به گزارش خبرگزاری تسنیم، با اینکه همه به خوبی میدانند که ایجاد هر شغل به چه پروسه عظیمی احتیاج دارد و حل مسئله بیکاری در گام نخست نیازمند همت و باور دولتمردان است اما همیشه و در آستانه هر انتخاباتی، تعدادی از نامزدها از این حساسیت جامعه سوء استفاده کرده و بدون اینکه توان یا برنامهای برای اشتغالزایی داشته باشند فقط به جوانان بیکار و جویای کار وعده و وعید میدهند.
در حال حاضر و در گرماگرم ثبت نام نامزدهای انتخاباتی برای مجلس شورای اسلامی برخی از این افراد به صورت جسته و گریخته در شبکههای اجتماعی تبلیغات غیر رسمی خود را آغاز کردهاند که باز هم قولهایی در مورد رفع بیکاری و ایجاد زمینههای اشتغال برای جوانان یکی از حرفهای ثابت آنهاست.
با این اوصاف بجاست تا با بازگو کردن برخی آمار و شرایط موجود به نامزدهای محترم گوشزد کنیم که یا نمیدانند در مورد چه چیزی قول میدهند یا پذیرفتهاند برای رسیدن به هدفشان به هر کاری حتی دروغگویی و بازی کردن با احساسات جامعهای خاص دست بزنند.
طبق اعلام مرکز آمار، نرخ بیکاری تابستان نسبت به بهار امسال با افزایشی 0/1 درصدی به 10/9 درصد رسید، این یعنی به رغم تلاشهای صورت گرفته هنوز آمار بیکاری دورقمی است. مهمتر از ارقام و طبقات یاد شده، این بحران دگرگونیهایی از نظر روانی، رفتاری و کرداری در جامعه به وجود آورده که از دست دادن مهارتهای شغلی، فقر روانی، واخوردگی و احساس بیهودگی اجتماعی و خانوادگی از آن جمله است زیرا بیکاری کنونی، به دلیل طولانی بودن مدت آن، فرد را از جامعه فعال بیرون میراند و او را حاشیهنشین و غیراجتماعی میسازد.
تعداد جمعیت شاغل کشور حدود 21 میلیون نفر و تعداد بیکاران نیز به 2/5 میلیون نفر بالغ شده است، همچنین مجموعاً 40 درصد کل افراد شاغل در بازار کار اضافه کاری میکنند و بیشترین درصد افراد در بخش خدمات به میزان 10 میلیون نفر شاغل هستند. با وجود اینکه چند وقتی است دولتمردان از نزدیک شدن نرخ بیکاری به اعداد تک رقمی صحبت میکنند، اما بیش از 1/6 میلیون نفر در گروه سنی 15 تا 29 ساله که بیشتر آنها نیز فارغالتحصیل دانشگاهی هستند، هنوز فرصت ورود به بازار کار را نیافتهاند.
شاید تا چند سال پیش بیکاری به عنوان پدیدهای مقطعی و دورهای قلمداد میشد اما با گذر زمان به یک پدیده ساختاری ـ بافتی در جامعه تبدیل شده است و این بدین معنی است که با ادامه داشتن این روند و نبود برنامه جدی در این زمینه برای مهار این معضل، همچنان باید شاهد تبعات ناشی از آن در بزهکاریهای اجتماعی بود، ضمن اینکه آثار سایر مؤلفههای بزهساز در جامعه را نیز باید به عوامل زمینهساز انحرافات اجتماعی افزود.
به هرحال نامزدهای مجلس دهم در شرایطی شعار اشتغالزایی میدهند که هنوز از یادها نرفته حسن روحانی نیز برای پیروزی در انتخابات یازدهم ریاست جمهوری وعدههای زیادی در زمینههای مختلف سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و... به مردم داد که شاید یکی از مهمترین آنها وعده اشتغال به تحصیلکردهها و بیکاران بود؛ وعدههایی که نه تنها عملی نشدند بلکه بیکاری را از یک مشکل اقتصادی به مشکل اجتماعی و خانوادگی و یک معضل فرهنگی تبدیل کرد. در واقع این مشکل بیکاری است که باعث شده است از هر پنج ازدواج یکی به طلاق منجر شود، این مشکل بیکاری است که باعث شده قدرت خرید مردم کاهش یابد و سبد خانوارها کوچک شود، این مشکل بیکاری است که باعث شده فساد و اعتیاد در جامعه ایرانی افزایش یابد و این مشکل بیکاری است که باعث شده جوانان برای ادامه تحصیل بیانگیزه شوند.
منبع: جوان
انتهای پیام/