوص اظهارات اشتاین مایر نکاتی وجود دارد که نمی توان به سادگی از کنار آن گذشت. به نظر می رسد توصیف خطرناک اما هدفمند وزیر امور خارجه آلمان در قبال بحران پناهندگان از آنجایی که در اظهارات برخی دیگر از مقامات اروپایی نیز قابل مشاهده است باید مورد مداقه دقیق قرار گیرد.توجه به برخی نکات در باره اظهارات اخیر اشتاین مایر ضروری به نظر می رسد:
نخست اینکه اشتاین مایر آدرس نادرست و غلطی در خصوص بحران پناهندگان به افکار عمومی دنیا ارائه کرده است. بحرانی که غرب امروز بر سر پناهندگان و مهاجرین با آن رو به روست انعکاسی مستقیم از سیاستهای مشترک ایالات متحده آمریکا و اتحادیه اروپا در منطقه ،خصوصا در بازه زمانی سالهای 2011 تا 2015 میلادی محسوب می شود. این سیاستها همچنان ادامه دارد. غرب نمی تواند در کسوت مولد بحران در منطقه ظاهر شده و از سوی دیگر، انتظار داشته باشد تولید بحران عواقب و تبعاتی برای آن به همراه نداشته باشد. این قاعده در خصوص بحران مهاجرین نیز صادق است. حمایت غیر مستقیم از گروههای تروریستی، تکفیری ... توسط کشورهایی مانند آلمان، انگلیس و فرانسه موضوعی نیست که بتوان آن را انکار کرد.
نکته دوم به سیاستهای تسلیحاتی کشورهای اروپایی در منطقه باز می گردد. طی یکسال اخیر صادرات سلاح از کشورهای غربی مخصوصا دو کشور آلمان و فرانسه به کشورهای منطقه به شدت افزایش یافته است. در کنار این دو باید نام انگلیس را نیز اضافه کرد که به صورت سنتی صادر کننده سلاح و تجهیزات ممنوعه و غیر ممنوعه به منطقه محسوب می شود. مشتریان تسلیحتی تروییکای اروپایی رژیم های دیکتاتوری عربی مانند عربستان سعودی ، بحرین و قطر هستند. این در حالیست که بسیاری از این سلاح ها نه در ارتش کشورهای مذکور، بلکه در میدان نبرد در سوریه و عراق تحویل داعش و النصره و دیگر گروههای تروریستی می شود. بدیهی است که تسلیح روز افزودن یک منطقه ، میزان آشوب و نبرد را در آن افزایش می دهد و در نتیجه، مردم نیز دیگر قدرت زندگی حداقلی در آن را از دست خواهند داد. این همان چیزی است که کشورهای غربی در قبال منطقه می خواهند.
نکته سوم به موضوع توازن "اقدامات" و "مسئولیتها" باز می گردد. کشورهای غربی در صددند با ارائه تعریفی صوری و تصنعی از بحران مهاجرین، هزینه ها و تبعات اقدامات تروریست پرور خود در منطقه و جهان را پرداخت نکنند.این در حالیست که پذیرش همه مهاجرینی که راهی کشورهای اروپایی می شوند حداقلی ترین اقدامی است که غرب می تواند در قبال آنها صورت دهد زیرا اتحادیه اروپا یکی از مسئولین تزریق بحران در منطقه و کشاندن شدن این بحران به زندگی فردی و اجتماعی این پناهندگان بی پناه است. در اینجا نمی توان نسبت به رویکرد غرب در قبال پناهندگان رویکردی تزیینی داشت.
نکته آخر اینکه اشتاین مایر به عنوان وزیر امور خارجه دولت ائتلافی آلمان در صدد است پیامی نیز به آنگلا مرکل صدر اعظم این کشور دهد. اشتاین مایر در صدد است به صورت غیر مستقیم پیام محدود بودن توان کشورش در قبال پذیرش پناهندگان را به مرکل مخابره نماید. میان صدر اعظم و وزیر امور خارجه آلمان در این خصوص اختلافات عدیده ای وجو دارد. حتی برخی منابع خبری و تحلیلی از احتمال فروپاشی دولت ائتلافی آلمان در صورت تشدید بحران مهاجرین خبر می دهند.
در این میان اشتاین مایر نسبت به فروپاشی دولت ائتلافی بی میل نیست زیرا در نظرسنجی های صورت گرفته محبوبیت حزب سوسیال دموکرات وضعیت بدی ندارد و می تواند ضمن ائتلاف با حزب سبز و احزاب مخالف مرکل، برای نخستین بار طی یک دهه اخیر دولتی مستقل و متشکل از مخالفان حزب دموکرات مسیحی و ائتلاف احزاب مسیحی را تشکیل دهد. بنابراین بخشی از اظهارات اشتاین مایر مصرفی بین المللی و بخشی از آن نیز مصرفی داخلی دارد.
انتهای پیام/